Berlijn (dag 2 en 3)

Omdat Mijn Architect de eerste dagen hier nog aan zijn presentatie werkt, moet ik mezelf vermaken. In een grote vreemde stad er alleen op uit … dat is lang geleden. Ik wandel eerst door de wat saaie wijk waar ons hotel is gevestigd, in een zijstraat van een zijstraat van de Kurfürstendamm. Bij een kiosk koop ik alvast wat ansichtkaarten en postzegels om elke dag een kaartje naar mijn zieke moeder te sturen.

Als ik daarna in de U-bahn zit heb ik een tijdje een knoop van de zenuwen in m'n maag. Zo spannend alleen op stap. Kijk dat provinciaaltje nou. Maar dat ebt al snel weg en gelukkig ben ik in een land waar ik me goed verstaanbaar kan maken ...

Koffie bij de buren

Op maandag zijn niet veel musea open, ik vind geen interessante om te bezoeken, het is nat guur takkeweer, dus na een koude stadswandeling besluit ik het Kaufhaus des Westens (KaDeWe) in te gaan. Een van de vooraanstaande warenhuizen van Europa, gesticht in 1907, een kapitalistische nachtmerrie … wat een decadentie!

De levensmiddelenafdeling moet je gezien hebben, vertelde een dame me in de bus, alle bestaande merken, alles wat er aan voedsel in de wereld verhandelt wordt is daar verkrijgbaar. Als ik de roltrap omhoog ga naar deze afdeling kom ik direct tussen de stukken dierlijken terecht, van welk dier je ook maar wilt. De klanten lopen in bont, jonge meisjes met dierleedkragen (oei zelfs mannen ook al).

Ik vind het decadent, maar ook fascinerend. Als je hier alles kunt kopen, is er dan ook een vegetarische of veganistische afdeling? Misschien wel, ik heb het niet gevonden, het is hier zo ongelofelijk groot. Duizenden soorten wijn, kaas, vis, chocola en ja, ook groente! Bij elke afdeling een bar met etende en champagne drinkende mensen.

Op de bovenste etage is een restaurant met een grote glazen koepel met mooi uitzicht over Berlijn. Het regent. Ach, laat ik ook even decadent doen … ik stop mijn verbijstering weg en ga hier zitten met een wijntje en een (niet veganistisch) taartje.

Even samen met al die lege koppen hier de illusie ophouden dat het leven uit drank en taartjes bestaat en er geen pech, ziekte en armoe bestaat.

Terwijl ik hier mijmerend van m'n karafje Riesling geniet besluit ik opeens mijn schoenen weg te doen. Een van de dingen die me nog steeds weerhield tot verdere veganisatie … mijn grote verzameling, voornamelijk leren, schoenen. Leer is eigenlijk hetzelfde als bont, maar dan geschoren, de huid van een wezen. Eens zien hoe ik dat ga aanpakken. Ik was een schoenenjunk en dat gaat in 2015 stoppen (hoop ik).

Verder is het raar hier zo te zitten, helemaal in Berlijn ... Mijn Architect die zich opvreet van de zenuwen, mijn moeder die haar laatste levensfase ingaat, vrienden die ondertussen overlijden. Ik voel me een beetje oud.
Ik stap weer op, ga richting hotel en na een douche en wat zaprondjes langs de Duitste TV-kanalen ga ik maar slapen, wakker blijven tot Mijn Architect thuiskomt gaat niet lukken.

Vegan eten in Berlijn (1)

Ik ben lid geworden van de facebookgroep Vegan Berlin en stelde daar de vraag waar je betaalbaar kon eten in Charlottenburg.

Gelijk veel reacties en tips, dan is facebook toch weer zo handig!

Op onze tweede dag hier kiezen we voor het advies om te eten bij het Vietnamese Sala in de Leibnitzstrasse, een kwartiertje lopen vanaf ons hotel. Sala profileert zich als een vegetarisch restaurant, maar eigenlijk zijn bijna alle (op twee na) gerechten vegan.

We nemen vooraf:

Salla-Teigtaschen - gedämpfte Teigtaschen mit Glasnudeln, Tofu, verschiedenem Gemüse und hausgemachter Sauce

en

Cha Gio - Frühlingsrolle mit Tofu, Glasnudeln, verschiedenem Gemüse, serviert mit Sojasauce

als hoofdgerecht aten we:

My Don - Udonudeln mit Tofu und versch. Pilzen, Pak- Choi

en

Bun Xa Ot - Reisnudeln mit Tofu und Salat, Zitronengras, Kräutern, Erdnüssen und Röstzwiebeln, serviert mit Ingwer-Soja-Dressing

Een sereen sfeertje, uitermate vriendelijke bediening en heerlijk eten (met stokjes) en … ongelooflijk betaalbaar. Echt een aanrader!

Berlijn (dag 1)

Een weekje Berlijn. Mijn Architect moet daar zijn voor een presentatie. In eerste instantie wilde ik niet meegaan, genoeg redenen ... financiële situatie, tijd, moeder ernstig ziek, logeerkat ... maar uiteindelijk veranderde ik van gedachten ... ik wil bij hem zijn.

Dus op zoek naar zo goedkoop mogelijk: resultaat van een avondje internetten: een hotel voor de hele week gevonden voor de prijs van ...197 euro! Dat is 28 euro per nacht, super aanbieding, weliswaar exclusief ontbijt, maar toch! Een prima hotel vlakbij de Ku’damm.

Moderne witte kamer, compact, comfortabel, pretentieloos. Super bed en douche.

Dan het vervoer kiezen, bus, trein, vliegtuig? De trein won qua prijs (retour 118,—) èn comfort. We hoeven alleen in Amersfoort over te stappen en kunnen dus heerlijk blijven zitten tot Berlijn.

We arriveren met een uur vertraging, maar daarvoor werd ons een Fahrgastrechte-Formular overhandigd, kun je 25% van je geld terugvragen. Daar kan de NS nog wat van leren.

Als de trein Berlin Hauptbahnhof binnenrijdt voel ik een kriebel van opwinding in m’n maag. Toch een beetje last van zenuwen, sorry bedelaars, ik laat me even niet afleiden (toen wij jaren geleden op Gare du Nord in Parijs arriveerden was binnen 5 minuten mijn portemonnee gerold).

Het is lang geleden dat we in Berlijn waren, 33 jaar geleden toen we net verkering hadden.
We gaan naar de tourist info en worden daar uitermate plezierig geholpen door de vriendelijke en kundige medewerkster (getrouwd met een Nederlander).

We schaffen een weekkaart voor het OV aan en pakken de S-bahn naar ons hotel.

Na het inchecken een hapje gaan eten. Ik heb me nog niet verdiept in vegan opties in de buurt, dat komt morgen wel.

De hotelmedewerker raadt ons het dichtbij gelegen Xantener Eck aan, een walhalla voor carnisten, desondanks een aardig tentje. Keus uit honderden soorten drank en vlees en twee vegetarische gerechten op de kaart. Dat voldoet!

Ik kies de Maultaschen, machtige envelopjes van pasta gevuld met erwt-wortelpuree in roomsaus, met ui en champignons en flink bord salade. Mijn Architect koos de gegratineerde en met spinazie gevulde champignons, ook met een berg salade en brood erbij. We konden het niet allemaal op. Ik doe graag water bij de wijn, dus drink hier een Schorle (half wijn, half mineraal water). Und dann ab ins Körbchen.

Wakibi

Ik ben uitlener bij Wakibi. Wakibi biedt de mogelijkheid om kleine leningen aan ondernemende mensen in ontwikkelingslanden te verstrekken.

Als de lening terugbetaald is kies ik weer een andere ondernemer en investeer in een nieuw project. Zo laat ik mijn geld rollen.

Ik heb inmiddels de volgende ondernemers ondersteund met een lening:

feb. 2013: Alvard, Armenië

nov. 2013: Alejandria, Filipijnen

nov. 2013: Flordeliza, Filipijnen

juli 2014: Andrey, Oekraïne

aug 2014: Rosa, Paraguay

jan 2015: Lanie, Filipijnen

apr 2015: Liana, Georgië

mei 2015: Naranzul, Mongolie

sep 2015: Narine, Armenië
sep 2015: Melanya, Armenië 
dec 2015: Naomi, Filipijnen

mei 2016: Meri, Georgië
okt  2016: Srbuhi, Armenië

Eet Lekker Mee, Cruelty Free Kerstdiner 2014

ELM 25, cruelty free Kerstdiner

• Brood met Rucolaspread
• Rood- en witlofsalade
• Knolselderijsoep
• Rodekoolstamppot met cranberrycompote, linzenburger en paddestoelensaus
• Avocado-citroentaart met bosvruchtengelei

Kerst: Avocado-citroentaart met aardbeiengelei

1. De bodem:

150 g amandelen

150 g walnoten

150 g dadels

2 eetl kokosrasp

1 tl koekkruiden

1 tl vanille-extraxt

2 eetl water

Hak alle ingredienten fijn in de keukenmachine

Leg een stuk bakpapier op de bodem van een (vierkante) springvorm en vet de zijkanten met wat notenolie in.

Verdeel het notenmengsel over de bodem van de vorm en druk aan met een lepel of met je vingers. Zet in de koelkast.

2. De vulling

100 g cashewnoten, een paar uur geweekt

100 g gesmolten kokosolie

50 g santen, gesmolten

100 ml citroensap

1 banaan

2 avocado's

3 eetl. rijststroop (of agavestroop)

3 eetl. poedersuiker

1 tl vanille-extract

snufje zout

Giet de cashewnoten af, spoel af en doe in de keukenmachine. Voeg alle andere ingrediënten toe en laat draaien tot een smeuïge massa. Proef of het zoet genoeg is, voeg anders nog wat stroop of poedersuiker toe.

Schep het mengsel op de bodem, strijk glad en zet weer een uurtje terug in de koelkast. 

3. De aardbeiengelei

250 g (diepvries) aardbeien, in stukken gesneden

4 eetlepels water

2 eetlepels suiker

1 tl agar-agar

1/2 tl maizena

Doe de agar-agar met het water in een pan, verhit langzaam en roer goed tot het opgelost is. Voeg de maïzena, suiker en het fruit toe en breng aan de kook. Laat een minuut of vijf zachtjes doorkoken. Plet ondertussen de vruchten met je lepel, zodat ze wat uit elkaar vallen. 

Haal de gekookte glazuur van het vuur en giet hem over de taart. Laat afkoelen en opstijven. Plaats nog zeker drie uur in de koelkast.

4. Topping

De topping heb ik gemaakt zoals in deze blog, maar dan met muntsuiker 
(blaadjes munt samen met twee eetlepels suiker malen).

Rodekool stamppot

Voor ruim 8 personen

1 rodekool

2 kg kruimige aardappels
2 Jonagold appels
4 rode uien

500 ml rode wijn

olijfolie

stukje foelie, gemalen

1 teen knoflook

verse tijm

peper en zout

2 blaadjes laurier

scheut balsamicoazijn

2 kg (stamppot-) aardappels

scheutje sojamelk

stuk flespompoen

grofgehakte walnoot

peterselie

vinaigrette (van olie, azijn, agavesiroop, mosterd, peper en zout)

Snij de rodekool in smalle reepjes, snij de uien in kleine stukjes, schil de appels en snij in stukjes.

Verhit de olijfolie en smoor de ui, de kool en de appel. Ris de blaadjes van de takjes tijm.
Voeg zout, peper, gemalen foelie, laurierblaadjes, tijm en fijngehakte knoflook toe en roer goed om.

Schenk de wijn erbij, breng aan de kook en laat in ongeveer 20 minuten zachtjes gaar worden. Laurierblad verwijderen en een scheutje balsamicoazijn toevoegen

Schil de aardappels, snij in stukken en kook ze gaar. Stamp de aardappels fijn met een scheutje olijfolie en sojamelk.

Rodekool toevoegen en alles goed door elkaar mengen.

Snij heel fijne reepjes van een stukje flespompoen. Deze pompoendraadjes mengen met
peterselieblad en de vinaigrette.

Warme stamppot met ijsbolletjestang op borden scheppen en garneren met de pompoendraadjes.

Strooi de stukjes walnoot er om heen en serveer met vegan Paddestoelensaus.

Eet Lekker Mee (24)

Menu van ELM 24:

• Brood met Rucolaspread
• Pompoensoep
• Bourguignon zonder boeuf met aardappel-selderijpuree en cranberrycompote
• Avocado-citroentaart met aardbeiengelei en muntfrosting

Cranberrycompote

Ik heb de laatste tijd niet meer zoveel met de allerhande. Er staan mij teveel dierenleedgerechten in. Toch is het nog steeds de gewoonte om hem mee te nemen en door te bladeren. Soms staat er wel iets leuks in om te veganiseren. Een enkele keer staan er zelfs recepten in met het label ‘veganistisch’. Inmiddels ligt hier bijna een jaargang allerhandes op een stapel.

Tegenwordig heb ik zoveel andere schier onuitputtelijke bronnen voor goede recepten dat ik de tijd dat het kost om die stapel allerhandes en andere supermarktblaadjes uit te pluizen wel beter kan besteden. Dus mogen ze bij het oud papier, dat ruimt weer lekker op.

Wel nog even uit de kerstallerhande deze cranberrycompote gemaakt.

Een pakket voor cranberrycompote bij appie was goedkoper dan een los zakje cranberry's. Er zit een citroen en een sinaasappel in dat pakket en de bedoeling is om de schil van beide te raspen. 

Er stond geen ‘biologisch’ vermeld, dus dat vertrouw ik niet. Ik kies liever voor exemplaren uit de natuurwinkel om de schil van te raspen, in de hoop dat deze niet of minder geverfd, ‘gewaxt’ of bespoten zijn. En dan nog boen ik ze af met water en natriumbicarbonaat. De vruchten uit het pakket gebruik ikalleen om uit te persen. Verder zit er in het pakket wat takjes rijm en een kaneelstokje.

Rasp de schil van een (dus biologische) citroen en sinaasappel. Pers de vruchten uit. Ris de blaadjesvan de tijm. Doe de cranberry's met het sap en de rasp, de tijm, het kaneelstokje,150 g suiker en een scheutje water in een steelpan. Breng op middelhoog vuur aan de kook, draai het vuur laag en laat zachtjes 10 min. koken. Regelmatig roeren.

Laat afkoelen tot kamertemperatuur. Verwijder het kaneelstokje. 

Rucolapesto

100 gram cashewnoten, een uurtje geweekt in wat water en afgespoeld

5 eetl. edelgist

1 teentje knoflook

125 g Rucola

scheut goede olijfolie

2 eetl. zonnebloempitten en/of pijnboompitten

1 eetl. citroensap

2 eetl. water

halve tl. paprikapoeder

zout en peper naar smaak

Doe alle ingrediënten in de hakmolen, de rucola in gedeeltes toevoegen en pureer tot een smeuïge massa.

Erg lekker op stokbrood, desembrood enz.

Flans van Rettich of Daikon?

Dit monsterlijk geval kreeg ik gisteren. Een rettich denk ik, niet al te mooi meer, maar nog wel stevig en wel 40 cm lang (en ja, alle grapjes zijn ook al gepasseerd).

Ik hou wel van gekke groente.

Als ik op internet naar recepten zoek vind ik vooral gebruik in een salade. Na vandaag al fietsend door harde wind en regen twee keer doornat geregend te zijn, heb ik geen zin in salade, liever een iets verwarmender maaltje.

Dus ga met deze rettich op de bonnefooi kokkerellen, dat wil zeggen zonder recept.

Eerst nog even mijn boeken erop nageslagen, uit Wat je vér haalt is lekker: ‘Rettich is de Duitse benaming voor de witte zomerrammenas. De benaming rettich is afkomstig van het Latijnse woord radix = wortel. De lengte van de wortels is 20-30cm. Ze zijn vrij pittig van smaak.

Mijn exemplaar is zeker 40 cm en niet zo erg pittig. En zomerrammenas in december?

In hetzelfde boek staat: De daikon is een Japans hybrideras van de rammenas. De rechte, witte wortels hebben een lengte van 30-50 cm. De daikon wordt veel in de Japanse keuken gebruikt en is iets milder van smaak dan de rettich.

Misschien dan een Daikon?

Op de aziatische-ingredienten site noemen ze deze grote zus van de radijs rettich, witte rammenas, winterradijs, Japanse radijs, Chinese radijs, daikon enz. 

Zover ik kan ontdekken is de latijnse naam voor allemaal Raphanus sativus.

Maakt verder niet uit … de vraag is wat ga ik er mee doen? Aan de vlekjes te zien moet ik hem niet veel langer bewaren. Ik schil hem en proef een stukje. Hij smaakt niet pittig, is waterig, knapperig en fris. Ik snij hem in blokjes.

In een pan verhit ik een theelepeltje kokosolie en smoor een sjalotje met wat knoflook en een halve rode paprika in stukjes gesneden.

Ik voeg de blokjes rettich toe en een theelepel Picadillokruiden. Verder laat ik het zachtjes stoven met wat groentebouillon en een scheutje sojasaus.

Nog wat heerlijke vegan lupineworstjes in plakjes toegevoegd en flink wat fijngehakte peterselie. Tot slot zwarte sesamzaadjes erover gestrooid en geserveerd met mie.

Een absoluut lekker ‘flans’ experimentje!