Druivensap

Een buurvrouw vroeg of ik haar witte druiven wilde, ze deed er niets mee. Nou, graag, ik maak er heerlijk sap van.

Ik ben nog steeds blij met de aanschaf van mijn sappan. En ik was helemaal blij dat ik hem in mijn nieuwe keuken ook kon gebruiken op de inductieplaat.

De witte druivensap is heerlijk geworden. Friszoet, met een klein zuurtje in de afdronk. Als ik het wat minder zoet wil, verdun ik het met bruisend water.

Mijn eigen blauwe druiven hadden het moeilijk dit jaar. Ze wilden maar niet rijpen. Een deel van de trossen verschrompelde al voordat ze rijp waren. Het zal wel door het rare weer komen, koud, nat en dan weer droog. Ze staan ook niet helemaal op de juiste plek. Aan de voorkant van het houthok zijn ze inmiddels redelijk goed. Aan de hegkant aan de pergola, op het westen, zijn er veel verschrompeld of kleurden niet. Maar wat goed is, smaakt wel erg lekker, dus zeker de moeite waard om er sap van te maken.

Kweepeer

Van Jan Wilde een Tuin kreeg ik kweeperen, niet moeders mooiste.
De botanische naam Cydonia is afkomstig van het Griekse Kydonia, tegenwoordig Chania, een stad die in het noordwesten van Kreta ligt.
Het is een harde, zure vrucht, die rauw niet eetbaar is. Heel lastig om door te snijden. Maar ruikt erg lekker! De kweepeer is een vitaminerijke, gezonde vrucht.
Het klokhuis bevat veel pitten en deze bevatten weer veel pectine. Als je die in alcohol legt, heb je al gauw een geweldige gel, te gebruiken als handcrème en zeer effectief bij kloven.

In 2013 volgde ik een leuke kweepeerworkshop en gelukkig vond ik de hand-out met recepten terug.
Maar eerst maak ik sap van een deel van de kweeperen, in mijn sappan. Gewoon de kweeperen in stukken hakken en met schil, klokhuis en al in de pan. Na enkele uren drupt er een mooi rood sap uit. Dat bewaar ik weer voor een volgend moment, om er gelei van te koken.

Appels

Ik heb heul veul appels gekregen, dus maak ik alvast sap met de sappan. Ik had ook nog een restje druiven in de vriezer, die mogen er ook bij.

Omdat we niet zoveel appelsap drinken, ga ik hier op een later tijdstip gelei van maken.

Nog meer druivensap

Onze druif groeit in een soort ijzeren rekje en rankt naar een gammele lantarenpaal die in een border staat. Als volgend jaar de verbouwing begint moet dat rek weg. De lantaarn proberen we nu al weg te halen, met het resultaat dat de stoppen doorslaan.

Ik hoorde van vrienden dat zij bijna geen druiven over hadden, door de vogels of door wespen opgegeten. Wij hebben denk ik het geluk dat deze druif niet gesnoeid was, de trossen waren amper zichtbaar. Toen ik wat uitlopers verwijderd heb, kwam er opeens een merel van de druiven snoepen. Dat vond ik niet erg, omdat ik blij was een merel te zien, het schijnt niet zo goed met ze te gaan. Maar omdat er nu druiven op de grond vallen trekt dat veel vliegen aan.
Ik besluit alle druiven te plukken en de plant rigoreus te snoeien.
Samen met het deel druiven dat ik al eerder plukte en in de vriezer bewaarde heb ik in totaal zo'n zeven kilo druiven! En een onsje rode bessen.

Ik heb een sappan aangeschaft, ook wel een ontsapper of stoomextractor genoemd.
Want versgeperst sap is heerlijk, maar kun je niet lang bewaren. Met deze pan kun je van grotere hoeveelheden fruit sap maken en lang bewaren, want het is gepasteuriseerd. Door het stoom komt het sap van het fruit vrij.

Het sap is lekker, wel erg zoet. Meer rode bessen had voor de smaakbalans wel fijn geweest. 

Alle bewaarde flessen en flesjes gevuld met puur sap.