Eet Lekker Mee (18)

Na alle coronaregels vandaag weer voor het eerst dit jaar, een Eet lekker Mee. Aangeboden aan een lief stel die in een moeilijke periode in hun leven zit.

Het menu:

Welkomstcocktail Sparkling rosé 0% met Vlierbloesemsiroop

Watermeloen met pit

Oesterzwammen in knoflookboter met Ciabatta

Bloemkooltaart met Antiboise en Parelcouscous in Bietensap

Bosvruchtentiramisu in glaasje

Slakken?

De vele regen van dit jaar zorgt voor nog meer slakken dan vorig jaar, terwijl ik toen al dacht wat veel! Mijn kleine moestuintje was zo'n zielig, aangevreten toestand dat ik van ellende een deel heb leeggehaald en de ruimte gegeven aan alle zaailingen van Oostindische kers en komkommerkruid. Dus eetbare bloementuin in plaats van moestuin. 

Braaf raap ik 's morgens en 's avonds emmertjes vol met naaktslakken en laat ze vrij in het bosje achter ons huis. De huisjesslakken mogen blijven, behalve de segrijnslakken, die gaan mee met de naaktslakken. Toch valt de schade in de tuin erg mee, de meeste planten zijn al groot en sterk. Maar stekjes en nieuwe plantjes zijn al gauw de sigaar. Hoe vies ze ook zijn, lees toch eens Ode aan de slak, ze hebben wel degelijk hun nut. De egels in mijn tuin kunnen de hoeveelheid naaktslakken niet aan, de kippen lusten ze niet en de lijsters eten liever huisjesslakken.

Iemand zei voor de grap: Je kunt ze zelf ook opeten! Nee, dank u! Ik werkte eind jaren 70 als serveerster in een bistro in Rotterdam, waar Escargots à la Bourguignonne op de kaart stond. Het werd vaak besteld, dus ik dacht dat het wel een delicatesse moest zijn.

De eigenaar vond dat ik het toch een keer moest proeven, om te weten wat ik serveerde. Nu is knoflookboter natuurlijk heerlijk, daar krijg je alles lekker mee, maar toen ik zo'n zwart stukje in mijn mond stopte was mijn eerste associatie ... stukje fietsband. Ik heb het bij dat ene stukje gelaten, toen wist ik het wel. Gelukkig heeft destijds geen gast aan me gevraagd hoe het smaakte. Nu zou ik het nooit meer proeven, niet omdat ik ze walgelijk vind, maar omdat ik sowieso geen dieren meer eet.

Wat ik wel leuk vond waren die schaaltjes met holletjes en het ziet er zo gezellig uit, dat dippen met stokbrood in die knoflookboter. Ik keek weleens of ze tweedehands te vinden waren, maar zag alleen een enkele en nooit allemaal dezelfde. Begin dit jaar zag ik ze opeens op marktplaats en nog wel tien stuks! Weliswaar wit porselein en niet van die mooie aardewerken, maar toch, ik moest ze hebben. Het lijkt me zo leuk om eens bij Eet Lekker Mee nep-escargots te serveren en dat ga ik morgen dus doen.

Als proef maakte ik ze eerst van reepjes champignon. Het zag er zo echt uit dat ik een paar keer tegen mezelf moest zeggen: het zijn paddestoelen hoor! Daarna maakte ik ze van oesterzwammen, ze smaakten heerlijk! Misschien dat ik nog eens reepjes portobello uitprobeer, dat lijkt me ook lekker. Zo maakte ik het:

Escargots van paddestoel, voor ongeveer zes schaaltjes

1 bakje oesterzwammen 

1 eetlepel witte miso 

sap en rasp van ½ citroen

vers gemalen zwarte peper
zout

Meng de miso pasta, citroen en 100 ml heet water in een pan op laag vuur. Snij de oesterzwammen in reepjes en voeg toe, laat 3 min. sudderen, zo nu en dan roeren. Vuur uit en laat marineren (kan ook hele nacht).

Knoflookboter

250 g plantaardige boter, op tijd uit de koelkast

3 tenen knoflook

handje peterselie

1 sjalotje

zout en peper

Knoflookteentjes en sjalot schillen en zeer fijn hakken. Hak de peterselie fijn, bewaar wat voor garnering (was ik vergeten). Roer knoflook, sjalotjes en peterselie door de zachte boter. Breng met wat zout en peper verder op smaak.

Oesterzwammen uit laten lekken, de reepjes over de holtes van de slakkenbordjes verdelen en bedekken met theelepel knoflookboter. Tot gebruik in koelkast bewaren.

In oven op 200 °C, 10-15 min.