Het tikt lekker aan, hoewel ik er in mindere tijden soms wel een handvol uit moest halen.
Voor boodschappen en bijvoorbeeld ons tripje naar Engeland vorig jaar.
Als de vaas vol zou raken zou er denk ik wel duizend euro inzitten. Dat gaan we nu niet halen.
We zijn vroeger regelmatig naar het Griekse eiland Chios geweest. We hebben ons hart aan dit eiland verpand.
We kennen er veel lieve mensen, en op Oudejaarsavond 2016 haalden we herinneringen op ... hoe zou het met die en die gaan? Wat zouden we weer eens graag daar naartoe gaan. We zijn er tien jaar geleden voor het laatst geweest.
Ik ging googlen en vond uiteindelijk zo'n aantrekkelijke aanbieding, dat ik direct geboekt heb. En nu een half jaar later is het zover.
In de twee-euro-pot zit op dit moment bijna driehonderd euro. Dat is alvast mooi meegenomen. Zo makkelijk is dat nog niet om om te wisselen. Bij de ing was het apparaat kapot, bij de rabo moest je een rekening hebben, uiteindelijk lukte het bij de amro, maar dan koste het wel ruim 5 euro. Apart om voor geld geld te moeten betalen. Maar goed, toch maar gedaan, want ik kan moeilijk al die losse munten in mijn handbagage meenemen.
Alles is wel veranderd in al die jaren. Waarschuwingen voor drukte op Schiphol. Alles zelf online regelen ... we komen er niet helemaal uit, ligt het aan ons ... worden we te oud, of is het gewoon een klantonvriendelijke organisatie?
Kost veel stress en gedoe. Maar uiteindelijk lukt het natuurlijk.
We gaan vandaag voor de zekerheid extra vroeg op pad. Om 7 uur van huis, trein naar Schiphol om half 8, terwijl we pas om 12:00 vliegen.
Voordat we inschecken geen soja-cappuccino te vinden, huh ... zo'n moderne luchthaven en dan geen plantaardige melk? Wat achterlijk.
Na het inchecken gelukkig wel, bij Leon, en ook nog een heerlijk vegan chocoladehapje!
We kopen wat boeken en water voor in het vliegtuig. Ik heb een hele berg gesmeerde boterhammen meegenomen, dus hoeven we nog niet te spijbelen wat betreft vegan eten.
We hebben ons voorgenomen deze vakantie vegan te eten, maar doen niet moeilijk als het een keertje niet lukt.
Omdat we niet veel bagage willen en kunnen meenemen, sleep ik ook niet allerlei voedsel mee. Ik heb een paar dingen die nog in de koelkast lagen mee en wat cupjes vegan koffiemelk ... verder zien we wel.
Tevens heb ik wat presentjes voor vluchtelingen bij me.
In het vliegtuig heeft Henny met de passagier die naast hem zit een geanimeerd gesprek. Het is een Rus die op Cyprus woont, Sergey, werkzaam in shipping. Ik ben lekker aan het lezen. Hoewel vliegen niet mijn hobby is, vliegt de tijd voorbij.
We vliegen met een Bombardier propellervliegtuig en komen om 19.00 uur aan op Chios. Het vliegveld is weinig veranderd sinds tien jaar geleden.
Er is geen transfer naar ons appartement en een taxi kost bijna 60 euro. We besluiten een auto te huren, maar hebben geen creditcard. Uiteindelijk mochten we de auto meenemen om naar de supermarkt te rijden, om te pinnen voor de borg. Dat was wel grappig. We huren de auto dan maar gelijk voor de hele vakantie en gaan op weg naar het noordwesten, we verblijven in het dorp Volissos, op ongeveer 40 km vanaf het vliegveld. Dat lijkt niet ver, maar het is een indrukwekkende route, met veel steigen en haarspeldbochten. We hopen het te bereiken voordat het donker wordt.
Als we bij het appartement arriveren is er niemand, het is donker. We bellen naar de eigenaar en hij put zich uit in excuses en komt aangescheurd. Hij zegt dat Expedia, waar we onze reis geboekt hebben, hem niet in kennis gesteld heeft. Om het goed te maken, krijgen we een ander appartement, het grootste en mooiste dat hij heeft. Voor ons hoefde dat niet, maar het is wel een geweldig mooi appartement.
Het was een lange dag, maar we zijn er ... twee hele weken lang.
