In januari deed ik mee met Fris & Fruitig, 21 dagen eten zonder dieren of planten te hinderen, beschadigen of te doden. Dat niet doden van planten vond ik een beetje mal en was absoluut niet duurzaam, maar het moest natuurlijk niet te makkelijk zijn. Nu was het een bijzonder leuke uitdaging en voor het goede doel, namelijk geld ophalen voor Wakker Dier. Wat dat me gebracht heeft is voornamelijk inspiratie om nog avontuurlijker te koken en bewustwording wat je voedsel nou eigenlijk is.
Nu loopt de actie Dagen zonder Vlees. Thuis lukt het prima zonder vlees. Als we op stap zijn vind ik dat lastiger en heb vaak geen zin in wat er vegetarisch wordt aangeboden.
Maar ik vind het toch steeds moeilijker om vlees en zuivelproducten te gebruiken.
Al dat dierenleed, ik kan gewoon niet meer wegkijken. Ik volg een aantal sites die informeren over dierenleed. Wat ik daar zie is soms erg heftig, maar dat sterkt me wel om door te zetten.
Ik zie echt verbijsterende, ongelofelijke dingen.
En dan nog al dat gesjoemel met ons eten.
Ik ben al zeker een half jaar bezig om een standpunt in te nemen.
Soms koop nog wel vis, hoewel dat eigenlijk ook niet meer kan.
Ik vind het inmiddels heel normaal om bewust met mijn eten bezig te zijn, kritisch te zijn over wat er inzit en waar het vandaan komt, terwijl mensen in mijn omgeving vinden dat mijn manier van eten juist raar is.
Dat men zich nog steeds zonder na te denken laat leiden wat de supermarkt en de reclame voorschrijft en dat dan normaal vindt. Dat vind ik raar.
Wij noemen ons flexitariërs, dat omschrijft ons eetgedrag op dit moment het beste.
We eten vaak vegetarisch, maar zijn geen vegetariërs, soms kook ik veganistisch, hoewel we geen veganisten zijn. Voedsel en manieren van eetwijzen heeft altijd m'n grote interesse, ook Raw Food vindt ik interessant. Laatst las ik over Paleo, dat weer heel andere uitgangspunten heeft, wel vlees, geen zuivel en granen. Al die verschillende manieren hebben goede en minder goede kanten en ik zal me daar nog verder in verdiepen.
Ik heb al vaker geschreven over m'n Odin-groentepakket, dat ik geen voedsel weggooi, geen snoep en koek koop, maar liever zelf wat maak als ik trek heb. Ik probeer steeds meer de supermarkt te mijden.
Dat gaat gewoon door en in deze No Impact Week kook ik zo sober mogelijk, bijna geen boodschappen doen, is ook lekker goedkoop.
Nog even het receptje van vanavond, we aten een simpele schotel van quinoa met groente en vegetarische spekjes, snel klaar en lekker, voor 2 personen:
120 g quinoa
een halve stronk paksoi, stelen en blad apart
1 rode paprika
1 ui
kleine prei
1 knoflookteen
korianderpoeder, gemberpoeder, chilipeper, karwijzaadjes, peper en zout
scheutje sojasaus
half bakje spekjes van de vegetarische slager
olie
peterselie
De quinoa afspoelen en gaarkoken
De groente kleinsnijden, met de specerijen in olie bakken, zachtjes laten smoren, met een scheutje water en sojasaus. De laatste minuten het fijngesneden blad van de paksoi toevoegen
De vegaspekjes in andere pan in wat olie knapperig baken en met wat fijngesneden peterselie over de schotel strooien.
Nu ik koeien en varkens wat beter heb leren kennen zijn ze eigenlijk niks anders dan honden of katten, en die eten we toch ook niet.
Maar je moet je willen verdiepen in een andere manier van eten, het zien als een avontuur en open staan voor het nieuwe en vreemde.
Ik ben al weer wat verder dan in de NIW van vorig jaar, soms is het nog een strijd, maar elke stap is er een. Iedereen in z'n eigen tempo en ooit zullen we het uiteindelijk met elkaar eens zijn … wat wij met dieren doen kan gewoon niet meer.
