zaterdag 7 juni 2008

Sivota 2008, Dag 1

Hoewel we meestal naar eilanden in Griekenland gingen, besloten we deze vakantie eens het vasteland te verkennen en wel de streek Epiros, in het noordwestelijke deel van het Griekse vasteland, in het noorden grenzend aan Albanië. Epiros is het meest bergachtige gebied en barst van het natuurschoon.

Omdat we een nacht overgeslagen hebben, is de vliegreis bijna onmerkbaar voorbij gegaan. We komen aan op het vliegveld van Preveza en worden ontvangen door Madelijn van reisorganisatie Ross. We gaan naar Kristos, de autoverhuurder en krijgen een betere wagen dan we besteld hadden, een Seat Ibiza.

We gaan door een tunnel (drie euro) en rijden op een weg (de E55) met grote struiken knalgeel bloeiende brem en oleander in verschillende kleuren. Het is zonnig, deels met donkere bewolking.

We missen een afslag volgens de routebeschrijving en rijden via Karteri en Perdika naar Sivota. In Karteri bij een leuk terrasje langs de weg gestopt. Daar onze eerste Retsina met Sprite (Retsisprite)e n een heerlijk hapje Mezze genomen. Vier mannen zaten aan de Ouzo.

Toen een man op de fiets met een takkenbos erachteraan voorbij kwam zei een van de mannen dat dat de Griekse manier van transport was. Hij moest er zelf ook om lachen.


In Sivota aangekomen even zoeken naar ons appartement huize Dina en toen eerst maar een flinke dut gedaan. Als welkom staat er een fles rode wijn.

Later naar de haven gelopen en wat boodschappen gedaan en geld gepind. Er vallen een paar spatjes regen.

We maken een kopje koffie. Om 19.30 komt Madelijn info geven. We zitten in de tuin onder de parasol en het begint te gieten met donder en bliksem. Zij vertelt wat over de omgeving en over excursies. Als zij vertrokken is gaan we naar restaurant Ostria, wat we al eerder zagen en ook door Madelijn aangeraden.

Er zijn prijzige gerechten (voor toeristen, denk ik) en betaalbare Griekse hapjes.

We nemen de huiswijn, een kilo voor 6 euro. We eten tzatziki, Griekse salade, courgetteballetjes, frites en kalamares. Het blijft nog regenen, maar we zitten onder een waterdichte pergola met druivenranken. We krijgen een mierzoet hapje toe.