Vrachos (4)

Het ging vannacht heftig tekeer, een onweer met harde klappen. Het weerlichten boven zee was spectaculair. Daarbij stortregende het. Maar nu is de lucht weer blauw en schijnt de zon.

We wandelen vanmorgen de andere kant uit, bij ons appartement naar rechts.

Zo nu en dan passeren we een supermarktje of een winkeltje met badspul. Verder vooral hotels, en terrassen van bars en café’s. Geen bank om geld op te nemen. Maar je kunt overal met pin betalen.

Onderweg kwamen we deze bloemen tegen, ik dacht eerst een soort kaasjeskruid. Maar het blijkt een teunisbloem te zijn, ik ken alleen de gele soorten
Dit is (volgens mijn app) de Oenothera speciosa Nutt. in het Engels Evening Primerose.

We rapen ook weer veel plastic op.

Wat je soms op de hellingen ziet doet ons twijfelen of het wel zinvol is om die enkele plastic flesjes op te rapen. We vinden van wel. Maar de Grieken zijn net zulke viespeukjes als de Nederlanders, dat maakt weinig verschil. Gooi maar neer, na ons de zondvloed.

We gaan koffiedrinken bij café DeStijl (!). Leuk café, de eigenaresse blijkt de naam opgedaan op Corfu, in het hele café wijst verder niets op deze legendarische stroming in kunst en architectuur.
Mijn Architect neemt een Griekse koffie, ik een ijskoffie. Fijn terras, lekker koel. Er is ook een bakkerij bij, we kopen fijn bruin brood hier.

En ondertussen voert Mijn Architect telefoongesprekken met de makelaar omtrent de aankoop van het huis van onze keuze. Er zijn wat dilemma’s en we moeten iets besluiten. Ik hoor gezegdes als scherpst op de snede en niet op de spits drijven. Mijn Architect vond net hiervoor een oude sleutel op straat met het woord Domus erop. Terwijl hij zit te bellen op een bankje kijk ik naar de planten die hier groeien. Ik ontdek rood guichelheil … zijn we gek? Behorende tot de familie van de sleutelbloemen.

Zowel de vondst van de daadwerkelijke sleutel als de ontdekking van het plantje hebben het woord ‘sleutel’ gemeen. Nou, soms slaat de gekte toe en geloof je overal in. De vermeende betekenis van ‘guichelheil’ komt neer op genezing (heil) van gekte (guich), maar dat terzijde. De fantasie kan wel eens op hol slaan en dit lijkt zo’n moment ... haha, said the clown ... en toch ...

Op de terugweg nog naar de supermarkt voor antizonnebrand en aftersun.

We kopen ook twee kleine wijnglaasjes, we hebben alleen grote limonade glazen.
Boodschappen naar ons appartement brengen:

De zee heeft telkens een andere kleur … nu weer dreigend donker, dan weer grijs of blauw, maar meestal azuur. We hebben een mooi zicht vanaf ons balkon.

We gaan bij Mimosa (zo hebben wij het genoemd) eten. Spaghetti met champignons en kaas (we vragen of de ham weggelaten kan worden) en een halve kilo rosé.

We raken in gesprek met een Nederlander en zijn Peruaanse vrouw. Het stel komt uit Langedijk en is hier met hun kleine leukerd Ted van 16 maanden. 

Het is frisjes en we verkassen met z’n allen naar binnen, waar de voetbalwedstrijd Spanje-Portugal bezig is.
Als we thuiskomen ligt deze prachtige kever op ons balkon dood te gaan, zo leek het. Je ziet ze heel veel hier. Het is een gouden tor (Cetonia aurata).