Drie weken Vegan Challenge … als ik even verlang naar dierlijke producten, dan helpt het om een stukje nare film te kijken (Earthlings o.i.d.) … o, ja, dat was de aanleiding dat ik hiermee begon.
Ik denk veel aan hoe het verder moet na deze maand. In de facebookgroep beschreef iemand het zo: ‘Je bent voorgoed je onschuld kwijt.’
Want bij elk dierlijk voedingsmiddel weet je inmiddels welk leed er achter zit … hoe daar mee te dealen?
Als je met een eetwijze doorgaat die een culinaire verrijking is, zonder dierenleed, beter voor aarde en milieu en gezonder … dan zal je jezelf bijna dagelijks moeten ‘verantwoorden’.
Lastig om mee om te gaan … niet het koken en eten van vegan-maaltijden thuis, maar wel buitenshuis.
Morgen wordt wat lastiger … een teamuitje met een etentje … jawel Wokken. Nog nooit gedaan, maar wel veel enthousiaste reacties gehoord en wokken is een gezonde manier van bereiden … toch?
Veel oosterse gerechten, ik dacht nog dat moet toch wel te doen zijn zonder dierlijke ingrediënten? Dat hele concept van dat wokken blijkt me toch niet aan te spreken. Het is nogal massaal.
Op een bordje allerlei dingen verzamelen, die dan of gewokt (de rij links) of op de plaat (de rij rechts) klaargemaakt worden.
Voor op de plaat kies ik vooral groenten, paddestoelen, stukken ui en besluit ook een klein stukje zalm toe te voegen.
Ook wat hapjes met garnalen. Het blijft lastig als er zoveel eten te grijp staat om consequent te blijven. Het lukt me niet helemaal.
Het is druk en je staat in de rij met je bordje … daar ben ik al niet zo weg van.
Dan gaat de inhoud van mijn bord op de plaat en worden er wat speklappen van de volgende gast tegenaan gelegd.
Bij de volgende gang besluit ik maar naar de wok te gaan. Ik neem alleen maar groenten, maar als ik aan de beurt ben, gaat mijn maaltje eerst in een pan niet kokende bouillon (of was het afwaswater), waar een paar minuten eerder vlees en vis in zat. Had ik het moeten zeggen dat ik vegetarisch wil (vegan bestaat hier niet)? Het gaat supersnel en voor je het weet sta je weer met je bordje in je hand.
Tot slot langs het toetjesbuffet … ik moet toegeven dat het er allemaal fraai uitziet. Maar behalve vers fruit is er niks zonder dierlijke ingrediënten, ik vermoed veel gelatine.
Ik geef me over en neem wat schaaltjes die er lekker uitzien.
Met verbijstering kijk ik wat mensen allemaal op hun bord stapelen, sommige mensen zie ik drie keer voorbij komen … kan een mens dat werkelijk verstouwen?
Na afloop word ik door een collega thuisgebracht … in de auto begon het al … opgeblazen uitpuilende buik.
Thuisgekomen kom ik bijna de trap niet op … ik klap dubbel van de krampen.
De hele nacht slecht geslapen, buikpijn, niet normaal.
Komt dat van dit eten, zoveel was het eigenlijk niet ... kan ik daar niet meer tegen na drie weken puur eten?
Apart hoor, normaal gesproken heb ik een ijzersterke maag, maar nu … algehele malaise …
De volgende dag -gelukkig zondag, dus hoef ik niks- veel muntthee gedronken, en pas tegen de avond is het weer over.
Dat hebben we dan ook weer meegemaakt.
Met het hele team samen was supergezellig … en daar ging het in de eerste plaats om!
Thuis gaat het verder experimenteren gewoon door met allerlei nieuwe ingrediënten en recepten!
