Vanmorgen werd ik wakker en hee de zon schijnt! Vlug opstaan en eindelijk vlierbloesem gaan plukken, voordat de wolken weer komen.
Ik ben al zeker twee weken van plan om vlierbloesem te plukken. Maar, of het was rotweer, of de zon scheen wel, maar was ik aan het werk.
We springen op de fiets en rijden naar een plek waar geen verkeer komt.
 |
We trotseren hoge brandnetels en kleefkruid. Kriebelige kevertjes lopen over armen en in de nek. Ik blijf hangen aan de braamuitlopers.
Wandelaars en fietsers kijken verbaasd, wat doet die daar nou?
Een vrouw komt vragen wat ik er mee ga doen. Ze zegt dat ze zelf zo’n struik in de tuin heeft, maar nooit geweten dat je daar iets mee kon …!
Ik zag dat ze geïnspireerd raakte door m’n enthousiaste verhaal.
We plukken van iedere boom wat mooie geurende schermen, alle bloemetjes open, zonder bruine bloemen en met lekker veel stuifmeel. Niet teveel van een boom, er moeten ook nog bessen gevormd worden!
In mijn nieuwe, rode pluktas kunnen de beestjes dankzij de gaten hun heil makkelijk elders zoeken.
In het boek ‘Van Nature’ van Ria Loohuizen staat veel geschreven over de vlier: Vlier is een heel bijzondere boom, omringd met legendes en bijgeloof, een symbool van ijver, van heidense verering, een levensboom, een huisapotheek en met Vliermoeder Vrouw Holle
De vlier valt onder de bescherming van godinnen als Diana, Hekate en Demeter, met het heilige getal vijf: elke vlierbloem heeft vijf blaadjes, vijf gele stampers en vijf kelkblaadjes die een miniatuursterretje vormen onder aan elk bloempje. De vlierbloemschermen hangen aan vijf stelen aan het eind van elke tak, die zich weer elk onderverdelen in vijf zijtakjes.
Ik hou van de verhalen die dit soort bomen met zich meedraagt.
Vorig jaar heb ik al vlierbessen gebruikt in de jam, nu ga ik vlierbloesemsiroop maken. Ik heb dat ooit geproefd en vond het zoo lekker!
Na het rissen hou ik 200 gram bloempjes over. Ik giet twee liter lauw water over de bloemen en voeg een biologische citroen in plakjes en een vanillestokje toe. Een gewicht erop zodat de bloemen onder water blijven, afdekken en dan maar afwachten.
Ria Loohuizen laat het geheel drie dagen staan. Maar zolang zal ik het niet doen.
Hier het vervolg.
