 |
Workshop eten uit de natuur (2010)
|
Sinds de crisis, en zeker de laatse twee jaar, moeten wij bezuinigen. Man werkt voor zichzelf en de inkomsten werden minder.
De auto weg was geen bewuste keus, het kwam door een ongeluk. Man moest flink op z’n remmen gaan staan omdat de auto voor hem plots stopte, dat ging net goed, maar de auto achter hem had dat te laat door en duwde hem met volle kracht tegen de voorstaande auto. Mini-kettingbotsing van drie auto’s. Voor- en achterkant in elkaar, total loss. Man na controle in het ziekenhuis opgelucht weer naar huis, voor hetzelfde geld loop je een whiplash op. Geen auto meer, we kregen er nog wel wat voor terug, maar niet genoeg om iets goeds terug te kopen.
Man ging voortaan met de trein naar zijn atelier en dat was helemaal niet erg, hij vond het zelfs prettig, tijd om wat te lezen!
De verbinding is goed en met mooi weer gaat hij ook op de fiets (toch 20 km heen en 20 km weer terug). Dus we stelden de aankoop van een andere auto steeds uit, konden we even (be)sparen.
Inkomen werd nog minder, gelukkig hadden we aardig wat spaargeld (was eigenlijk bestemd voor o.a. een nieuwe keuken), dus van dat geld en van mijn niet zo riante salaris redden we het net.
Wij gingen voorheen vaak uit eten en hoewel dat al minder was geworden sinds de invoering van de euro, gaan we nu alleen nog buiten de deur eten als er iets te vieren valt. Ik kan voor minder geld meestal beter koken dan wat er in onze woonplaats aangeboden wordt. En dan hoef ik ook niet eeuwig te wachten of ongastvrij bejegend te worden.
Ik lees verschillende consuminderblogs, er zijn een heleboel leuke, en pik daar goede bespaartips op.
Gewone dingen, die je wel weet, zoals bij standby-apparatuur de stekker er uit, meer spaarlampen, licht uit waar je niet bent, thermostaat lager. Wassen enz. in het weekend, want lager tarief stroom. Het zijn allemaal kleine beetjes, die toch helpen. Maar ook aparte tips waar je zelf niet zo gauw op komt, zoals
schoonmaken met azijn, in plaats van al die prijzige schoonmaakmiddelen, en er achter komen dat het nog beter werkt ook.
Ik kreeg veel bewondering voor de schrijvers van die blogs, meestal zijn ze er financieel erger aan toe dan wij. Die discipline om alles bij te houden! Geïnspireerd door hen noteerde ik ook al mijn uitgaven en kwam er achter dat er nog beter bezuinigd kon worden. Ik schrok van wat ik in een jaar aan kleding en schoenen uitgaf! Dat is nu nog minder dan een derde.
Het opmerkelijke was dat we er eigenlijk niet onder leden, we werden ook bewuster wat betreft milieu. Wat moet je toch met al die prullen en rotzooi?
Dat wil allemaal niet zeggen dat we karig leven hoor, we kunnen samen erg genieten, ook met een flesje wijn van twee euro!
Net de jaarafrekening van de energie binnen, en een beloning van een jaar goed opletten, we krijgen geld terug, en de eerste termijn is er al af. Dat motiveert wel om daar mee door te gaan.
 | |
|
Pech was wel weer dat op dat moment de tandarts besloot dat ‘groot onderhoud’ nodig was.
Omdat we ook niet meer naar Griekenland vlogen, hebben we afgesproken dat we, als het kan, elke maand iets leuks doen. De lezers van mijn andere blog Ontdekking van Groningen weten van onze weekendjes en vakanties in het noorden.
De workshops die ik volg doe ik voor m’n plezier, maar ook in het achterhoofd dat ik misschien later wat meer zelfvoorzienend kan leven. Ik heb een, misschien beetje naïef, romantisch idee van je eigen groente en fruit telen, zelf je brood bakken, eieren van je eigen kippen. In ieder geval leer ik veel nieuwe dingen, die straks vast heel handig zijn.
Het went erg snel, dat consuminderen en is helemaal niet erg, nu vind ik dat we in het verleden best verspillend en decadent leefden, dat laat ik nu niet meer gebeuren.
