Pasen, ondanks de zeer lage temperatuur, schijnt de zon en is de hemel blauw … kom op we stappen op de fiets om een frisse neus te halen!
We fietsen naar de plaatselijke heemtuin en ook daar valt nog weinig lente te bespeuren. Het lijkt eerder nog herfst hier. Weinig groen, veel droog riet. Pas als je van heel dichtbij kijkt zie je wat bottende knoppen.
Toch hangt de lente in de lucht, er heerst een bepaalde onrust onder de vogels, zoals de prachtige balts van de futen en allerlei andere drukdoenerij.
De vogels hebben paartjes gevormd, ik hoop voor hun dat het gauw wat warmer zal worden, trouwens voor ons ook.
Als ik de superlichte pluizen van de lisdodde voel, kan ik me voorstellen hoe comfortabel dat voor jonge vogeltjes in een nest moet zijn.
Vroeger schijnt het ook gebruikt te zijn voor vulling van kussens.
Ik speur ook naar brandnetels. Toen ik ze vorig jaar plukte waren ze al iets groter dan nu. Toch pluk ik een zakje vol, omdat ik opeens zin krijg om een gerecht met brandnetels te maken. Ook al zijn het nog piepkleine plantjes, bij brandnetels is dat niet erg, ze overleven het wel.
Ik maak er een heerlijke risotto van, hier het recept.
