Chips uit de magnetron

Mede door alle nare berichten over de magnetron gebruik ik hem zelden, een enkele keer iets opwarmen of ontdooien, verder kom ik niet. Maar sommige berichten zeggen weer dat er niks aan de hand is met magnetron, het is geen straling. 
Ooit vond ik op youtube een filmpje over chips maken in de magnetron.

Onlangs had ik voor een recept voor Eet Lekker Mee wat zoete aardappelchips ter garnering nodig. Omdat ik ook geen frituurpan in huis heb, deed ik wat olie in een pannetje en frituurde zo die paar chipjes. Dat is wel een gedoe, zit je weer met zo'n vette pan vol met olie, die pan staat steeds in de weg en uiteindelijk wordt die olie toch weggegooid omdat de pan weer nodig is.

Dus ... voor die enkele keer dat er chips nodig zijn leek het me wel wat, die magnetronchips. Ik geloofde nog niet echt dat ze op deze manier knapperig zouden worden, maar … ik moet toegeven, ze zijn fantastisch.

Op de mandoline schaafde ik superdunne plakjes van een ongeschilde aardappel, deze plakjes op een stuk bakpapier leggen, wat olie in een kommetje mengen met een beetje peper, zout en paprikapoeder en de plakjes daarmee inkwasten en hop, in de magnetron. Met drie minuten waren ze goed (dat is even uitproberen), ongelofelijk lekker en een grote KRAK bij een hap. Geweldig!

Toen ging ik los. Misschien is het ook lekker met andere groenten?

Ik testte behalve aardappel ook rode biet, koolrabi, gele courgette en bataat (zoete aardappel).

Rode biet smaakte wel aardig, de plakjes krompen wel erg en ze werden vrij snel wat taai.

Koolrabi smaakte vreemd koolachtig, de courgette werd niet knapperig en te bruin als ik hem langer deed.
Bataat was net als aardappel super! Ik had een mooie vorm bataat, zodat de plakjes wel bloemen leken. Dat is dan wel weer leuk om iets mee te doen bij de etentjes, maar ook voor lekkere trek laat op de avond.