Net als vorig jaar maak ik nu ook weer vlierbessen-bramenjam. Die combi vind ik toch een van de lekkerste jams die ik ooit gemaakt heb.
Het is waarschijnlijk niet zo’n goed vlierbes- en bramenjaar … tenminste hier op mijn plukplek. De vlierbessen zijn kleiner en het zijn niet zulke mooie trossen als vorig jaar. De bramen zijn of nog groen, of uitgedroogd. De brandnetels die ervoor staan zijn wel gigantisch. Het is een klus om toch weer genoeg bij elkaar te plukken. In de diepvries heb ik zo nodig nog extra bramen, gekregen van een collega, uit haar tuin.
Ondertussen kreeg ik weer een aantal keer de vraag wat ik daar plukte.
Men kent de vlier wel, maar denkt toch dat de bessen giftig zijn. Dat klopt ten dele, rauwe en groene bessen zijn lichtgiftig.
Ik vond ooit de tip op het internet om de geriste bessen onder water te zetten. De groene en lichtrode gaan drijven, de bijna zwarte, rijpe bessen zinken. Die zijn goed. Gekookt tot jam of sap zijn ze niet meer giftig.
Er bestaan meerdere soorten vlier, omdat me niet duidelijk is welke wel of niet giftig zijn, gebruik ik alleen de bessen van de gewone vlier, de Sambucus Nigra.
Deze keer maakte ik het zo:
500 g vlierbessen
900 g bramen
100 g appel
400 g suiker
1 ½ zakje Marmello
sap van een citroen
1 tl vanille-extract
Ik heb vorig jaar veel weggegeven, maar deze potjes vlierbesssen-bramenjam houden we lekker zelf!
