Kerst als christelijk feest en de geboorte van Jezus heb ik niet zoveel mee. Voorchristelijke tradities zoals midwinter of winterzonnewende, dus van voor de kerstening, spreken me
meer aan, waarbij het terugkerend licht werd begroet.
Ik hou van heidense gebruiken zoals kussen onder de maretak.
De kortste dag en de langste nacht hebben we weer gehad.
Wat je ook vind of geloofd: joel staat voor levensvernieuwing!
Normaal ga ik dit soort dagen iets met mijn lief doen. Meestal samen weg, lekker rustig.
Dit jaar besloot ik mijn huis weer eens open te stellen voor een familiebijeenkomst. Omdat de vrouw van mijn vorig jaar gestorven broer uit Duitsland graag hier wilde zijn, omdat mijn moeder toch steeds ouder en krakkemikkiger wordt en je maar nooit weet of er voor haar nog wel een volgende kerst zal zijn. Omdat de neefjes zo groot zijn geworden. Omdat nichtje zo'n mooi meisje is.
Er staat van alles te pruttelen op kookplaat en in oven, tussendoor nog even snel dweilen, met kerstschort voor, want nieuw rokje moet wel schoon blijven, en dan de tafel dekken.
Dat wil niet zeggen dat er een tig-gangen diner komt. Of dat ik me ongans koop aan kerstprullaria. Dat Nederlanders met kerst 2,4 miljoen dieren eten wil niet zeggen dat wij aan die marteling meedoen.
In totaal heb ik vijf euro uitgegeven aan mooie cedertakken en wat eucalyptustakken. Dat is onze 'kerstboom', less is more nietwaar?
We zullen met z'n elven zijn, het gekkengetal, en een gekke, vrolijke middag en avond werd het ... met mijn toch wel prettig gestoorde familie.
Wat aten we, niet zo ingewikkeld. Omdat ik in het nieuwe jaar streef naar vleesloos, is de diepvries leeggemaakt. De laatste plofkippepoot verdween in een heerlijk kippesoepje voor de vleeseters, maar er was ook een grote pan vegetarische pompoensoep met mijn onvolprezen homemade gebakken pompoenbrood.
Zus had een heerlijke hartige paddestoelentaart meegenomen, schoonzus maakte ter plekke een Iraanse omelet met schapenkaas en munt.
Ik had Griekse bladerdeeghapjes gemaakt, kerriekoekjes, bonensalade en wraps met roomkaas, tapenade en gerookte zalm. Is die ook weer op.
Allemaal vrij simpele gerechtjes, lekker en meer dan genoeg.
Zoet toe bestond uit gebakken fruit, chocolade koek en mini-appelflapjes.
Mijn laatste fles Vlierbloesemsiroop had ik voor deze kerst bewaard, een scheutje in de prosecco werd een vrolijkstemmende, heerlijk geurende bloemendrank ... die een groot verlangen naar de lente veroorzaakte.
Duitse schoonzus, die koorleidster en zangeres is en zich liet begeleiden door Henny en Zwager die met z'n tweeën samen de gitaar bespeelden, ze zong een prachtig lied, ondanks dat we het van het lachen bijna niet droog hielden. Veel te laat vertrok ze richting Noord-Duitsland, de volgende morgen moest ze gewoon weer werken.
Ja, roken moet wel buiten … maar echt koud was het niet.
Al met al een fijne kerst, gelukkig voor alle generaties en nadat we de laatsten uitgezwaaid hadden, gingen we toch nog even de kroeg in, Zoon moest namelijk nog werken, hij doet de muziek aldaar.
Zodoende was de volgende dag vooral bestemd voor de kerstkater, pfff.
