In januari van dit jaar heb ik 4 aardpeerknolletjes in de grond gestopt.
In juni zijn ze bijna een halve meter hoog, het gaat prima samen in de teil met de tuinboontjes.
Als alle tuinbonen geoogst zijn, vervang ik ze door een rudbeckia, die zal wel mooi passen bij de aardperen als ze bloeien.
Het duurt wel lang tot ze gaan bloeien, die aardperen, in hoogte gaan ze al aardig richting de 2 meter. Als er eindelijk knoppen verschijnen kan ik bijna niet wachten tot ze opengaan.
Rond 21 september is het zover!
Ik vind ze prachtig. Ze bloeien tot halverwege oktober.
Als ze helemaal bruin zijn, ga ik nieuwsgierig graven en haal er een mandje vol nieuwe aardperen uit. Dat is zo leuk, het begon hiermee:
en negen maanden later dit:
We gaan ze vandaag gelijk eten, verser kan niet! Ik rooster ze knapperig in de oven en ze smaken goddelijk.
Wat een hoop plezier van wat eenvoudige knolletjes!
