dinsdag 22 mei 2018

Dinsdag Dicht (64)

Telkens als de vlier bloeit moet ik denken aan dit gedicht van Annie M.G. Schmidt:

MEI
Wanneer ik u een goede raad mag geven:
De vlier bloeit, het is Mei. Vooruit, pluk vlier!
Het is niet zo vaak Mei meer in uw leven,
misschien nog dertig keer, misschien nog vier.

U kunt die tijd natuurlijk ook benutten
door de courant te lezen hier op aard.
Er zijn zeer veel couranten hier beneden,
maar zijn ze, achteraf, de moeite waard...

Want als u strakjes binnen wordt gelaten,
daarginder op die ster, in het portiek,
dan zult ergens over moeten praten
en niet zo heel veel over politiek.

Als u de E.E.G. daar gaat bespreken,
dan luisteren ze weliswaar beleefd,
maar 't zijn daar op die ster volslagen leken,
ze weten echt niet waar u 't over heeft.

Vertel hun dus maar niets van filmjournalen,
zeg überhaupt maar niets van Polygoon.
Begin maar liever over nachtegalen,
die kennen ze. Vertel hun maar gewoon

hoe lief de merels zijn op deze aarde
in Mei. En hoe 't met de seringen staat.
Dan strijken ze daar zachtjes langs hun baarden
en zeggen: Ja, zo was het. Inderdaad.

En daarom moet u voor die tijd wel weten
hoe pruimenbloesem ritselt als het waait,
en hoe de vlier bloeit. U moet niet vergeten:
de Meien zijn betrekk'lijk dun gezaaid. 

Ik zie al veel bloeiende vlieren, dus snel plukken en weer heerlijke siroop maken.