Rillettes

Ik gebruik met regelmaat erwteneiwitsnippers. Het is net zoiets als de bekende sojabrokjes, (TVP, Textured Vegetable Proteïne), maar dan van gele erwten. Ik kocht het bij Koro, helaas nog niet biologisch en ik zag in de kleine lettertjes dat het uit China komt. Als mijn voorraad op is ga ik op zoek naar andere.

Ik vind het een super product! Ik gebruik het als vervanging van gehakt in pastasaus, in curry’s en m’n nieuwste gerecht is Rillettes. Je kunt er eigen smaak aangeven.

Dit recept vond ik op peasmaker.nl maar daar zijn die snippers wel een stuk duurder.

Rillettes, een Frans boers gerecht, is een smeuïge substantie van (oorspronkelijk) in veel vet langzaam gaargesudderd varkensvlees, ontstaan als manier om taai vlees van oude varkens mals te maken. Tegenwoordig wordt het van allerlei dieren gemaakt, zelfs vis.

Deze plantaardige variant lijkt wel wat op makreel.

Ik heb het al aan verschillende mensen laten proeven en allen waren aangenaam verrast.

Soms doe ik iets meer mayonaise en nog wat kappertjes extra, dan lijkt het wel wat op tonijnsalade, dan noem ik het Tonon

Rillettes op zoetzure venkel met komkommer en dilledressing

voorgerecht 8-10 pers. (of als broodbeleg)

Rillettes

1 vel nori

100 g erwtensnippers

450 ml water

3 tl natuurazijn

1 1/2 tl zout

50 g sjalot

6 el vegan mayonaise

Scheur de nori in stukjes en leg in een pan. Voeg de snippers toe, water, azijn en zout. Breng aan de kook, zet dan het vuur laag en laat pruttelen tot al het vocht is verdampt. Laat afkoelen. Maal alles fijn in een keukenmachine en doe in een kom.

Snipper de sjalot fijn. Voeg toe aan de kom samen met de mayonaise en meng alles goed.

Komkommer met dilledressing

komkommer

2 tl fijne mosterd

1 tl citroensap

2 el olijf- of notenolie

snufje zout en peper

bosje verse dille, zonder steeltjes, fijngehakt

Snij de komkommer in dunne plakjes, ongeveer 7 of 9 plakjes per persoon. Meng olie, citroensap, mosterd en peper en zout en klop er een dressing van. Voeg de dille toe en roer goed door elkaar.

Zoetzure venkel

1 venkel

150 ml azijn

150 ml water

50 g suiker

Schaaf de venkel flinterdun (op een mandoline) en doe in een weckpot.

Breng azijn en water aan de kook en laat de suiker oplossen. Zet het vuur uit.

Giet het vocht over de venkel en sluit de pot. 

Ik heb nog wat venkelbloemen uit de tuin toegevoegd.

Een dag eerder maken komt de smaak ten goede. Bewaar in koelkast.

Serveren

Leg de plakjes komkommer in een cirkel op de bordjes. Leg in het midden een lepel met uitgelekte venkel. Daarop een bolletje (ik deed het met een ijsschep) rillette.

Druppel met een theelepel de dilledressing op de komkommer.

Serveer met zelfgebakken speltbrood.

Brood van pinda's

Via de webshop Koro had ik ooit 2 kilo cashewnoten besteld. Nu ik aan de tweede zak wilde beginnen zag ik dat dit pinda's waren. Verkeerd geleverd, te lang geleden om nog te klagen. Wat moet je met een kilo pinda's?

Je kunt zelf pindakaas maken, maar zo'n sterke blender heb ik niet.

Ik vond op de blog van Monique van der Vloed een soort brood dat voor een groot deel uit gemalen pinda's bestond. Een informatieve en interessante blog over brood.

Ik heb niet alle ingrediënten gebruikt, maar het recept in grote lijnen aangehouden en wel alles biologisch, behalve de gist. Daarom wordt het een nogal prijzig brood, als ik stroom meereken komt het bijna op zeven euro, het brood dat ik dagelijks bak komt op net iets meer dan een euro.

Daarentegen is dit pindabrood ruim 1200 gram, terwijl mijn brood rond de 700 gram zit.
En goede reden om dit brood toch zo nu en dan te maken is dat het ongelooflijk lekker is en natuurlijk supergezond met zulke ingrediënten. Ik heb wel wat zout toegevoegd, want zoutloos brood vind ik niet te eten. Het is, denk ik, glutenvrij (hoeft niet perse voor mij) omdat het zonder (tarwe) meel is.

Zo maakte ik het:

350 g ongezouten pinda's, tot meel gemalen (deed ik in gedeeltes in het hakmolentje van de staafmixer)

250 g havervlokken, gemalen (idem)

150 g pompoenpitten, gemalen (idem)

5 el psyllium

8 g zout

1 banaan, gepureerd met 450 ml water

1 zakje instant gist (7g)

50 g zonnebloempitten

25 g lijnzaad

25 g chiazaad 

zonodig scheutje warm water

Meng alles goed door elkaar in een kom, indien te droog een scheutje water toevoegen. Dek de kom af en laat twee uur staan. Doe het deeg in een passende vorm, ik had een siliconen broodvorm die net te klein was, dus gebruikte ik ook nog een klein ovenschaaltje.

Verwarm de oven op 170°C.

Druk het deeg goed aan en breng het met de hand in vorm (boetseren, haha). Bak het brood in het midden van de oven in 1 uur gaar. (Het kleine broodje deed ik 45 min.)

Laat helemaal afkoelen voordat je het aansnijdt.

Echt heerlijk! Het kleine broodje hebben we direct opgegeten.

Smaak

Een nieuwe aanwinst, het kookboek Smaak, de plantaardige keuken van Yerba, een restaurant in Amsterdam. Een boek met bijzondere recepten, waar planten de hoofdrol in spelen. Niet voor beginners; aan sommige waag ik me nog niet.

Maar ik heb gelijk zin om iets uit dit boek te maken. Toevallig vond ik een paar dagen geleden bij de supermarkt schorseneren en er is een recept met deze weinig voorkomende groente.

Ik maak een combi van de eerste twee recepten uit het boek, wel vereenvoudigd en met de ingrediënten die ik in huis heb. Een proefje dus.

Paddestoelentartaar met quinoa

Gepocheerde schorseneer

Daarbij maak ik puree en chips van pastinaak en zoete aardappel.

Het origineel was met allerlei bijzondere en wilde paddestoelen, ik gebruikte kastanjechampignons en i.p.v. rode quinoa, gebruikte ik gewone. Bij het recept zat koolraappuree, maar ik had geen koolraap. 

De schorseneren heb ik wel volgens het recept gemaakt, behalve dat ik gewone tijm had i.p.v. citroentijm.

Omdat ik van iets knapperigs hou, bedacht ik de chipjes er bij.

Het was wel heel erg lekker!

Engelse saus van vlierbessen

Al een tijdje staat het in m'n planning om van vlierbessen Engelse saus te maken. Ik vond ooit hier dit recept.

Omdat ik niet wist of het lekker zou zijn, heb ik het recept gehalveerd (maar was niet nodig).

1 pond vlierbessen

250 ml appelciderazijn (ik had geen wijnazijn)

65 g gepureerde ui

1 teentje knoflook, geperst

1 g zout

65 g donkere basterdsuiker

De vlierbessen met de azijn aan de kook brengen en een half uur zachtjes laten pruttelen.

Door de roerzeef halen en mengen met de rest van de ingrediënten en al roerende aan de kook brengen tot het indikt.

In flesjes doen en minstens vier weken in de kelder laten staan. Het is een ongelofelijk lekkere saus geworden.

Slakken?

De vele regen van dit jaar zorgt voor nog meer slakken dan vorig jaar, terwijl ik toen al dacht wat veel! Mijn kleine moestuintje was zo'n zielig, aangevreten toestand dat ik van ellende een deel heb leeggehaald en de ruimte gegeven aan alle zaailingen van Oostindische kers en komkommerkruid. Dus eetbare bloementuin in plaats van moestuin. 

Braaf raap ik 's morgens en 's avonds emmertjes vol met naaktslakken en laat ze vrij in het bosje achter ons huis. De huisjesslakken mogen blijven, behalve de segrijnslakken, die gaan mee met de naaktslakken. Toch valt de schade in de tuin erg mee, de meeste planten zijn al groot en sterk. Maar stekjes en nieuwe plantjes zijn al gauw de sigaar. Hoe vies ze ook zijn, lees toch eens Ode aan de slak, ze hebben wel degelijk hun nut. De egels in mijn tuin kunnen de hoeveelheid naaktslakken niet aan, de kippen lusten ze niet en de lijsters eten liever huisjesslakken.

Iemand zei voor de grap: Je kunt ze zelf ook opeten! Nee, dank u! Ik werkte eind jaren 70 als serveerster in een bistro in Rotterdam, waar Escargots à la Bourguignonne op de kaart stond. Het werd vaak besteld, dus ik dacht dat het wel een delicatesse moest zijn.

De eigenaar vond dat ik het toch een keer moest proeven, om te weten wat ik serveerde. Nu is knoflookboter natuurlijk heerlijk, daar krijg je alles lekker mee, maar toen ik zo'n zwart stukje in mijn mond stopte was mijn eerste associatie ... stukje fietsband. Ik heb het bij dat ene stukje gelaten, toen wist ik het wel. Gelukkig heeft destijds geen gast aan me gevraagd hoe het smaakte. Nu zou ik het nooit meer proeven, niet omdat ik ze walgelijk vind, maar omdat ik sowieso geen dieren meer eet.

Wat ik wel leuk vond waren die schaaltjes met holletjes en het ziet er zo gezellig uit, dat dippen met stokbrood in die knoflookboter. Ik keek weleens of ze tweedehands te vinden waren, maar zag alleen een enkele en nooit allemaal dezelfde. Begin dit jaar zag ik ze opeens op marktplaats en nog wel tien stuks! Weliswaar wit porselein en niet van die mooie aardewerken, maar toch, ik moest ze hebben. Het lijkt me zo leuk om eens bij Eet Lekker Mee nep-escargots te serveren en dat ga ik morgen dus doen.

Als proef maakte ik ze eerst van reepjes champignon. Het zag er zo echt uit dat ik een paar keer tegen mezelf moest zeggen: het zijn paddestoelen hoor! Daarna maakte ik ze van oesterzwammen, ze smaakten heerlijk! Zo maakte ik het:

Escargots van paddestoel, voor ongeveer zes schaaltjes

1 bakje oesterzwammen 

1 eetlepel witte miso 

sap en rasp van ½ citroen

vers gemalen zwarte peper

Meng de miso pasta, citroen en 100 ml heet water in een pan op laag vuur. Snij de oesterzwammen in reepjes en voeg toe, laat 3 min. sudderen, zo nu en dan roeren. Maal wat peper erover. Vuur uit en laat marineren (kan ook hele nacht).

Knoflookboter

250 g plantaardige boter, op tijd uit de koelkast

3 tenen knoflook

handje peterselie

1 sjalotje

zout en peper

Knoflookteentjes en sjalot schillen en zeer fijn hakken. Hak de peterselie fijn, bewaar wat voor garnering (was ik vergeten). Roer knoflook, sjalotjes en peterselie door de zachte boter. Breng met wat zout en peper verder op smaak.

Oesterzwammen uit laten lekken (het vocht eventueel voor soep gebruiken), de reepjes over de holtes van de slakkenbordjes verdelen en bedekken met theelepel knoflookboter. Tot gebruik in koelkast bewaren.

In oven op 200 °C, 10-15 min.

Hibiscus

Om ook een alcoholvrije variant van de welkomstcocktail bij ‘Het Siepeltje’ aan te bieden, nam ik een tisane (plantenaftreksel) mee.

Omdat het een Valentijn-diner was koos ik voor Hibiscus, dat een prachtige dieprode kleur geeft.

Van de bloemblaadjes van de Hibiscus sabdariffa (niet de tuinvariant Hibiscus syriacus) kun je lekkere kruidenthee zetten. Je kunt deze gedroogd kopen.

Hibiscus heeft helende eigenschappen, waarvan een groot aandeel antioxidanten die helpen in de strijd tegen vrije radicalen. Verder eigenschappen als bloeddrukverlagend, cholesterolverlagend; bevordert nierwerking en ontsmet de blaas.

Als ik mijn Groot handboek geneeskrachtige planten raadpleeg, kom ik nog meer positieve eigenschappen tegen: verlaging bloedsuikerspiegel, vermindert vorming vetweefsel, koortsverlagend, ontstekingswerend en bevordert eetlust en spijsvertering.

Mooi meegenomen al die gezondheidsvoordelen, maar ik drink het vooral omdat ik het lekker vind en niet van supermarktfrisdranken hou.

Een paar glaasjes per dag kan prima, maar daar zou ik het bij houden als je medicijnen slikt, omdat het met bepaalde medicijnen interacties kan hebben.

De smaak is enigzins zuur en wat bitter, ik voeg daarom wel wat suiker toe. 

Om de goede eigenschappen te bewaren voeg je de hibiscus pas toe als het water afgekoeld is.J e kunt allerlei toevoegingen doen, zoals kaneelstokjes, kruidnagels of citroengras, maar ik maak het zo:

5 g verse Gember, in kleine stukjes gesneden

50 g suiker

1 liter heet water

goed roeren zodat de suiker oplost en af laten koelen

dan

12 g gedroogde Hibiscusbloemen toevoegen en afgedekt een nacht in de koelkast laten trekken.

De volgende dag: Het aftreksel zeven en in schone fles gieten.

In koelkast bewaren, ongeveer drie dagen houdbaar.

Serveer in een champagneglas met een half schijfje bio sinaasappel en een ijsklontje en je hebt een apart alcoholvrij aperitief.

Lotuswortel

Een buurvrouw vroeg of ik zin had om mee naar Groningen te gaan, naar een biologische winkel en naar Amazing Oriental, een grote Aziatische supermarkt.
Dat was leuk! Je kijkt je ogen uit daar.
Vooral in de diepvries vond ik veganistische producten.
Bij de groenteafdeling zag ik een pakje met twee lotuswortels. Dat leek me wel spannend om te proberen.

Ze waren wel wat donkerder dan op foto's die ik later op internet zag, maar er was niks mis mee, ze roken fris en hadden een neutrale smaak.

De Heilige lotus of Indische lotus (Nelumbo nucifera) is een waterplant. De verrassing komt als je de wortel doorsnijdt: een prachtig patroon van luchtkamers.

Ik maakte van de ene een gerecht van een recept op internet.

Terwijl je schilt en snijdt verkleuren ze snel, dus in azijnwater leggen.

Ik heb de plakjes kort voorgekookt en dan gebakken met geraspte gember en sojasaus.

Ze hebben weinig smaak van zichzelf en nemen smaakmakers goed op. In de verte lijkt de smaak wel op aardappel.

Van de tweede lotuswortel maakte ik chips in de magnetron, die waren echt heerlijk knapperig en vooral mooi met al die gaten.

Carrot Lox

In restaurant de Oude Sluis in Zoutkamp èn in een nieuw vegan lunchtentje hier in Gouda had ik kennisgemaakt met vegan lox, wortel als een soort gerookte zalm.
Dan begint het te kriebelen en wil ik zoiets ook uitproberen.
Ik besloot de zoutkorstversie te maken.
Heel vroeger werkte ik in een restaurant en zag dat een vis in zoutkorst werd gegaard en toch niet bremzout werd; het zout vormt een harde korst die als een soort stoomoven fungeert.
Aldoende al het zout dat er in huis was gebruikt en flinke, gehalveerde winterpenen daar mee bedekt.
Ongeveer een uurtje in de oven op 190 °C.

Het zout is keihard, met veel kracht open bikken en een beetje af laten koelen.
Een velletje van de wortels pellen, en dan in dunne plakken snijden.

 

Een marinade maken van:

200 ml gekookt water

4 el sojasaus

4 tl liquid smoke

2 tl gerookt paprikapoeder

1 tl knoflookpoeder

2 tl appelciderazijn

2 blaadjes nori, fijngemalen in een koffiemolen

en in een afsluitbare bak de wortelplakken met de marinade begieten.

In de koelkast zetten, in de gaten houden dat alles onder de marinade blijft en 48 uur wachten.

Serveren:
De wortelplakken een beetje droogdeppen, stokbrood met cashew-kruidencrème besmeren, de wortel erop leggen en garneren met dille, rode ui en kappertjes.

Natuurlijk wordt het geen zalm ... maar het smaakt goed en het doet er wel aan denken. Door de nori krijgt het een vleugje zee. Een paar plakken waren iets te dik, en hadden nog steeds een wortel-bite. Maar van het grootste deel was de structuur toch heel zalmachtig!
Mijn gasten, Mijn Architect en ikzelf waren enthousiast en we vonden het heerlijk!

Later zag ik bij de leuke jongens van The Happy Pear dat zij het de eerste keer ook met zoveel zout gedaan, maar de tweede keer niet meer. Dus is het waarschijnlijk niet nodig en dus makkelijker. Ik ga nog een volgende poging wagen op hun manier.

Schots gerecht: Haggis

Haggis, een Schots gerecht …

Ik word licht onpasselijk als ik alleen al de ingrediënten lees. Maar veel mensen zijn er lyrisch over, vooral (denk ik) als je niet weet wat er in zit.

Maar ik wil juist wel weten wat er in mijn eten zit.

Haggis is een type vleesgerecht gemaakt van orgaanvlees zoals schapen-hart, long en lever, vermalen met dierlijk vet (reuzel) en het geheel in een schapenmaag genaaid.

Uiteraard moeten daar diverse plantaardige ingrediënten bij om het eetbaar te krijgen.

Op de site Visit Scotland noemt men het vlees i.p.v. organen:

Dit volhardende populaire gerecht is een soort hartige pudding waarbij vlees wordt gecombineerd met havermout, uien, zout en specerijen. Wordt vaak geserveerd met klassieke bijgerechten zoals neeps en tatties (dat is Schots voor koolraap en aardappelen), haggis wordt traditioneel gekookt in een schapenmaag (een historische manier om het vlees te conserveren), maar het merendeel van de haggis die tegenwoordig wordt verkocht is bereid in een synthetisch worstenvel. We zijn het eens dat het misschien niet het meest elegante gerecht op de planeet is, maar het is onbetwistbaar lekker! Nog niet overtuigd?

Hoe vreemd de bereiding van haggis ook klinkt, het eindresultaat is een gastronomisch meesterwerk. Vleesachtig, haverachtig, warm en vochtig, haggis is een overheerlijke maaltijd. Hoofdzakelijk gemaakt van havermout, krijgt haggis een zachte en kruimelachtige textuur - vergelijkbaar met een vulling - een aardse smaak, en, wanneer gecombineerd met zout en specerijen, een kruidige rustieke smaak met een pit! Dat klinkt zeker heerlijk, nietwaar!

Haggis is het nationale gerecht van Schotland en spant de kroon tijdens het traditionele Burns Supper, en hoewel het een Schots gerecht is dat de wereld fascineert, wint het zeker geen schoonheidsprijs! Neem ons op ons woord aan dat hoewel haggis er niet mooi uitziet, het zeker goed smaakt! Bent u al geïntrigeerd?

Jazeker, ik ga dit gastronomisch meesterwerk maken, maar dan wel zonder slachtafval.

Een plantaardige Haggis, als proef. Als het goedgekeurd wordt krijgen mijn gasten dit geserveerd bij de eerstvolgende ELM.

Met een combinatie van verschillende internet recepten koos ik voor de volgende ingrediënten voor de haggis, ik had alleen geen koolraap, maar wel zoete aardappel, dus voor nu voor de puree dat maar even gebruikt.

(Het flesje whisky heb ik al jaren staan, ik weet niet zeker of die vegan is).

Ingrediënten:

4 el vegan boter

4 knoflookteentjes, fijngehakt

2 sjalotjes, gesnipperd

2 blaadjes laurier

1 stengel bleekselderij, fijngesneden

1 wortel, fijngehakt

250g kastanjechampignons, fijngehakt

1 potje kidney bonen, uitgelekt

250g Beluga lenzen, gekookt

50g pompoenpitten

50g zonnebloempitten

600ml bouillon van een paddestoelbouillonblokje

1 el gemalen, gedroogde porcini (of andere gedroogde paddestoel)

1½ tl gemalen zwarte peper 

1 tl piment

snuf gemalen nootmuskaat

1 tl  mosterd

3 tl edelgist

2 tl gedroogde tijm

150 g havermout

1 tl gerookte paprika

zout naar smaak

Verwarm de oven op 175 °C

Doe de boter in een braadpan en laat smelten. Voeg ui en knoflook toe en fruit 3 min.

Voeg bleekselderij, wortel, laurierblaadjes en wat zout toe en roerbak 5 min.

Voeg dan de paddestoelen toe en bak, al roerende, 5 min.

Doe de kidneybonen in een schaal en stamp ze (niet te) fijn. Doe in de pan samen met de linzen en de zaden.

Schenk er de bouillon bij, het paddestoelpoeder, specerijen en kruiden, mosterd en edelgist. Dan de havermout, meng goed en verwarm nog 5 minuten tot het een beetje indikt.

Schep in een ovenschaal en bak 20-25 minuten.

Maak ondertussen de whiskysaus:

250 ml plantaardige room

2 tl mosterd

sap van een ½ citroen

4 tl whisky

een handvol peterselie, fijngehakt

snuf zout, naar smaak

Verwarm de room op laag vuur, klop er de mosterd, whisky, citroensap en fijngehakte peterselie met peper en zout naar smaak door. Indien nodig een indikmiddel gebruiken.

Maak een torentje m.b.v. een serveerring, eerst de puree en daarop de haggis.

Schep de saus ernaast/erop.