Sivota 2008, Dag 8

Weer ontbijt op het terras. Ik vind het wel makkelijk om de aantekeningen van mijn Architect te pikken:

We besluiten het gisteren ontdekte strandje, Mikri Ammos nog eens op te zoeken. Het is er leeg, we zijn de eersten zo rond een uur of 10. Het wordt drukker, we blijven er tot een uur of twaalf. Het stenenstrand doet pijn aan de voeten, we observeren de rituelen van de strandbezoekers.

De golfslag op de kiezels spoelt en schuurt het hoofd leeg. Ik zet de wekker om mij zo nu en dan te wentelen. We sluiten af met rezzisprite, de werkdrank, en worden weer verrast met een mezze van klasse, bijna met liefde samengesteld: wat groente tussen olijfolie en stukjes (varkens)vlees, symmetrisch afgemaakt met twee stukjes brood.

Naar het appartement om om te kleden. Nieuwe gasten zijn gearriveerd. Met de auto richting Igoumenitsa, vanwege de naam, vanwege een al dan niet waarachtige associatie met de omroepstem op het station in Hoek van Holland, toen ik nog vaak de boottrein nam naar Rotterdam, naar school. Igoumenitsa is een veer- en vrachthavenstadje, met die typische stadswand van gebouwen met rondgaande balkons, of spiegelglazen donkere vlakken, een brede straatweg met geparkeerde auto’s, terrassen op de vluchtheuvels, met doorkijk naar zee. De stad in wordt gekenmerkt door een twee à drie blokken orthogonaal grid. Parallel wordt zo rond het middaguur gekenmerkt door etende en pratende mensen, die daar waarschijnlijk werken en wonen, winkels met dure schoenen en kleding maken het af, en lawaai, werklui, alles klinkt hard, hol en warm en het stinkt naar uitlaatgassen.

De zeewind maakt een hoop goed. We parkeren de auto en doen een rondje stad. Het nodigt niet uit om ontspannen te genieten.

We besluiten op de terugweg in Plataria te lunchen. Vriendelijke boulevard en altijd die bezige zwaluwen. Eenvoudig lunch, gefrituurde peppers, gegrilde courgette, gebakken frietaardappel en skordalia (aardappelspuree met knoflook). Rustig uitzicht via platanen en strand naar zee in een tang van land. Het is laat in de middag als we terug zijn.

Siësta. Na het ontwaken spreken we enkele nieuwe gasten op het terras. Hij heeft wel een verzekering afgesloten voor banden en onderkant, wij niet. Genoeg, we doen snel wat boodschappen, want vanavond afgesproken met Pat en Brian.

Bij terugkeer hebben alle gasten zich rond reisleidster Madelijn verzameld. Wij weten alles al.

Tw’Ouzo op Bamboo Place, en alles wat daar inmiddels bijhoort, bakjes met chips, tomaat, komkommer, olijf, Tia Maria!

Dinner at Filokas, Griekenland speelt alles of niets tegen Hiddink, Russia, ..... verrekijker .... we vragen ons af of de in rood T-shirt gehulde groep naast ons affiniteit heeft met de Russen, neen, het blijkt een Italiaanse zeilgroep. Tot slot een nadronk at Bamboo Place. Naar huis en naar bed.