Cashew-kruiden spread

Een lekkere spread voor op toast en brood!

150 g cashewnoten (ongebrand, ongezouten)

1 el pompoenpitten

1 el zonnebloempitten

2 el Edelgist

1 el fijngehakte peterselie

1 el fijngehakte dille

1 tl knoflookpoeder

1 tl uienpoeder

1 tl Blütenknüller (facultatief)

1 tl Zeekraalzilt

1 tl Lemonpepper (Jonnie Boer)

snufje paprikapoeder

2 el kokosolie, gesmolten

ong. 150 ml water

Laat de noten en zaden minimaal 2 uur weken, giet ze af en blender ze met het water tot een gladde crème.

Doe in een schaal en roer er de rest van de ingrediënten door.

Laat een nacht opstijven in de koelkast.

Carrot Lox

In restaurant de Oude Sluis in Zoutkamp èn in een nieuw vegan lunchtentje hier in Gouda had ik kennisgemaakt met vegan lox, wortel als een soort gerookte zalm.
Dan begint het te kriebelen en wil ik zoiets ook uitproberen.
Ik besloot de zoutkorstversie te maken.
Heel vroeger werkte ik in een restaurant en zag dat een vis in zoutkorst werd gegaard en toch niet bremzout werd; het zout vormt een harde korst die als een soort stoomoven fungeert.
Aldoende al het zout dat er in huis was gebruikt en flinke, gehalveerde winterpenen daar mee bedekt.
Ongeveer een uurtje in de oven op 190 °C.

Het zout is keihard, met veel kracht open bikken en een beetje af laten koelen.
Een velletje van de wortels pellen, en dan in dunne plakken snijden.

 

Een marinade maken van:

200 ml gekookt water

4 el sojasaus

4 tl liquid smoke

2 tl gerookt paprikapoeder

1 tl knoflookpoeder

2 tl appelciderazijn

2 blaadjes nori, fijngemalen in een koffiemolen

en in een afsluitbare bak de wortelplakken met de marinade begieten.

In de koelkast zetten, in de gaten houden dat alles onder de marinade blijft en 48 uur wachten.

Serveren:
De wortelplakken een beetje droogdeppen, stokbrood met cashew-kruidencrème besmeren, de wortel erop leggen en garneren met dille, rode ui en kappertjes.

Natuurlijk wordt het geen zalm ... maar het smaakt goed en het doet er wel aan denken. Door de nori krijgt het een vleugje zee. Een paar plakken waren iets te dik, en hadden nog steeds een wortel-bite. Maar van het grootste deel was de structuur toch heel zalmachtig!
Mijn gasten, Mijn Architect en ikzelf waren enthousiast en we vonden het heerlijk!

Later zag ik bij de leuke jongens van The Happy Pear dat zij het de eerste keer ook met zoveel zout gedaan, maar de tweede keer niet meer. Dus is het waarschijnlijk niet nodig en dus makkelijker. Ik ga nog een volgende poging wagen op hun manier.