Posts tonen met het label vasten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vasten. Alle posts tonen

vrijdag 8 maart 2019

Vasten 2019 (dag 3)

Na het ontbijt gaan we nog een keer mineraal badderen.
We genieten zo van wat we eten, het smaakt extra lekker allemaal. We voelen ons steed lichter en luchtiger.
En barsten van de energie!


En ons appartementje bevalt ook zo goed.

 
Na de lunch gaan we Nieuweschans verkennen, het is een leuk plaatsje. De paar winkels die er zijn gaan we ook bekijken.
Fraaie muurschildering:


Een leuk tweedehandswinkeltje waar we allebei iets van onze gading vinden.


De Oude Remise is ook weer open. Er worden nu graangerelateerde streekproducten vervaardigd. Een deel is nog in ontwikkeling, maar het ziet er al veelbelovend uit.
Mooi dat er weer iets gebeurt in zo'n prachtig gebouw,




Na het diner kan ik nog bij een kapper terecht, voor een spotprijs geweldig geknipt!


De volgende ochtend gaan we weer terug. Alexandra blijft nog een nachtje bij ons en op zondag gaan we in Groningen naar de nieuwe film van Marianne Thieme waarin de kansen van een plantaardige samenleving worden onderzocht, Powerplant.
Daarna gaat Alexandra weer terug naar Gouda.
Dit was leuk, samen een paar dagen zo sober eten. Hopelijk volgend jaar weer.





donderdag 7 maart 2019

Vasten 2019 (dag 2)


Na het ontbijt pakken we de trein naar Nieuweschans en aldaar halen we OV-fietsen uit de boxen, zoals meestal met een hoop gehannes. Maar wel met een vrolijke feestfiets erbij.
We fietsen naar Jan Wilde een Tuin.

Ik zie niets bijzonders, maar buitenvrouw Alexandra ziet iets in het water.  Watergras.
Watergras? Ja, Catabrosa aquatica. Vrij zeldzaam.


Bij Jan aangekomen bekijken we natuurlijk de tuin, waar alweer van alles tevoorschijn komt.
Altijd leuk, bij Jan en Henri.


Weer terug in Nieuweschans tijd voor het diner. Met een glaasjes vlierbessensap.


woensdag 6 maart 2019

Vasten 2019 (dag 1)

Gisteren kwam Alexandra uit Gouda. Vandaag reizen we naar Nieuweschans om weer een paar daagjes basic te vasten. Eerst via de Kringloop want Alexandra was haar badjas vergeten. Ze vond een vrijwel nieuwe voor wel € 1,75. Henny zet ons in Winsum op de trein.


We logeren weer in Paradiso, zonder allerlei verleidingen in de buurt weer lekker matigen en van binnen reinigen. Natuurlijk gaan we eerst heerlijk mineraal badderen bij Fontana.

Als je je eenmaal op weinig eten hebt ingesteld gaat het heel makkelijk. Er is veel om bij te kletsen en dus genoeg afleiding.

We hebben zelf fruit en sapjes meegenomen. Ons avondeten bestaat uit een glaasje waterkefir, warmgemaakt tomatensap en wat fruit, heel langaam opeten zorgt ervoor dat je er toch vol van zit.


dinsdag 13 februari 2018

Weekje vasten 2018

Het is weer tijd ... er zitten net wat teveel winterkilootjes in het midden, maar belangrijker zijn de vage PHPD's (pijntje hier, pijntje daar). Ik had wel zin om het weer eens georganiseerd te doen, maar kon niets naar mijn zin vinden. En in de Schouw in Zeeland, hoe super ook, had ik geen zin in (en het geld er niet voor over). Hoewel ik dat ieder zou aanraden als je voor het eerst gaat sapvasten.
Samen met vriendin Alexandra naar het hoge noorden, naar Bad Nieuweschans. We gaan het heel budget doen en slapen niet in Fontana, maar gezellig in Motel Paradiso.
Omdat we ook wel wat actief willen zijn besluiten we om heel mild te vasten, dus ook wat fruit eten en voor Alexandra zo nodig een rijstewafel. We hebben een groot deel van sap en vruchten bij ons en de rest kunnen we bijhalen bij de supermarkt.
Wat vervelend is, is dat ik een griep voel opkomen. Maar we zetten gewoon door.
Het kleine appartement is komende week onze cocon. We voelen ons hier prima en elke dag hangt Het Dagblad van het Noorden aan de deurknop.

Jammer dat ik steeds zieker word, het komt wel goed uit dat het tijdens het vasten is, dan toch geen trek in eten en veel dutjes kunnen doen.
De nachten zijn lastig door het vele hoesten.
Maar wat genieten we, het is vrieskoud en zonnig, de enige echt koude, grijze dag is op donderdag, als we naar Jan Wilde een Tuin gaan.
Het is erg leuk om het samen met Alexandra te doen en zij verdiend een medaille om zonder klagen met iemand te zijn die de halve nacht aan het blafhoesten is.


Dag 1: We reizen beide met een keuzedag, dus dat scheelt alweer, de trein rijdt gewoon zonder hindernissen, we hebben een goede aansluiting naar Nieuweschans. We 'dineren' met sapsoep, lekker groentesap even warmgemaakt en wat komkommer en tomaatjes.
Ik ga dan naar bed en Alexandra gaat het dorp nog even bekijken bij maanlicht.

Dag 2: Als we opstaan licht er sneeuw. Naar Fontana, voor het onvolprezen mineralenbad en Alexandra een rondje sauna.
In de Brasserie nemen we een fruitbowl, helemaal naar onze zin.

Dag 3: Met de trein naar Winschoten en daar op de OV-fiets naar Jan Wilde een Tuin. Wat is het koud! Daar aangekomen krijgen we warme slofjes, lekker thee, kefir en sapsoep. Kefir is weer helemaal terug en we krijgen allebei een potje mee (kom ik nog op terug).
En natuurlijk een rondleiding door de wintertuin.


Dag 4: Weer het mineralenbad van Fontana, het schijnt ook goed te zijn voor de luchtwegen, dus hoop ik daar ook profijt van te hebben. Verder bezoek ik hier een huisarts, toch maar iets vragen voor het gehoest.

Dag 5: Vandaag komt Mijn Architect ook een nachtje, we gaan vanavond uit, hopelijk lukt dat met al het gehoest. Alexandra en ik huren fietsen en maken een klein Dollard rondje. Het is zulk prachtig weer en hopelijk geeft het me wat meer lucht. Getwijfeld, maar ik meld met toch maar ziek, ik kan a.s. maandag niet zo naar mijn bewoners, volgens mij jaag ik ze gelijk de dood in als ik ze aansteek. Wat meer foto's op de andere blog.

Dag 6: Vertrek naar huis, we gaan even langs de Oude Gasfabriek, daar is een Vegan Fair, maar het is te druk, te onoverzichtelijk en eigenlijk voel ik me te beroerd voor zoiets, dus gaan we gauw naar de Herbivoor, voor een troostvolle kom linzensoep en daarna naar huis.



Ik realiseer me dat ik, zover ik weet, voor het eerst griep heb. Ik had in het verleden wel verkoudheden of voelde me grieperig, maar dat was geen griep. Nu ik het echt heb, weet ik wat het is en hoop het nooit meer te krijgen. Wat een verschrikking!




donderdag 2 oktober 2014

Dagje vasten 2014


Op de tweede dag van de Vegan Challenge hoef ik niet na te denken over wat ik ga eten. Het is 2 Oktober, Dag van de Geweldloosheid, uitgeroepen door de Verenigde Naties vanwege de geboortedag van Mahatma Gandhi (2 oktober 1869) en hij sprak ooit deze woorden:

"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way in which its animals are treated."

Via de facebookpagina van FARM, Farm Animals Rights Movement, zag ik dat deze dag ook uitgeroepen is tot World day for Farmed Animals. Omdat Gandhi veel voor elkaar kreeg door te vasten, roept FARM mensen op om vandaag ook te vasten: Fast against slaughter.


Omdat de dieren op transport naar het slachthuis urenlang, soms dagenlang geen eten en drinken krijgen en zodoende solidariteit gevraagd wordt om dat ook te doen. In Nederland leeft het niet zo. Hier denkt men vaak dat het alleen in het buitenland allemaal verkeerd gaat. 

Sommige mensen zeggen dat het flauwekul is om een dag te vasten en dat het beter is geen dierlijke voedingsmiddelen meer te kopen. Dat is natuurlijk zo. Door deze dag te vasten zal er niks voor de slachtdieren veranderen. 
Ik besluit toch mee te doen, en heb ook nog iemand meegekregen.
Gewoon, uit compassie met het wrede lot van die dieren, een dag te ervaren hoe dat voelt om niet eten en drinken.

Ik heb ervaring met sapvasten, maar dan drink je heel de dag door.
Maar nog nooit een dag zonder te drinken. Een beetje eng vind ik dat wel.

Er zijn mensen die het 24 uur doen of nog meer, maar er zijn er ook die het 12 uur doen. Sommigen drinken wel water, anderen niet. Het maakt niet uit, het gaat om bewustwording.

Ik streef naar twaalf uur meedoen. Vroeg in de morgen neem ik een smoothie van sinaasappel, banaan, appel, meloen en wat hennepzaadjes en dat is de enige maaltijd vandaag, tot zo'n twaalf uur later.


Omdat ik vanmorgen moest werken en veel praten heb ik halverwege de morgen toch een glas water genomen.

's Middags vrij en het allerbeste wat je kunt dan als je vast is iets leuks gaan doen, bij voorkeur buiten.
Met een lieve kennis ga ik hazelnoten en tamme kastanjes zoeken.


Het zijn de hazelnoten van de Boomhazelaar (Corylus colurna), die zijn een stuk kleiner dan de bekende hazelnoten van de struik hazelaar (Corylus avellana). Men denkt vaak dat deze kleine hazelnootjes niet eetbaar zijn, maar dat zijn ze wel!
Het leuke is dat iemand de parkeerplaats geveegd heeft en zodoende alle nootjes op een grote berg liggen, voor ons makkelijk oprapen. Ook liggen er tamme kastanjes.
En in de bomen hangt ook nog genoeg ... wat een overvloed!

Tamme kastanje
Boomhazelaar
Los van de gratis oogst was het gewoon zo heerlijk om daar te zitten, te rapen en te praten. Door zoiets simpels voel ik met weer zo'n bevoorrecht mens.


Eind van de middag het vasten breken met hazelnootjes, een uur minder gevast dan ik van plan was, maar toch maar gedaan!



maandag 3 februari 2014

Retraite, dag 3


‘Somber’ en ‘Pieker’ kwamen langs … gedachtenspinsels over elke nieuwe rekening die binnenkwam, geldzorgen, toekomstdromen.
Ik heb twee werkgevers, bij de een vast contract (moet je blij mee zijn in deze tijd) maar het is voor zes uurtjes per week. Is een baan van zes uur een baan? Kun je je werk goed doen in zes uur? 
Natuurlijk doe ik mijn werk goed … maar ik red het niet binnen die zes uur. 
Maar het is wel erg leuk werk … dus dan heb je het er voor over om soms het dubbele aan uren kwijt te zijn. Ik zie collega's te weinig en zij zien mij niet dus heb ik soms het gevoel er niet bij te horen …
Geniet er nu nog maar van … de verzorgingshuizen gaan dicht … ook de mijne, dus over een jaartje is het misschien over en uit.

Mijn andere baan, ook heel leuk werk, alleen heb ik daar een nul-uren contract, dus niet ziek worden en niet te vaak vrij nemen, want dan wordt er niets verdiend.
Gelukkig heb ik regelmatige uren, zo'n tien in de week (en ook regelmatig extra invaluren) dus toch wel wat vastigheid, alhoewel … de wmo komt eraan … een deel van mijn werk kan straks ook door vrijwilligers gedaan worden volgens de gemeente (denk ik niet, hoor).

Tijdens deze retraite komen de inzichten, de vragen … ben ik niet een beetje een gekke henkie of  een lulletje rozewater … Door een gebeurtenis het werk aangaande ben ik erg geraakt, het is vast een misverstand ... maar nu zwelg ik vooral in zelfmedelijden, boosheid.

Inzicht … je kunt je nog zoveel geven voor een werkgever - ik heb van nature een loyale inslag - maar diep in je hart weet je natuurlijk wel … het is geven-geven-geven- en niks krijgen en dat geldt natuurlijk niet alleen voor de zorg … zo zal het wel in alle bedrijfstakken zijn. 

De volgende gedachte kwam bij mij op … als het voor een werkgever toch niet uitmaakt of speciaal ik wel of niet voor hem werk … maakt het voor mij nog uit dat ik voor hem werk? Of kan ik ook overal anders werken? Maakt het uit of je begeleidingsplannen schrijft of dozen inpakt? Tuurlijk wel … mensen blij maken, dàt maakt uit.

Ik maak mooie dingen mee … ik geef veel om de mensen waarvoor ik werk, teveel misschien wel, maar … voor mij tien anderen, denk ik zo. Ik ben niet onmisbaar, ik ben niet exclusief, ik ben makkelijk te vervangen. Iedereen wil toch speciaal en nodig zijn? Zo voel ik me op dit moment in ieder geval niet.


Wat is leuk werk? Of is dat luxedenken? Ik zie hoe Mijn Architect Zonder Werk daar mee omgaat, die elke kans grijp om voor een uitzendbureau dozen in, danwel uit te pakken, wat is het dat dan je dag maakt? De Mensen!
Hij verdient een uurloon, een bedrag waar je je flink achter de oren gaat krabben, schandalig eigenlijk, toch omdat het veel, heel veel uren zijn, wordt het toch weer een aardig bedrag, en ja, zeer welkom.
Maar wat komt hij met leuke verhalen thuis, wat ontmoet hij bijzondere mensen, uit de hele wereld.
Trots op hem!

Zou ik dan, met al dat gesappel om de maand rond te komen, niet iets simpelers gaan doen … wat me niet zoveel gedoe en eigen tijd kost? ‘Knop op stom en blik op oneindig’. Is dat wat?
Kijk, er spelen twee dingen … 1. we zitten hopeloos om geld verlegen … we redden het niet zo … er moet meer inkomen komen, en 2. blijf ik ongeveer 16- 20 uur leuk werk doen of ga ik 40 of nog meer uur … ja wat?

Dit soort dingen roept deze retraite nu op … verwarrend hoor … wat ik nu wel graag zou willen … lekker kletskoek lezen op facebook … lezen over andermans muizenissen… dan hoef je niks met je eigen muizenissen … maar dat is vluchten … dat is dus nu niet de bedoeling!
Gelukkig zijn Man en ik gezond en supervitaal, ik wijd dat voor een deel ook aan onze manier van eten, en we hebben ook nog zoveel plannen.
Ik had tot nu het idee … ik blijf dit werk doen tot m'n pensioen … maar misschien is het tijd om een kronkelweggetje in te slaan i.p.v. het gebaande pad blijven volgen.

Mijn vader zou vandaag jarig zijn … als hij nog geleefd had was hij vandaag 95 jaar geworden … hij had ook zoveel plannen … hij werd maar 67 jaar.

Het hoort erbij, bij een vastenkuurtje, een dagje somberen … morgen is het weer heel anders, zal je zien!
Nu maar eens gewoon een tijd uit het raam kijken, naar de merel die bij de Boeddha zorgeloos zit te eten, te mijmeren en een bad in de dakgoot neemt, alsof hij tegen me zegt: Doe nou maar net als ik ... spetter pieter pater ... lekker in het water ...



zaterdag 1 februari 2014

Retraite (1)

Het is februari … ook al zitten we nog midden in de winter … ik voel ergens het voorjaar.
Het is de tijd van Imbolc … een lichtfeest van Keltische oorsprong. 

De naam Imbolc betekent in het Iers "in de buik" (i mbolg) en refereert aan de drachtigheid van de ooien. Het is tegelijk een Keltische term voor lente (bron wikipedia).

Februari staat ook voor grote schoonmaak, afstand van de winter en ons klaarmaken voor de lente. Februa (uit februari) is latijn voor zuivering.

Deze maand is voor mij een aanleiding om weer eens kritisch naar mezelf te kijken.
Wat voeding betreft ben ik op de goede weg, we eten voor het grootste deel plantaardig. Toch gaat er nog veel koffie, wijn en suiker om.
Dus dat ook maar eens een periode laten, ik ga een aantal dagen vasten met voornamelijk fruit en groenten, vooral rauw in een 70/30 verhouding.
Omdat ik elk jaar een sapvasten kuurtje doe weet ik al wat voor energieboost dat oplevert.
Maar dit jaar ga ik verder dan voeding.


Wat zou ik graag een of twee weken ergens naartoe gaan om te vasten of een retraite, maar kan me zulke dingen financieel niet meer veroorloven. Terwijl ik op de site van SHAZ keek en mezelf zielig vond dat ik zoiets niet kan doen, raakte ik opeens geïnspireerd door deze blog van haar en kreeg een supergoed idee:

Imaginair op een mooie plek zijn en tussendoor terugkomen om te gaan werken ... gewoon mijn eigen retraite thuis houden!

TV kijk ik amper, een beller ben ik niet … maar die computer hè!
Ik vind facebook leuk, tè leuk … ik vraag me af in hoeverre ik verslaafd ben. Ik zit in aardig wat groepen en wil alles volgen … als ik iets geplaatst heb of me in een discussie meng, ga ik erg vaak kijken en alles lezen wat er gezegd wordt.
Ik heb de neiging me overal mee en tegen aan te bemoeien, haha.

Ook wil ik al het nieuws van Groningse muziekvrienden bijhouden … en dan zit ik me weer te verbijten dat ik ergens niet bij kan zijn.
Naast facebook heb ik nog m'n eigen blogjes, wat ik ook superleuk vind en dan lees ik nog heleboel andere bloggen … het loopt uit de hand! Ik zit te vaak met dat ding op schoot!
Dus maar eens kijken of ik zonder kan en wat dat oplevert.

Jaren geleden deed ik allerlei meditaties en oefeningen … net als vasten deed me dat ook zo goed … waarom verwaterd dat toch? 
Ook tekende ik wel, niet dat ik dat kan, ik tekende meestal iets na (een bloempot of een Van Gogh of zo *proest*), liet het nooit aan iemand zien ... maar nu ik weer oude tekenboeken teruggevonden heb vind ik ze toch wel leuk.


Allerlei simpele motiefjes tekenen, dat deed ik op school al tijdens het luisteren. Dat bleek zelfs een naam te hebben: Zentangle doodle, mensen maken er hele kunstwerken van. Voor mij was het voornamelijk zo'n lekkere meditatieve bezigheid, ik doe dat tegenwoordig nooit meer, waarom eigenlijk niet?

Dus morgen start ik mijn ‘Imbolc-retraite’, dat houdt in voor de komende tien dagen,
veel naar buiten en naar ‘binnen’:

•verse sapjes en smoothies maken, voornamelijk rauw eten (70/30)
•geen wijn
•geen internet, facebook, bloggen (behalve paar keer week werkmail checken)
•mediteren
•oefeningen
•dagboek bijhouden, met pen en papier!

Na deze tien dagen zet ik mijn dagboekschrijfsels en foto's met terugwerkende kracht wel op mijn blog … ik vind het ook leuk om dit avontuur met m'n lezers te delen! 


Smoothie van deze morgen: ananas, kiwi, banaan, bleekselderij, citroen, hennepzaad


Wordt vervolgd ...

zaterdag 14 januari 2012

Vasten 2012, breken (dag 8)


Vanmorgen nog een lekker groen sapje, maar tussen de middag weer voorzichtig iets ‘vast’.
Geitenkwark met lijnzaadjes en ananas en druiven. Wat een verwennerij. Het is bijna niet te beschrijven hoe dat is als je na een week vloeibaar zo’n stuk verse ananas in je mond hebt!


Het is wijs om langzaam steeds meer voedingsmiddelen toe te voegen. Ik weet nog dat iemand van een groepje na de laatste dag direct een grote zak patat met mayo ging halen. Daar heeft ze spijt van gekregen, want ze werd beloond met een flinke buikpijn.
Ik voel me fantastisch. Schoon, licht en energiek. En trots dat het gelukt is.
Hoewel het niet om afvallen gaat, is het toch wel lekker dat er ruim drie kilo af is.
Vlees, suiker en tarwe begin ik voorlopig nog niet aan. Vanavond een lekkere groentesoep.
Morgen een gekookt eitje, daar kan ik me nu al op verheugen, met cappuccino.
Oh en ’s avonds een wijntje want we gaan op stap!


En de lieve reacties die ik toen ontving, wil ik ook niet kwijt:

Ik vind het ontzettend knap dat je het zo hebt volgehouden. Proficiat!

Dit zou ik niet vol kunnen houden en daarom alle respect en bewondering voor jou Angelika !

vrijdag 13 januari 2012

Vasten 2012, dag 7


Vandaag is het de laatste sapdag, vanaf morgen ga ik weer langzaam opbouwen. Erg veel en vreemd gedroomd deze vastenweek.
Lewis Carroll, De Avonturen van Alice in Wonderland, blz. 68
Vanmorgen werd ik om 5.55 uur wakker, in mijn droom zag ik een grijnzende kat net zo een als de Cheshire Cat, die kan vervagen, in Alice in Wonderland.

Ik zoek de kat op in het boek (in de Nederlandse vertaling Kollumer Kat) en lees het volgende:

‘Kunt u me misschien vertellen welke kant ik op moet?’
‘Dat hangt er heel erg van af waar je heen wilt gaan’, zei de Kat.
‘Dat kan me niet zoveel schelen–’ zei Alice.
‘Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat’, zei de Kat.
‘–als ik maar ergens kom’, voegde Alice er bij wijze van verklaring aan toe.
‘O, dat zal wel lukken’, zei de kat, ‘als je maar lang genoeg doorloopt’
Lewis Carroll, De Avonturen van Alice in Wonderland, blz. 65

donderdag 12 januari 2012

Vasten 2012, dag 6


Vasten - in bijna alle religieuze stromingen komt het voor, met verschillende motivaties zoals boete, berouw en inkeer, lees ik in het blad Genoeg van een jaar geleden. Eten en drinken is de belangrijkste materie waar een mens afhankelijk van is. Daarom richt het vasten zich juist daarop. Geven van wat je over hebt is niet zo moeilijk, maar geven van wat je echt nodig hebt, dat is een offer, dat is liefde, zegt iemand in het artikel. Dat vind ik mooi.

Ik doe het niet uit religieuze overwegingen, hoewel het wel bezinning oplevert.
Het is een training van wilskracht, een oefening in consuminderen en reinigen van het lichaam.
De dwang van luxe en overdaad wordt doorbroken. Je kijkt bewuster en selectiever naar je manier van leven.
Ik zet nu bijvoorbeeld elke week in mijn agenda een kruis door een dagdeel.
Daar kan dus niks meer ingevuld worden. Het streven is naar twee dagdelen. De drie banen die ik nu heb, worden er twee en hoewel de vrijgekomen uren al weer ingevuld zijn door werkplek nr. 2 - scheelt het veel heen en weer en van hot naar her.

Het sapvasten zoals ik het doe, alleen groente- en fruitsappen, kruidenthee en water zou ontgiftend werken, maar de meningen daarover zijn verdeeld.
Ik voel vooral dat ik er baat bij heb, dat ik energieker ben, dus dat van die afvalstoffen kwijtraken lijkt mij wel kloppen.

Nou zou ik niemand aanraden het zo te doen als ik. Ik heb al meer dan tien keer een kuur onder begeleiding gedaan. Omdat ik ervaring heb durf ik het aan zonder begeleiding.
Maar wil je het ook doen en heb je het nog nooit gedaan dan zou ik het toch onder begeleiding of in een kuuroord aanraden.
Zeker de eerste keren komen er ook veel emoties naar boven, waarvan je dacht dat je dat allang verwerkt had. Ik heb wat huilbuien doorgemaakt in het begin!
Vasten is leegmaken en loslaten, letterlijk en figuurlijk. Een fysieke, geestelijke en emotionele schoonmaak. En leren om nee te zeggen tegen onmiddelijke bevrediging.

Na zo’n kuur is het ook makkelijker om suiker, alcohol en allerlei junkfood links te laten liggen, omdat je die troep niet in je schone lijf wilt. Uiteindelijk sluipt het er wel weer in, en dat vind ik ook weer prima hoor.
Dus nu naast een schoon, opgeruimd huis, ook een schoon en opgeruimd lijf en hoofd.

Vandaag een vrije dag, dus rustig aan, lekker naar de kapper en een middagdutje!

woensdag 11 januari 2012

Vasten 2012, dag 5


wortel, tomaat, paprika, appel en gember

Een mooi rood sapje vandaag. Ik twijfelde eerst of paprika wel kon, misschien te overheersend, maar door de appel smaakte het prima. Zelfs Man vond het lekker (hij doet niet mee met vasten hoor, alleen ’s morgens wil hij wel een vers sapje proeven en zegt dan steevast: gezond hè).
Vanmorgen viel er een werk uit en was ik onverwacht een ochtendje vrij en ik kreeg bij de buurvrouw een cappuccino, pas halverwege dacht ik: o, nee dat is nog niet de bedoeling. Dus heb ik er maar flink van genoten. Wat is dat toch lekker, zo’n bakkie troost.

Vorige en deze maand is er, dankzij de komst van huisschilders, flink geruimd in huis. Wat kom je veel zooi tegen in, op en onder kasten, in laatjes, bakjes en doosjes en weet ik wat nog meer dat nodig bewaard moest worden. Allemaal handig, want je kunt het nog eens gebruiken. Alleen weet je na al die tijd niet meer dat je het hebt of waar het ligt.


Mappen met knipsels, cassettebandjes en videobanden met opnames die ik destijds interessant genoeg vond om te bewaren. Sommige wil ik nog steeds bewaren, maar hoe? Ik wil niet meer al die losse zooi in de kasten, er is trouwens ook geen plaats meer voor.
Alles in dozen op zolder zou kunnen, maar bij een eventuele verhuizing moet je er wéér doorheen.
Weg dus. En de interessante knipsels en opnames? Daar schrijf ik gewoon eerst over op dit blog onder het label ‘gelezen-gehoord-gezien’ en gooi het dan weg.
Handig hé?


dinsdag 10 januari 2012

Vasten 2012, dag 4


Vanmorgen op de fiets naar het werk. Heerlijk vind ik dat en het was lekker weer. Die vroege ochtend vind ik toch wel het mooiste deel van de dag. Zeker omdat het ook alweer ietsje eerder licht wordt.


De zon komt net op, tegenover de volle maan. Ik stop om wat foto’s te nemen. Ook hier in mijn woonomgeving zijn mooie doorkijkjes. Hoewel het stil is hoor je hier toch altijd wel een autoweg, helaas.


De vierde vastendag alweer, ik voel me geweldig en ik barst van de energie. 
Ik herinner me van vorige vastenkuren dat meestal zo was op de vierde dag. Als je deze dag eenmaal bereikt hebt is het verder een piece of cake/eitje (niet letterlijk :)
Eigenlijk zou ik morgen stoppen, maar ga toch nog een paar dagen door met mild vasten, het gaat zo goed!

maandag 9 januari 2012

Vasten 2012, dag 3


Deze derde dag is goed gegaan. Een lange werkdag dat wel, pas tegen negenen thuis.
Geen tijd voor inkeer, of rustmomentjes als meditatie, wat eigenlijk wel bij het vasten hoort. Vandaag ook lichte hoofdpijn, dat is normaal, schijnt met afvalstoffen te maken hebben, maar verder voel ik prima.
De kookclub op het werk ging goed. Ik had m’n vrijwilliger ingelicht. Een bord met komkommer en wat sperzieboontjes gegeten. Ik wilde er niet zo de aandacht op vestigen. De bewoners hadden het niet in de gaten. Ik heb lekker voor ze gekookt.
Op de vragen van hoe ik dat kan, gewoon wel koken kan ik alleen maar zeggen dat na twee/drie dagen vasten de trek verdwijnt (bij mij tenminste). Morgen komt zoon eten, dus dan wordt er ook gewoon gekookt. Man en Zoon hoeven niet te leiden onder mijn fratsen.
Gisteravond nog een chocoladekoek gebakken om uit te proberen of het voor een cliënt te doen is, komende dinsdag. Dat was wel even moeilijk om niet te proeven, maar Man wilde zich wel opofferen.
De koek vandaag meegenomen naar de kookgroep, als toetje, dan is die ook weer op.

Lekker groen sapje: bleekselderij, komkommer, appel, veldsla en gember