Rietkip uit het pannetje (vegan)

Een schrijver gaf als reactie op een facebook-foto van mij met vegan kipsaté de reactie: “Vegan kipsaté? Dat kan dus niet.”

Ik vind het heel grappig maar ben ook wel verbaasd dat vleeseters zich zo opwinden over de namen van vegan producten. Zeker als de naam een vorm betreft zoals burger, worst, balletje.

Het hele schnitzel-gate gedoe volgde ik met veel plezier. De vegetarische slager deed goed werk met de humoristische Alternatieve Verkiezingen.

Dat bedrijven en politiek zich daarover opwinden is voor mij een teken dat men de hete adem van het einde van het vleestijdperk in de nek voelt.

Voor mijn verjaardag kreeg ik het boekje De nieuwe gids voor de niet-bestaande vogels van Europa van O.C. Hooymeijer. Ik kreeg dat boek van Erik, een vroegere buurjongen uit Vlaardingen, die toevallig hier vlakbij woont.

O.C. Hooijmeijer komt ook uit Vlaardingen en woont ook in het noorden, weliswaar in Friesland. 
We vinden zijn gids met prachtige kunstwerken geweldig en veel vrienden die we er kennis mee laten maken, willen het zelf ook hebben.

Achterin het boek zijn ook enkele recepten opgenomen.

Als je een boek kunt maken van niet-bestaande vogels en tevens recepten, dan kan ik die recepten ook veganiseren.

Vegan kip is ook een niet-bestaande vogel.

Ik maakte het volgende recept van de Wapenaar (rixkt rhex), zeldzaam in Nederland. Tijdens de Hongerwinter massaal bejaagd en zo goed als uitgeroeid.
Staat op blz.106 en het recept op blz. 232. 

Rietkip uit het pannetje (Gesmoorde Wapenaar)

De ingrediënten, zoals vermeld in het boek:

1 Wapenaar

6 uien (evt.tulpenbollen)

2 liter water

4 stevige wortels van de lisdodde

2 bossen brandnetels

lampenolie of schroefaskokervet

2 handjes zaagsel of geweekt karton

Er waren wat kleine problemen bij het uitvoeren van dit recept.

Wij eten geen bestaande dieren, maar ook geen niet-bestaande.

Hoe zag het gerecht eruit? Omdat er twee liter water gebruikt werd, ga ik ervan uit dat het een stevige soep was.

De Wapenaar is makkelijk te vervangen door Vegan kip (Gallus gallus vegetabilis).

Maar lisdodde en brandnetel zijn groenten uit verschillende seizoenen. Zo oogst je brandnetel bij voorkeur in de lente en lisdoddewortels aan het eind van de herfst.

Nu hoogzomer zijn beide niet beschikbaar, hoewel het soms nog wel lukt om een handje jonge brandneteltopjes dat nog niet bloeit te vinden. Zeker als je net als ik tussendoor in de tuin aan het wieden sla. Als je net zo slim was als ik, en heb je in het voorjaar brandnetels gedroogd, dan beschik je het hele jaar over deze niet te evenaren gezonde groente.

Omdat we inmiddels weten dat schroefaskokervet en/of lampenolie zeer ongezond zijn, niet biologisch en milieuonvriendelijk, vervangen we dit door olijfolie en plantaardige boter.

Tevens is het tegenwoordig goedkoper en beter te verteren om bloem als bindmiddel te gebruiken i.p.v. zaagsel of geweekt karton.

Zo maakte ik het:

Rietkip uit het pannetje (vegan)

4 pers.

1 bakje Vegan Kipstuckjes

2 uien en 4 sjalotten

bouillon van 1 liter water en 2 groentebouillonblokjes

1 tl tijm

2 pastinaken (kun je geen pastinaak kunt krijgen, dan kan het ook met een selderijknol)

scheut olijfolie

30 g plantaardige margarine

15 g gedroogde brandnetels (in het voorjaar kun je 1 vergiet vol verse topjes nemen)

2 el bloem

peterselie

naar smaak peper en zout

facultatief: scheutje sojaroom

Schil de pastinaken en snij in kleine blokjes. Kook ze gaar in de helft van de bouillon. Voeg de brandnetel toe en pureer met de staafmixer.

Snij de uien in halve ringen, verhit de margarine in een andere pan en bak de uien op laag vuur. Kan wel een half uurtje duren, hoe langzamer hoe lekkerder. Als de uien goudbruin zijn de bloem toevoegen, een paar minuten al roerende laten garen, tijm toevoegen en de andere helft van de bouillon. Voeg dan de uien toe aan de pan met gepureerde pastinaak en roer door elkaar. Laat nog enkele minuten goed doorwarmen. Voeg naar smaak peper en zout toe. Het is een stevige soep. Mocht het te dik naar je zin zijn, voeg dan een scheutje water toe.

Bak de kipstukjes in een koekepan rondom goudbruin in de olie (omdat deze veel sneller gaar zijn dan de Wapenaar, bereiden we ze aan het eind van de kooktijd i.p.v. er mee te starten).

Schep het gerecht in kommen of diepe borden, voor het mooi nog wat druppels sojaroom en er de gare kipstukjes plus wat fijngehakte peterselie over verdelen.

Eet er stevig brood bij met kruiden-bloemenboter.

Schots gerecht: Haggis

Haggis, een Schots gerecht …

Ik word licht onpasselijk als ik alleen al de ingrediënten lees. Maar veel mensen zijn er lyrisch over, vooral (denk ik) als je niet weet wat er in zit.

Maar ik wil juist wel weten wat er in mijn eten zit.

Haggis is een type vleesgerecht gemaakt van orgaanvlees zoals schapen-hart, long en lever, vermalen met dierlijk vet (reuzel) en het geheel in een schapenmaag genaaid.

Uiteraard moeten daar diverse plantaardige ingrediënten bij om het eetbaar te krijgen.

Op de site Visit Scotland noemt men het vlees i.p.v. organen:

Dit volhardende populaire gerecht is een soort hartige pudding waarbij vlees wordt gecombineerd met havermout, uien, zout en specerijen. Wordt vaak geserveerd met klassieke bijgerechten zoals neeps en tatties (dat is Schots voor koolraap en aardappelen), haggis wordt traditioneel gekookt in een schapenmaag (een historische manier om het vlees te conserveren), maar het merendeel van de haggis die tegenwoordig wordt verkocht is bereid in een synthetisch worstenvel. We zijn het eens dat het misschien niet het meest elegante gerecht op de planeet is, maar het is onbetwistbaar lekker! Nog niet overtuigd?

Hoe vreemd de bereiding van haggis ook klinkt, het eindresultaat is een gastronomisch meesterwerk. Vleesachtig, haverachtig, warm en vochtig, haggis is een overheerlijke maaltijd. Hoofdzakelijk gemaakt van havermout, krijgt haggis een zachte en kruimelachtige textuur - vergelijkbaar met een vulling - een aardse smaak, en, wanneer gecombineerd met zout en specerijen, een kruidige rustieke smaak met een pit! Dat klinkt zeker heerlijk, nietwaar!

Haggis is het nationale gerecht van Schotland en spant de kroon tijdens het traditionele Burns Supper, en hoewel het een Schots gerecht is dat de wereld fascineert, wint het zeker geen schoonheidsprijs! Neem ons op ons woord aan dat hoewel haggis er niet mooi uitziet, het zeker goed smaakt! Bent u al geïntrigeerd?

Jazeker, ik ga dit gastronomisch meesterwerk maken, maar dan wel zonder slachtafval.

Een plantaardige Haggis, als proef. Als het goedgekeurd wordt krijgen mijn gasten dit geserveerd bij de eerstvolgende ELM.

Met een combinatie van verschillende internet recepten koos ik voor de volgende ingrediënten voor de haggis, ik had alleen geen koolraap, maar wel zoete aardappel, dus voor nu voor de puree dat maar even gebruikt.

(Het flesje whisky heb ik al jaren staan, ik weet niet zeker of die vegan is).

Ingrediënten:

4 el vegan boter

4 knoflookteentjes, fijngehakt

2 sjalotjes, gesnipperd

2 blaadjes laurier

1 stengel bleekselderij, fijngesneden

1 wortel, fijngehakt

250g kastanjechampignons, fijngehakt

1 potje kidney bonen, uitgelekt

250g Beluga lenzen, gekookt

50g pompoenpitten

50g zonnebloempitten

600ml bouillon van een paddestoelbouillonblokje

1 el gemalen, gedroogde porcini (of andere gedroogde paddestoel)

1½ tl gemalen zwarte peper 

1 tl piment

snuf gemalen nootmuskaat

1 tl  mosterd

3 tl edelgist

2 tl gedroogde tijm

150 g havermout

1 tl gerookte paprika

zout naar smaak

Verwarm de oven op 175 °C

Doe de boter in een braadpan en laat smelten. Voeg ui en knoflook toe en fruit 3 min.

Voeg bleekselderij, wortel, laurierblaadjes en wat zout toe en roerbak 5 min.

Voeg dan de paddestoelen toe en bak, al roerende, 5 min.

Doe de kidneybonen in een schaal en stamp ze (niet te) fijn. Doe in de pan samen met de linzen en de zaden.

Schenk er de bouillon bij, het paddestoelpoeder, specerijen en kruiden, mosterd en edelgist. Dan de havermout, meng goed en verwarm nog 5 minuten tot het een beetje indikt.

Schep in een ovenschaal en bak 20-25 minuten.

Maak ondertussen de whiskysaus:

250 ml plantaardige room

2 tl mosterd

sap van een ½ citroen

4 tl whisky

een handvol peterselie, fijngehakt

snuf zout, naar smaak

Verwarm de room op laag vuur, klop er de mosterd, whisky, citroensap en fijngehakte peterselie met peper en zout naar smaak door. Indien nodig een indikmiddel gebruiken.

Maak een torentje m.b.v. een serveerring, eerst de puree en daarop de haggis.

Schep de saus ernaast/erop.

IJs

Een aquafaba ijsje! Volgens het recept van Vegetus.
Je kunt met dat recept alle kanten uit. Mijn eerste proefje deed ik met wat ik in huis had, ik kon niet wachten:

ong. 120 ml aquafaba (staat hier altijd klaar in de diepvries)
100 ml alpro sojayogurt
100 g poedersuiker
1 eetl citroensap

De aquafaba mixen tot stijve pieken, de overige ingrediënten erdoor spatelen, en 12 uur in de vriezer.

Na 12 uur geproefd, wonderbaarlijk:

Het smaakt echt lekker, romig ook.

Nu maar verder gaan experimenteren, met allerlei vruchten!

Paasborrel (Hapjederij 1)

Ik heb niks met het huidige pasen en herrijzenis en zo, al helemaal niet met dood zuiglam of je ongans eten aan eieren van tragische hennen. Wel voorjaar en terugkeer van het licht. Maar ook een extra vrije dag op een maandag en daarom leek het me leuk om een paasborrel te organiseren.

Om toch een beetje in de paassfeer te blijven, en omdat ik het leuk vind om mensen een beetje op het verkeerde been te zetten, had ik de gevulde eieren van Vegetus gemaakt. Ik had alleen geen garneerspuit, dus werd het niet zo'n mooi toefje, maar ze smaakten er niet minder om.

Verder had ik gemaakt:

champignonragout in minibladerdeegbakje
seitanbroodjes
tartaar
eiersalade
kikkererwten-zeewiersalade
paprika-dip met tortillachips
wortelsoep

citroencake
aardbeien en banaan in chocola
aquafaba snoepjes

Waarvan enkele aquafabie's werden, aten we toch nog iets met een gezicht.

Een groepje van leuke, lieve mensen kwam meedoen, heel erg gezellig was het.

Chocolade mousse

Met aquafaba maak ik deze heerlijke, lichte en smeuïge chocolademousse, geen zuivel of ei nodig.

Zet een blik kokosmelk een nacht in de koelkast, zodat de room en het water zich gaan scheiden.*

Schep de room uit het blik zonder het kokoswater (gebruik dit bijvoorbeeld in een smoothie)

200 g pure chocolade

het uitgelekte vocht van een potje kikkererwten (aquafaba)

100 g poedersuiker

1 tl vanille-extract

snufje zout

Breek de chocolade in stukjes en smelt deze samen met de kokosroom in een schaal boven een pannetje kokend water (au bain marie)

Zet opzij om wat af te koelen.

Klop de aquafaba in een standmixer tot een dikke, stevige witte massa die pieken vormt, hou de kom even op z'n kop om te controleren of het goed is. Voeg vanille-extract en zout toe. Schep in gedeeltes de suiker erbij en mix tot alle suiker opgenomen is. 

Als de chocolade een beetje afgekoeld is, spatel het schuim voorzichtig door de chocolade (ik gebruik een siliconenspatel).

Schep in kleine glaasjes (ik had met deze hoeveelheid 12 glaasjes!), en laat minstens 4 uur opstijven in de koelkast. 

Met een heerlijke volle chocoladesmaak en bijzonder is dat het geen nadrukkelijke kokossmaak heeft. Ik serveerde de mousse met wat sojaroom er bovenop.
Maar met frambozencoulis is ook heerlijk.

* Over de kokosroom: Ik had al eens eerder een blik in de koelkast gezet, maar daar scheidde de room en het water niet. Blijkbaar gebeurt dat alleen zonder bepaalde toevoegingen. Deze doet het prima:

Vegan broodje tartaar

Bij de filmpjes van de Duitse Koch's vegan kwam het recept van veganes Mett langs, een gerecht van oorspronkelijk rauw gehakt. Tegelijkertijd ging het op de facebookpagina van Vegan Nederland ook over veganistische tartaar en filet americain. Op de blog van Plantaardigheidjes stond het recept, hier vind je het.

Ik at het vroeger hoogst zelden omdat iemand me eens had gezegd dat je van rauw vlees wormen krijgt … en als kind had ik ook eens wormpjes … EW!

Mijn Architect hield vroeger wel van een broodje tartaar. Ik had de meeste ingrediënten in huis en dacht: ik ga hem eens verrassen!

Ik weet niet meer precies hoe tartaar of filet smaakt … maar dit is gewoon eng hoe echt het er uitziet … en daarbij smaakte het uitstekend! 

Niks geen wormen, salmonella of andere enge bacteriën, gewoon rijstewafels met tomatenpuree, dus je kunt er zoveel van eten als je wilt. Ik had zelfs tomatenpuree uit glas, blikjes schijnen ook niet meer te kunnen omdat de zuurgraad van tomaat er voor kan zorgen dat uit de kunststof bekleding van de blikjes BPA lekt …

Ik maakte het zo:

6 rijstwafels

paar eetlepels tomatenpuree

ongeveer 100 ml water (kijk naar smeuïgheid), mogelijk meer

1 sjalot, fijn gesnipperd

½ tl paprikapoeder

mespuntje nootmuskaat

mespuntje gemalen foelie

mespuntje chilipeper

1 tl mosterd

1 el sojasaus

scheutje vegan worcestersaus 

vers gemalen zwarte peper

zout

Verkruimel de rijstwafels in kleine, fijne bolletjes in een kom. Meng alle overige ingrediënten erdoor. Gebruik van de gesnipperde sjalot de helft. De andere helft wordt bovenop gestrooid.

Het succes zit 'm in vaak proeven, snufje van dit, snufje van dat, beetje water, nog een beetje water, nog een beetje tomatenpuree ... net zo lang tot je tevreden bent. Zet het minstens 2 uur in de koelkast. Eventueel daarna indien nodig meer smeuïg maken met nog wat water. De rijstewafelsmaak verdwijnt en transformeert in tartaarsmaak!

We hadden alleen geen witte broodjes, maar op een geroosterde desemboterham smaakte het ook goed. En de volgende dag was het ook nog prima!
Let er wel op dat je geen rijstewafels met sesam koopt, dat is minder lekker, en lijkt het minder op het origineel.

Lekker gek gerecht!

Hier zie je hoe leuk het bij een buffet staat.

Boeuf bourguignon (vegan)

Vegetariërs/veganisten willen toch geen op vlees lijkende voedingsmiddelen? Waarom is er zoiets als een vegetarische slager? Dat vinden ‘jullie’ toch ook belachelijk?

Niet-vegetariers vragen dat vaak aan mij. Ja, er zijn ook mensen die vegetariër worden, juist omdat ze geen vlees lusten.

Hoewel ik nooit van grote lappen vlees hield, van een tournedos waar het bloed uitloopt als je je mes erin zet werd ik altijd een beetje onpasselijk, maar gehaktballetjes, kroket of bitterbal, rookworst en spekjes vond ik toch wel lekker. Ik wil het dus niet meer, niet omdat ik het niet lust, maar omdat ik geen dood dier meer wil eten.

Ik ben daarom blij dat er plantaardige alternatieven zijn. Die ook steeds beter worden, sommige zelfs beter dan het origineel!

Als je vegetarisch kookt of, zoals ik steeds vaker veganistisch, dan laat je het principe van aardappels, vlees en groente als gauw los. Je gaat creatiever, avontuurlijker koken.

Toch heb je soms zin in Hollandsche pot … dan ligt de uitdaging in het ‘veganiseren’ van gerechten.

Zoals deze Boeuf Bourguignon, gevonden op de site van de plantaardige webshop Veggiedeli. Ik had van mijn bestelling de benodigde ingrediënten in huis, en besloot dit vanavond te maken.

Het oorspronkelijke recept staat hier. 

Omdat ik maar een pakje plantaardige rundvlees had, heb ik de hoeveelheden gehalveerd.
Als je hier niet aan kunt komen, kun je denk ik ook seitan gebruiken.

Het vlees moest 24 uur marineren, dat had ik gisteren gedaan:

300 g runderfilet 

4 teentjes knoflook, kleingesneden

1 laurierblad

takje tijm

rode wijn, zoveel dat het geheel onder staat (ik gebruikte iets meer dan een halve fles)

2 kaasworstjes (vegetarische spekjes kan ook)

1 winterwortel

4 rode uien

2 stengels bleekselderij

250 g champignons

1 eetl. bloem

olijfolie

1 eetl. tomatenpuree

peper en zout

250 ml bouillon van blokje

peterselie

Snij de kaasworstjes in kleine stukjes en bak ze knapperig in olijfolie. Schep uit de koekepan in een schaaltje en zet apart.

Snij de uien fijn, de wortel en bleekselderij in kleine blokjes, de champignons in vieren.

Zeef het vlees uit de marinade (bewaar de marinade) en bak het vlees in dezelfde koekenpan met wat olijfolie op hoog vuur bruin, voeg de ui toe en peper en zout.

Zet het vuur laag, voeg bloem toe en schep goed om. Laat even garen. Schenk er dan de bouillon en een gedeelte van de marinade bij (ook de tijm en laurier), blijf goed roeren.

Voeg de champignons, wortel en bleekselderij toe, roer de tomatenpuree erdoor en laat het geheel een uurtje stoven, roer zo nu en dan even door. Indien nodig nog wat marinade toevoegen.

Eventueel naar smaak nog zout en peper toevoegen, wat fijngesneden peterselie en de ‘spekjes’ erover verdelen.

Wij aten dit met verse rode kool met appel en kruimige aardappels. Lekker hoor en griezelig echt!