Na de inspanningen van de tweedaagse excursie, een lees- en lummeldagje. Mijn Architect herkent altijd gezichten, weet waar hij ze gezien heeft, of ze bij ons in het vliegtuig zaten, weet binnen no time namen en waar ze wonen. Het volgende is uit zijn aantekenboekje:
- Ontbijt op het terras. Als we met de auto, een Seat Ibiza, wegrijden, ontmoeten we Pat en Brian op een wandeling langs ons appartement. We nodigen ze uit om even binnen te kijken, we laten in sneltreinvaart de foto’s van Meteora zien begeleid door de muziek van Meteora Sacra. Zij vervolgen hun weg naar Sun Beach, wij met de auto op zoek naar nieuwe stranden. Op de eerste de beste, ik denk dat het Megalo Ammos was, aardig strand, drinken we een bak koffie.
Het is regenachtig, het heeft die nacht ook veel geregend. Het zijn de Noord-Duitsers van gisteravond, die ons ontdekken. We zwaaien op afstand. Vervolgens sjokken Gil en Pip het strand op. We aarzelen ze van onze aanwezigheid op de hoogte te brengen, maar Pip heeft ons gespot. Het lijkt weer goed tussen beide, ze vertrekken morgenochtend. De tweede plek, kan ook de eerste geweest zijn, is in aanbouw. De derde strandplek, kustweg richting Parga, Mikri Ammos van Michael Bakolas bevalt ons goed. Het is echter geen weer, we gaan terug.
Siësta, als we wakker worden is het mooi weer, daar gaan we van uit. Klopt redelijk. Eerst wat boodschappen gedaan, uiteindelijk zijn we toch nog even wezen zonnen en Angelika zwom een rondje
Prachtige man, die Michael, zijn strandstoelen zijn gratis, we drinken na afloop Rezzisprite op zijn terras. Het is er stil, al er wordt aan de terrasdaken van de buren getimmerd. Een Griekse moeder met haar kinderen Dimitri en Raphaelle en Yorgos van de buren als ‘bewaker’, zijn, voor zover ik me herinner, de enige strandgasten. Na het strand op het terras van Andreas een omelet gegeten en uiteraard ouzo gedronken. Nederland-Frankrijk 4-1, de nacht kan niet meer stuk.
We zien Gil en Pip nog een ander terras inschuiven, Angelika maakt nog een praatje met ze. Ze feliciteren ons met die geweldige overwinning. Ze vertrekken morgen, wat ik al zei. Het lijkt weer beter met ze te gaan. Ook de Noord-Duitsers, zij spreken Engels tegen ons, en wij vaak Duits terug, komen ons nog feliciteren, alsof we jarig zijn.
