Aardperen

Er zaten aardperen in een tuinpot, nog meegenomen van het dakterras. Ze hadden niet gebloeid, dus was ik ze eigenlijk vergeten.

Het waren kleintjes, maar samen toch nog wel een pondje.

Ze gingen in de boerenkoolstamppot, wat erg lekker was. Met een vegan rookworst. Ook wat aardpeerchips gemaakt als knapperige garnering. 

Crème van Aardpeer

Aardpeer, ik had er afgelopen jaar maar weinig op mijn dakterras en hele kleine, dus maar een paar gekocht bij de natuurwinkel. De Fransen gebruiken de naam topinambour, krijgt het gelijk iets culinairs, vind ik.
De Engelsen zeggen Jeruzalem artichoke ... en er is een link met Terneuzen.
Hier vind je meer over de naamgeving.

Deze bereiding geeft een heerlijke, aparte saus. Ik serveerde deze saus bij de ELM's in januari, bij gegrilde witlof en parelcouscous gekookt in bietensap.

200 g aardperen

100 ml troebel appelsap (een andere keer gebruikte ik kweepeersap, ook erg lekker)

stukje foelie

1 sjalot, in stukken

2 dl haverroom

2 dl sojamelk

limoen- of citroensap

peper en zout

Schil de aardperen en snij in stukken. Zet op met foelie, appelsap, melk, room en de stukken sjalot. Breng aan de kook en laat sudderen tot de aardpeer zacht is. Verwijder de foelie.
Passeer door een roerzeef, breng op smaak met wat citroensap en peper in zout.

vrij naar:

Jonnie Boer

boek Puur Natuurlijk

Aardperen

In januari van dit jaar heb ik 4 aardpeerknolletjes in de grond gestopt. 

In juni zijn ze bijna een halve meter hoog, het gaat prima samen in de teil met de tuinboontjes.

Als alle tuinbonen geoogst zijn, vervang ik ze door een rudbeckia, die zal wel mooi passen bij de aardperen als ze bloeien.

Het duurt wel lang tot ze gaan bloeien, die aardperen, in hoogte gaan ze al aardig richting de 2 meter. Als er eindelijk knoppen verschijnen kan ik bijna niet wachten tot ze opengaan. 

Rond 21 september is het zover!

Ik vind ze prachtig. Ze bloeien tot halverwege oktober.

Als ze helemaal bruin zijn, ga ik nieuwsgierig graven en haal er een mandje vol nieuwe aardperen uit. Dat is zo leuk, het begon hiermee:

en negen maanden later dit:

We gaan ze vandaag gelijk eten, verser kan niet! Ik rooster ze knapperig in de oven en ze smaken goddelijk.

Wat een hoop plezier van wat eenvoudige knolletjes!

Thuisvakantie (2)

Ondertussen op het dakterras …

Toen ik het boek Green Delicious van Natascha Boudewijn in april opensloeg en de pagina met tuinbonen zag, ben ik gelijk een zakje zaad gaan halen. Vooral dubbelgedopt ben ik er gek op.

Ze groeien in de zinken teil samen met de aardperen. Geen idee of dat samengaat, maar beide groeien vooralsnog goed.

Gewaarschuwd door Maarten's Moestuin( heerlijk TV- programma) voor de zwarte bonenluis, bekijk ik mijn jonge bonenplantjes dagelijks met argusogen.

Een paar keer schrik ik, maar het zijn zwarte vlekjes op de bladeren, dat hoort blijkbaar zo.

Als je de plant zo nauwkeurig bekijkt zie je pas hoe bijzonder hij eigenlijk bloeit. Prachtige lathyrusachtige bloemen, kenmerkend voor de vlinderbloemenfamilie, maar de tuinbonen hebben nog extra mooie zwarte vlekken en streepjes op het wit.

Op de Oostindische kers zie ik wel al wat luisjes verschijnen, misschien blijven ze dan weg van de bonen. Voordat ze helemaal onderzitten eten we de bloemen maar op.

Linzenburger

Als de tuinbonen drie verdiepingen bloemen hebben, haal ik de toppen eruit, die trouwens erg lekker zijn ... kort roerbakken met wat knoflook, hier als garnering op de pasta:

Lekker tijd om wat te rommelen op het terras, beetje verpotten, opruimen, herschikken, onkruidjes weghalen (waarvan sommige in de groene smoothie terechtkomen) en gewoon kijken hoe hier alles groeit, bloeit en zoemt.

Het zegekruid (Nicandra physalodes) heeft zich dit jaar zo tomeloos uitgezaaid dat er in elke pot in elke hoek wel een paar zitten. De lavatera is ook een uitbundig bloeiend feest in roze.

De courgettes gaan ook bloeien, altijd weer spannend of bevruchting gaat plaatsvinden.

Dit jaar ook weer een paar kapucijners, omdat ze van die prachtige bloemen hebben.

Met wat oude knikkers van m'n zoon maak ik een drinkplaats voor bijen, zweefvliegen en ander nuttig gespuis. Door de knikkers verdrinken ze niet.

De dakgoot is hernoemd naar badgoot, merels komen dagelijks een bad nemen, met een hoop gespetter ... zo leuk en aandoenlijk om naar te kijken.

Ondertussen kijken ze al met een schuin oog naar de blauwe bessen … zal ik er een net overheen doen? Ach nee, laat ze maar … ik gun het ze!

Eerste dag dakterrastuinieren

Wat een heerlijke zondag! Hup het dakterras op. Dode plantenresten verwijderen en nadenken over wat ik dit jaar wil zaaien.

Om de zoveel tijd halen we een deel van de vlonders weg en scheppen dan al het blad en aarderesten van de dakbedekking af. Ik had dat twee jaar geleden in vuilniszakken geschept en nieuwsgierig keek ik er naar. Het is mooie grond geworden, met halfvergaan blad. Ik ben er blij mee want nu hoef ik niet gelijk nieuwe zakken grond te kopen. Ik kieper de zakken leeg in een speciekuip en schep het goed door elkaar … wat ruikt het lekker naar bos!

In de grote bak die ik vorig jaar van de buurman kreeg komt alvast een laagje van deze aarde. Wat zal ik daar straks gaan zaaien? Het is de enige bak waar planten in kunnen klimmen. Vorig jaar had ik er kapucijners en pronkbonen in.

Wat ik weet van wisselteelt is dat ik dit jaar daar niet weer bonen moet zaaien. Maar wat zal ik dan wel doen daar? Tomaten of courgettes? Of iets heel anders? 

In de zinken teil zitten de aardperen, daar kan ook nog wel iets bij.

Spinazie lijkt me ook leuk, heb ik nog nooit gehad. Het is leuk om plannetjes te maken. Mijn ruimte is beperkt dus moet ik keuzes maken.

Eerst maar verder met opruimen, er is nog tijd genoeg. In veel lege potten staan onkruidjes ... maar wel eetbare zoals deze veldkers (Cardamine), familie van de pinksterbloem, smaakt heerlijk, dus gaat zo meteen de sla in!

Een beginnetje is gemaakt, krijg er weer veel zin in ... hopelijk zet de lente door.

‘Eet Lekker Mee’ (5)

Vandaag weer een helemaal plantaardig etentje bij Eet Lekker Mee ...  met aardpeer voor en aardpeer na … best beetje trots op mezelf … dit dinertje had wel een aardig culi-gehalte … al zeg ik het zelf.

Hier het menu met de linkjes naar de recepten:

* Aardpeerchips met homemade veganaise

* Courgette en Aubergine fusion

* Speltpasta met Broccoli-walnoot-pesto en Paddestoelen

een superlekker recept van de blog van Katie uit Alaska

* Aardpeer (d)roomdessert

Aardpeerchips

Courgette en Aubergine fusion

Speltpasta met Broccoli Walnoot Pesto

Aardpeer (d)room dessert

Aardpeer(d)roomdessert

Aardperen zijn mijn nieuwe ontdekking. Er is zoveel mogelijk met dit knolletje! De chips waren hier al een hit.

Ik dacht dat ze alleen te koop waren in natuurwinkels … maar plots zag ik ze ook in een supermarkt - wel een stuk duurder dan in de natuurwinkel - gelijk weer een bewijs dat de stelling ‘natuurwinkels zijn zo duur’ niet altijd opgaat, integendeel.

Ik kocht ze en bedacht wat ik er van zal gaan maken. Zouden ze ook als zoet gerecht kunnen … met hun bijzondere smaak?

Antwoord vond ik op de website van Vrienden van de Aardpeer, een recept van een slagroomtaart met aardpeer.

Maar een taart? Ik wilde opeens een apart, romig toetje in een glas en niet te soft, met een crunchy laagje er tussen.

Dit werd het dessert … 

250 g aardperen

ong. een halve liter troebel appelsap (voeg zo nodig extra toe, als het te droog wordt en de aardpeertjes nog niet gaar zijn)

1 tl vanille-extract

100 g cashewnoten (rauw en ongezouten), een paar uur geweekt in water

1 rijpe banaan, in stukjes

sap van een halve citroen

12 kokosbiscuitjes (Nizza Verkade is vegan)

1 pakje sojaslagroom (Alpro)

1 tl appelciderazijn

2 tl agar agar

scheutje appelsap

hazelnoten en pure chocolade hagelslag voor eventuele garnering

Was de aardperen, snij in stukjes en kook ze in appelsap met het vanille-extract tot ze gaar zijn. Pureer met de staafmixer tot gladde moes en laat afkoelen.

Giet de cashewnoten af en pureer ze met citroensap en banaan tot een glad mengsel.

Verkruimel de biscuit.

Klop de sojaslagroom met de azijn met de mixer stijf.

Schenk een scheutje appelsap in een pannetje en roer er 2 theelepels agaragar door, verwarm en laat zachtjes 2 minuten koken, en meng dit met de koude aardperenpuree door de slagroom.

Schep een laagje cashew-banaanmengsel op de bodem van vier glazen

Doe daar een laagje biscuitkruimels op.

Schep er het aardperenroommengsel op.

Garneer met een hazelnoot en pure chocolade hagelslag

Aards en hemels!

Aardpeer - een wonderknolletje

Ik had uit nieuwsgierigheid wat aardpeertjes gekocht in de natuurwinkel. Tijdens het googlen las op de leuke site Greendelicious dat je aardperen makkelijk kan poten. 

Aparte knolletjes die geen familie van aardappels zijn. Ze heten aardpeer of topinamboer, in het Engels Jerusalem artichoke … maar er is geen verband met Israel. Oorspronkelijk afkomstig uit de Andes.
Eerst maar eens in mijn boekenkast kijken, ik vond info in deze twee - al oudere - boeken. Volgens het linker boek is de knol ontdekt bij de Topi-indianen en daar zou de naam topinamboer vandaan komen.

Het is een onbekende, vergeten groente en dat is raar omdat er allerlei positiefs over valt te ontdekken. Ze zijn volgens mij alleen maar in natuurwinkels te koop.

De botanische naam is Helianthus tuberosus en ze zijn dus verwant aan de zonnebloem.

Ze zijn zeer voedzaam, licht verteerbaar en bevatten veel vitamines, mineralen, voedingsvezels, en ook inuline, dat niet alleen mensen met diabetes ten goede komt. Daarbij bevatten ze nauwelijks kilocalorieën. De smaak van de knol is lichtelijk zoet, notig en heeft iets van een artisjok

Tevens beschikken ze nog over een hele lijst met indrukwekkende geneeskrachtige eigenschappen, zie meer daarover hier.

Hoe meer ik te weten kom over deze aardpeer, hoe enthousiaster ik word.

Het houdt niet op bij al deze positieve voedingseigenschappen …  ze zijn ook simpel te telen, zelfs op een balkon en zijn zeer resistent tegen ziekten. Als je ze eenmaal in je tuin hebt, raak je ze niet meer kwijt … dus heb je altijd gratis eten. Je kunt er alles mee doen wat je ook met aardappels doet.

Naast een moestuingewas is het ook een prachtige sierplant met gele bloemen, ze worden ook wel als windbrekers ingezet gezien de lengte van hun stengels.

Als je dit allemaal weet zou je denken dat ze beter verdienen dan voornamelijk als veevoer of om alcohol te stoken te worden gebruikt. 

Het is jammer dat de aardappel ooit de aardpeer verdrongen heeft. Ik ga er in ieder geval vaker mee experimenteren in de keuken. Op zoek naar recepten ontdekte ik dat ze wel een eigen website hebben, kijk … dat verdienen ze!

Van die paar kleine knolletjes (10 stuks) die ik kocht heb ik er vier als proef op het dakterras in de zinken teil in de grond gestopt ... we gaan het hier op de blog volgen wat er gebeurt.

De resterende zes knolletjes werden chips. Goed afgeborsteld onder de kraan, lelijke puntjes weggesneden, in dunne plakjes gesneden, kort in kokosolie gefrituurd, wat zeezout erover … superlekker snacken met wat veganaise en een wijntje erbij.

Inmiddels nog een supergerecht gemaakt met aardpeertjes: een hemels dessert!