De 30ste ELM. Omdat er iemand zou komen die glutenvrij eet dacht ik de dag van te voren maar eens een glutenvrije cake te bakken. Een Eet Lekker Mee- diner vegan èn glutenvrij.
Ik vond in de natuurwinkel een bakmix en op internet een recept. De niet zo alledaagse ingrediënten had ik toevallig in huis zoals wijnsteenbakpoeder, xanthan gum en orgran no-egg.
Als ik een nieuw recept uitprobeer hou ik me pietjeprecies aan de omschrijving. Hier vond ik het recept. En het zag er goed uit daar.
Het leek allemaal goed te gaan. De cake rook heerlijk, zag er goed uit, een satéstokje kwam er schoon uit. Vol verwachting liet ik hem afkoelen en bedekte hem met een dikke laag gesmolten chocolade en wat cacao. Dat zag er geweldig uit!
En toen proeven … wat een teleurstelling, er zat weinig smaak aan … en het had een beetje rare structuur. Waar is het fout gegaan? Dat kan ik mijn gasten niet voor zetten.
Wat een pech en wat nu? Ik mag geen voedsel weggooien van mezelf.
Ik pulkte de chocola er weer af, lekker opgesnoept en drukte rondjes uit de betere stukken van de cake.
In glazen gedaan en met afgekoelde espresso laten doordrenken. Ha, het wordt tiramisu in een glaasje! Toetje gered.
Het restant in een schaal op de tuintafel, een feest voor eksters, kauwen en duiven. Die lusten wel glutenvrij.
We starten met de komkommer-avocado-citroen smoothie, die ik de vorige keer ook maakte, alleen nu als amuse in kleine glaasjes, want we zijn nu met z'n tienen. Drie kleine vlierbloempjes erop, dat gaf me toch een lekkere geur!
Daarna courgette gevuld met rode uienconfituur en cashew-peterselieroom.
De paksoi uit mijn moestuin begon te bloeien, dus die moesten geoogst. Voor het hoofdgerecht heb ik alle drie de struiken geroerbakt, eerst de stelen, en later het fijngesneden blad, geserveerd met tahin-pindasaus. De bloemen in een vaasje erbij op tafel (hoewel ze ook wel eetbaar zijn).
Daarbij een linzenburger, hasselback aardappel en quinoasalade.
En dus een tiramisu in een glaasje:
Uiteindelijk belde de persoon die glutenvrij eet af wegens ziekte ...
We hadden geluk dat we buiten konden eten, het was zo'n heerlijk dag en avond. Iedereen heeft genoten. Toen het eenmaal donker was hoorden we de -wat sinistere- roep van een bosuil, geweldig!
