Ik maak wekelijks een portie veganaise en iedereen die het proeft vindt het erg lekker.
Ik hield me precies aan het recept, maar terwijl ik de olie druppelsgewijs toevoegde werd het soms zelfs te dik … ik deed dan nog wat meer olie erbij, in de veronderstelling dat het dan wat dunner zou worden. Het werd juist nog dikker … je kon het bijna met een mes snijden!
Nu weet ik als ik iets minder dikke mayonaise wil, ik er juist minder olie bij moet doen.
Ik blijf me verbazen, het is vast iets scheikundigs, maar ik vind het tovenarij!
Een variant op de veganaise is knoflookmayo. Kan op dezelfde wijze, maar dan met wat uitgeperste teentjes knoflook.
In het boek Ecofabulous van Lizette Kreischer, zag ik een aardappelmayo staan.
Dit deed me erg denken aan Skordalia, een Griekse saus of mousse, roept gelijk heimwee op naar Griekenland ... net als Tzatziki (die heb ik nog niet vegan gemaakt, een volgend projectje).
Er bestaan van Skordalia vele verschillende recepten, ik denk dat elke Griekse streek wel z'n eigen versie heeft.
Volgens mijn boek Culinaria Griekenland is Arcadia op de Peloponnese het belangrijkste teeltgebied voor Griekse knoflook, en het in dit boek genoemde recept voor Skordalia bestaat uit geweekt oud witbrood, knoflook, olijfolie en citroen.
In andere boeken vind ik weer andere recepten ... met amandelen, soms met bouillon of met aardappel. De Grieken eten dit vaak bij vlees, maar het kan eigenlijk overal bij.
Ik had nog wat gekookte aardappels liggen en maakte het op deze manier:
twee (koude) gekookte aardappels, in stukjes gesneden
4 teentjes knoflook, geschild
125 ml sojamelk
1 tl mosterd
1 eetl. appelciderazijn
zeezout en zwarte peper
olijfolie
Alles, behalve de olie, in een mengbeker doen en met een staafmixer (je kunt niet zonder zo'n ding!) pureren. Langzaam de olie druppelsgewijs toevoegen tot gewenste dikte.
Schep in een schaaltje, giet er nog wat olijfolie over … klaar.
We aten deze skordalia - met wat melancholische terugblikken en zonnige herinneringen - bij simpele wintergroenten en linzen uit de oven. Dat is een proefje voor morgen ... dan is er weer een ‘Eet Lekker Mee’.
