 |
Juist op zondag is er ook tijd voor lekker kokkerelen, dat vind ik zo ontspannend, iets uitproberen.
Boodschappen doen op zondag houden wij niet van.
Een cafeetje bezoeken (in Groningen) op z’n tijd, daar zijn wij wel voor. Dus misschien niet allemaal zo Eco zondag, wel een fijne zondag.
Dit was dus mijn No Impact Week:
Minder consumeren doe ik al zo’n twee jaar. Het komt nog wel eens voor hoor, dat ik schoenen zie die ik MOET hebben, maar al stukken minder. Niet veel geld te besteden hebben helpt sowieso om duurzaam te zijn.
Afval kan nog minder. Ik zie mezelf niet zo gauw met een tupperwaretje naar de winkel gaan, maar ik neem wel gebruikte plastic zakjes mee. Ik heb nog veels te veel plastic tasjes in huis. Ik zal in winkels nog duidelijker moeten zijn in het weigeren. Ik zag trouwens ergens op internet de tip om van die tasje iets te breien of haken. Misschien een goede boodschappentas J.
Op mijn werk kan ik weinig doen, ik heb wel bij een activiteit de plastic bekertjes vervangen door glazen. Dat scheelt dus gemiddeld zo’n 20 bekertjes per week, 1.000 in een jaar. Het kost overleg, je moet collega’s en vrijwiligers meehebben en men moet er weer aan wennen.
Nieuw inzicht: niet meer ergeren aan zwerfafval, maar oprapen!
Vervoer doen wij goed, alles op de fiets en lopend, en met de trein. Paar keer per jaar een auto lenen of huren.
Voedsel. We zijn wel lekkerbekken. Ik wil kwaliteit. We hebben geen junkfood of frisdranken in huis. Geen kant en klaar. Ik let op toevoegingen en streef naar gezonde voeding. Biologisch heeft, zo mogelijk, de voorkeur. N.a.v. de No Impact Week heb ik weer een groenteabonnement genomen.
Gerechten uit andere landen hebben onze manier van eten toch ook verrijkt. Ik noemde het al, ik koop geen boontjes uit Kenia, wat lokaal verbouwd wordt heeft m’n voorkeur. Maar ik wil bijvoorbeeld wel peper en olijfolie in huis hebben.
Ik vind het knap hoor, mensen die geen vlees, geen vis, geen melk, geen kaas, geen eieren, geen suiker, geen granen, uitsluitend lokaal enz. eten.
Bij ons alles met mate, dan blijft het leuk.
Energie, streven naar zo zuinig mogelijk. Maar ook daar geldt: ik ga mijn was niet in een teil doen. Het huis hoeft niet erg verwarmd te worden, het is niet groot en redelijk geïsoleerd. Zodra het onder 18° komt zet ik de CV even aan.
Daarnaast kan je je er op kleden.
Ik werk in zorgcentra en bij mensen thuis … de temperatuur is daar meestal niet te harden, zo warm … wat is het heerlijk om thuis te komen in een lekker koel, fris huis.
Water doe ik ook zuinig mee, het kan nog beter door ietjes minder lang te douchen, loeiheet douchen hoeft voor mij niet. En emmers met opvangwater voor het toilet is hier ook niet nieuw. Wassen doe ik met het verkorte pogramma, de hoogste temperatuur is 40°. Een keer in het kwartaal een hete was, schijnt goed voor het apparaat te zijn, gaat dus langer mee.
Verder vraag ik altijd om kraanwater in een restaurant. Soms krijg ik het antwoord: Dat schenken wij niet. Vanaf nu laat ik het er niet meer bij zitten,
ik ben de klant … die was toch koning? En anders kom ik daar niet meer.
Conclusie: Ik weet dat ik al aardig bewust bezig ben.
Ik vond het vooral leuk om mee te doen, jammer dat er verder geen gelijkgestemden in mijn omgeving waren. Maar de nieuwe blogs die ik heb ontdekt en de reacties op Facebook vond ik erg inspirerend.
We nemen misschien muizehapjes, eh -stapjes in vergelijk met anderen, het kan altijd beter, dus we gaan gewoon door, gewoon, we zijn geen ‘fundamentalisten’.
