Rietkip uit het pannetje (vegan)

Een schrijver gaf als reactie op een facebook-foto van mij met vegan kipsaté de reactie: “Vegan kipsaté? Dat kan dus niet.”

Ik vind het heel grappig maar ben ook wel verbaasd dat vleeseters zich zo opwinden over de namen van vegan producten. Zeker als de naam een vorm betreft zoals burger, worst, balletje.

Het hele schnitzel-gate gedoe volgde ik met veel plezier. De vegetarische slager deed goed werk met de humoristische Alternatieve Verkiezingen.

Dat bedrijven en politiek zich daarover opwinden is voor mij een teken dat men de hete adem van het einde van het vleestijdperk in de nek voelt.

Voor mijn verjaardag kreeg ik het boekje De nieuwe gids voor de niet-bestaande vogels van Europa van O.C. Hooymeijer. Ik kreeg dat boek van Erik, een vroegere buurjongen uit Vlaardingen, die toevallig hier vlakbij woont.

O.C. Hooijmeijer komt ook uit Vlaardingen en woont ook in het noorden, weliswaar in Friesland. 
We vinden zijn gids met prachtige kunstwerken geweldig en veel vrienden die we er kennis mee laten maken, willen het zelf ook hebben.

Achterin het boek zijn ook enkele recepten opgenomen.

Als je een boek kunt maken van niet-bestaande vogels en tevens recepten, dan kan ik die recepten ook veganiseren.

Vegan kip is ook een niet-bestaande vogel.

Ik maakte het volgende recept van de Wapenaar (rixkt rhex), zeldzaam in Nederland. Tijdens de Hongerwinter massaal bejaagd en zo goed als uitgeroeid.
Staat op blz.106 en het recept op blz. 232. 

Rietkip uit het pannetje (Gesmoorde Wapenaar)

De ingrediënten, zoals vermeld in het boek:

1 Wapenaar

6 uien (evt.tulpenbollen)

2 liter water

4 stevige wortels van de lisdodde

2 bossen brandnetels

lampenolie of schroefaskokervet

2 handjes zaagsel of geweekt karton

Er waren wat kleine problemen bij het uitvoeren van dit recept.

Wij eten geen bestaande dieren, maar ook geen niet-bestaande.

Hoe zag het gerecht eruit? Omdat er twee liter water gebruikt werd, ga ik ervan uit dat het een stevige soep was.

De Wapenaar is makkelijk te vervangen door Vegan kip (Gallus gallus vegetabilis).

Maar lisdodde en brandnetel zijn groenten uit verschillende seizoenen. Zo oogst je brandnetel bij voorkeur in de lente en lisdoddewortels aan het eind van de herfst.

Nu hoogzomer zijn beide niet beschikbaar, hoewel het soms nog wel lukt om een handje jonge brandneteltopjes dat nog niet bloeit te vinden. Zeker als je net als ik tussendoor in de tuin aan het wieden sla. Als je net zo slim was als ik, en heb je in het voorjaar brandnetels gedroogd, dan beschik je het hele jaar over deze niet te evenaren gezonde groente.

Omdat we inmiddels weten dat schroefaskokervet en/of lampenolie zeer ongezond zijn, niet biologisch en milieuonvriendelijk, vervangen we dit door olijfolie en plantaardige boter.

Tevens is het tegenwoordig goedkoper en beter te verteren om bloem als bindmiddel te gebruiken i.p.v. zaagsel of geweekt karton.

Zo maakte ik het:

Rietkip uit het pannetje (vegan)

4 pers.

1 bakje Vegan Kipstuckjes

2 uien en 4 sjalotten

bouillon van 1 liter water en 2 groentebouillonblokjes

1 tl tijm

2 pastinaken (kun je geen pastinaak kunt krijgen, dan kan het ook met een selderijknol)

scheut olijfolie

30 g plantaardige margarine

15 g gedroogde brandnetels (in het voorjaar kun je 1 vergiet vol verse topjes nemen)

2 el bloem

peterselie

naar smaak peper en zout

facultatief: scheutje sojaroom

Schil de pastinaken en snij in kleine blokjes. Kook ze gaar in de helft van de bouillon. Voeg de brandnetel toe en pureer met de staafmixer.

Snij de uien in halve ringen, verhit de margarine in een andere pan en bak de uien op laag vuur. Kan wel een half uurtje duren, hoe langzamer hoe lekkerder. Als de uien goudbruin zijn de bloem toevoegen, een paar minuten al roerende laten garen, tijm toevoegen en de andere helft van de bouillon. Voeg dan de uien toe aan de pan met gepureerde pastinaak en roer door elkaar. Laat nog enkele minuten goed doorwarmen. Voeg naar smaak peper en zout toe. Het is een stevige soep. Mocht het te dik naar je zin zijn, voeg dan een scheutje water toe.

Bak de kipstukjes in een koekepan rondom goudbruin in de olie (omdat deze veel sneller gaar zijn dan de Wapenaar, bereiden we ze aan het eind van de kooktijd i.p.v. er mee te starten).

Schep het gerecht in kommen of diepe borden, voor het mooi nog wat druppels sojaroom en er de gare kipstukjes plus wat fijngehakte peterselie over verdelen.

Eet er stevig brood bij met kruiden-bloemenboter.

Frambozen gelukzaligheid

Soms heb je van die dagen die je liever snel vergeet, maar soms zijn er ook van die dagen die je wel elke dag zou willen.

Vandaag was er zo een. Het begon al op het werk, gebeurtenissen die flexibiliteit en doortastendheid vereisten. Hoewel ik de laatste tijd regelmatig door ‘menobrein’ zo onzeker als de pest ben en mezelf soms nog stommer dan het achtereind van een varken vind, zat ik vandaag in een flow van zelfverzekerdheid, greep doortastend in en bepaalde de gang van zaken. Ik kijk met verbazing naar mezelf en geef mezelf sinds lange tijd weer ’s een schouderklopje. Even weer net als vroeger. Lekker! ’t Kan verkeren.

Bij thuiskomst twee verrassingen: Een feestelijk pakket van Raspberry Maxx. Een frambozenkweker uit Meijel die een leuke actie bedacht om hun fantastische producten aan de man te brengen. Een deel uit hun tekst:

Wie lekker en bewust eet, de markt een beetje volgt en oog heeft voor het wel en wee van producenten en producten weet het wel: menige teler heeft grote moeite het hoofd boven water te houden. Meestal heeft dat bovendien niets met de kwaliteit van hun product te maken—integendeel, het lijkt wel of het voor telers moeilijker wordt naarmate het product beter is. Zulke telers zijn ook bewuste eters en genieters, maar daarnaast harde werkers die veel passie en respect voor hun product hebben.

Moeten we onze voedselvoorziening dan maar overlaten aan de genade van de cententellers en de massaproducenten? Als jij daar net als wij ook niet aan moet denken, willen we nu jouw steun vragen.

Ik heb dus het Raspberry-Maxx Prepaid Pakket voor 25 euro besteld. Een sympathieke actie. Maar de hoofdreden is dat ik het zat ben om smakeloos, onrijp, duur en weet ik waar vandaan gehaald fruit bij de supermarkt te moeten kopen. En dat ons eten steeds meer een eenheidsworst wordt, zonder kraak of smaak, zodat we straks niet eens meer weten hoe met liefde geteelde producten smaken.

Het ontvangen pakket was, ondanks dat ik het zelf betaald heb, zo’n geweldig cadeau, een feest om uit te pakken. Lekkere dingen van Raspberry-Maxx frambozen:

·      4 doosjes verse frambozen

·      een flinke pot frambozenjam

·      flesje frambozendressing

·      flesje frambozenazijn

·      potje frambozenmosterd (die vond ik iets minder)

Terwijl ik de doosjes verse frambozen op m’n aanrecht bekeek en nadacht over wat ik er mee zou doen, had ik al bijna een doosje leeggegeten. Ken je die sensatie van het eten van echt lekkere frambozen? Je neemt er en in je mond en drukt hem zachtjes met je tong tegen je gehemelte en wat je dan proeft ... hemels!

Onze sla uit eigen moesdakterras maak ik aan met de dressing. Het komt niet gauw voor dat een dressing uit een flesje met zelfgemaakte kan concurreren.

Ik maak nu dus deel uit van de Club van Vrienden van Raspberry-Maxx en ik kan het je aanraden!

Nog een tweede verrassing. Een poosje geleden had ik een wat mopperige brief gestuurd naar het tijdschrift Zin, naar aanleiding van dit blogbericht. 

Nu blijkt dat deze brief (wel sterk ingekort) in het blad van deze maand geplaatst is en dat daar een prijs bij hoort!

Van Plint een papieren damasten tafelkleedrol van 10 meter, vol met gedichten over lange zomeravonden plus 75 servetten met een gedicht van Peter van Lier. Die ga ik bewaren voor als we in Groningen wonen.

Tot slot kwam Zoon langs om zijn net ontvangen Ipad te laten zien. Hij helemaal blij en ik trots dat hij hem zelf bij elkaar gespaard heeft.

En dit deed Zoon op zijn Ipad, met mijn stem, ik lag in een deuk.

Deze mooie dag eindigt met een mooie zonsondergang: