Een weekje Berlijn. Mijn
Architect moet daar zijn voor een presentatie. In eerste instantie wilde ik niet meegaan, genoeg redenen ... financiële situatie, tijd, moeder
ernstig ziek, logeerkat ... maar uiteindelijk veranderde ik van gedachten ... ik wil bij
hem zijn.
Dus op zoek naar zo goedkoop
mogelijk: resultaat van een avondje internetten: een hotel voor de hele week
gevonden voor de prijs van ...197 euro! Dat is 28 euro per nacht, super
aanbieding, weliswaar exclusief ontbijt, maar toch! Een prima hotel vlakbij de
Ku’damm.
Moderne witte kamer, compact, comfortabel, pretentieloos. Super bed en douche.
Dan het vervoer kiezen, bus,
trein, vliegtuig? De trein won qua prijs (retour 118,—) èn comfort. We hoeven
alleen in Amersfoort over te stappen en kunnen dus heerlijk blijven zitten tot
Berlijn.
We arriveren met een uur
vertraging, maar daarvoor werd ons een Fahrgastrechte-Formular overhandigd, kun
je 25% van je geld terugvragen. Daar kan de NS nog wat van leren.
Als de trein Berlin Hauptbahnhof
binnenrijdt voel ik een kriebel van opwinding in m’n maag. Toch een beetje last
van zenuwen, sorry bedelaars, ik laat me even niet afleiden (toen wij jaren geleden op
Gare du Nord in Parijs arriveerden was binnen 5 minuten mijn portemonnee
gerold).
Het is lang geleden dat we
in Berlijn waren, 33 jaar geleden toen we net verkering hadden.
We gaan naar de tourist info en worden daar uitermate plezierig geholpen door de vriendelijke en kundige medewerkster (getrouwd met een Nederlander).
We gaan naar de tourist info en worden daar uitermate plezierig geholpen door de vriendelijke en kundige medewerkster (getrouwd met een Nederlander).
We schaffen een weekkaart
voor het OV aan en pakken de S-bahn naar ons hotel.
Na het inchecken een hapje gaan eten. Ik heb me nog niet verdiept in vegan opties in de buurt, dat komt morgen wel.
De hotelmedewerker raadt ons het
dichtbij gelegen Xantener Eck aan, een walhalla voor carnisten, desondanks een aardig tentje. Keus uit
honderden soorten drank en vlees en twee vegetarische gerechten op de kaart.
Dat voldoet!
Ik kies de Maultaschen, machtige envelopjes van pasta gevuld met erwt-wortelpuree in roomsaus, met ui en
champignons en flink bord salade. Mijn Architect koos de
gegratineerde en met spinazie gevulde champignons, ook met een berg salade en
brood erbij. We konden het niet allemaal op. Ik doe graag water bij
de wijn, dus drink hier een Schorle (half wijn, half mineraal water). Und
dann ab ins Körbchen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten