Maar goed … er zijn vandaag allerlei leuke dingen te doen, maar we besluiten toch maar te 'kärcheren’, een jaarlijks terugkerend fenomeen … de vlonderplanken zijn na de winter groen en gevaarlijk glad. Het kan maar alvast gebeurd zijn!
De ‘paastak’, een gesnoeide tak van een kronkelwilg die nog in de huiskamer staat, heeft zoveel mooie wortels ontwikkeld dat ik hem een nieuwe start in een pot op het dakterras gun. Terwijl hij nog even in de achterkamer staat, vliegen er opeens twee koolmezen naar binnen en gaan in die tak zitten.
Heel voorzichtig kijken we daar naar, niet teveel bewegen, als de dood zijn we dat ze zich van schrik te pletter vliegen, tegen de ruit of de wand.
Wel jammer dat ik geen fototoestel kon pakken, wat een schitterend gezicht, twee koolmezen die op hun gemak in de kamer in de wilgetak zitten.
Wel jammer dat ik geen fototoestel kon pakken, wat een schitterend gezicht, twee koolmezen die op hun gemak in de kamer in de wilgetak zitten.
Buiten, op het dakterras zit een Vlaamse Gaai, waarschijnlijk de reden dat ze naar binnen zijn gevlucht. Als de gaai vertrekt, vliegen de meesjes gewoon weer naar buiten ... nou ja zeg.
Kärcheren dus … omdat alles van z'n plaats moet is er gelijk aanleiding om dode planten uit de potten te halen, potten schoon te maken en planten die wel weer opnieuw willen beginnen krijgen verse grond en wat mest. Ook het pantykousje om de afvoer in de regenton wordt vervangen en in de speciekuip komt een dakpan … als reddingsmogelijkheid voor Gerald … er zijn al twee muisjes verdronken in die bak water, en dat vind ik zielig, hopelijk kunnen ze er nu wel uitkruipen.
Onbewust kijken we ook steeds naar boven … het zou zomaar kunnen dat ze vandaag arriveren … de gierzwaluwen … elk jaar -al meer dan twintig jaar- kijken we er naar uit en hopen elkaar af te troeven met wie ze het eerst ziet.
Als het dak weer 'zomerklaar' is ga ik nog even de stad in. Hier in Gouda is dit weekend de Kunstmoment-Atelier route. Ik had op de folder met ruim 60 locaties een aantal aangekruist om even te gaan kijken, maar het is al tegen vieren en ik besluit alleen bij de expositie van vriendin Joanna te gaan kijken, met haar mooie water-ruimte-horizon schilderijen, dat was erg leuk.
 |
| klik op de foto voor vergroting |
Naast haar schilderijen heeft Joanna ook een fotoserie gemaakt van toeristen (met of zonder gids) die in dat mooie straatje naar de poort van het Oude Mannenhuis Spartam Nacti kijken, en dus precies met hun achterkant voor het raam van Joanna staan. Een bijzondere serie!
Terwijl we ons net zitten te verbazen over het grote aantal vliegtuigstrepen in de lucht … zegt man opeens … Ha DAAR zijn ze!
Inderdaad, wow … vier gierzwaluwen scheren op hun karakteristieke manier hoog boven ons dakterras door de lucht!
Gek is dat hè, dat ik dan zo'n geluksgolf door me heen voel gaan!
