Dagelijks speur ik voor mijn 'berm-project' naar de bloeiende planten die in de bermen staan waar ik langsfiets als ik naar mijn werk ga.
Het mooie van dit projectje is dat mij tegenwoordig veel meer opvalt dan voorheen, toen ik nog vrij gedachteloos van A naar B fietste.
Behalve de planten en de dieren zie ik ook andere dingen, wat dan weer nieuwsgierigheid oproept.
Een voorbeeld is dat ik langs het fietspad een grijze wand zie. Als ik er al voorbij ben bedenk ik opeens: dat leek wel een stuk geluidswal, rare plek. Ik fiets hier één keer per week, dus vergat ik het ook weer.
De volgende week valt het me weer op, ik kijk ik wat beter en zie een bedrijfsachtig terrein, ik bedenk dat de eigenaar deze wand heeft geplaatst om mij als fietser, in deze verder toch mooie omgeving, de aanblik van de lelijkheid van zijn terrein wil besparen. Ha, dat zou aardig zijn … en ik fiets gauw door naar mijn werk.
Weer een week later zie ik dat er een loods staat met koeien, deze komen waarschijnlijk niet buiten, in de achterliggende weilanden heb ik nooit een koe gezien. O, het is geen aannemer of zoiets, maar een veehouder.
Ik stap even af … ik zie een koppie van een kalf uit een opening steken en denk nog (in mijn naïviteit), wat leuk die stal heeft ramen voor de kalfjes, kunnen ze ondanks dat ze niet naar buiten mogen toch een frisse neus halen.
Ik kijk beter en zie dat het helemaal geen openingen van de stal zijn, het zijn tegen de stal aangezette hokjes … ik gluur bij het kalf naar binnen en voel het koud om m'n hart worden. Het dier past er amper in … kistkalveren? Dat is toch verboden in Nederland?
Maar dan kan je dat toch niet zo open en bloot langs de weg zetten? Verward maak ik wat foto's en gezien de tijd, stap ik snel weer op de fiets, maar het beeld laat me niet los.
Ik heb iets met koeien, ik hou van ze, ik eet ze niet meer en ik ben aan het afkicken van zuivelproducten, ik schreef er al eerder over.
Steeds als ik daar weer langs kom moet ik even kijken. In de meeste hokken zitten kalfjes, baby's nog. Ik voel woede naar degeen die dat veroorzaakt, onredelijk denk ik: oh daarvan is dat nieuwe smakeloze bouwpakkethuis neergezet. Geld verdienen met dierenmishandeling, wat een nare mensen moeten dat zijn.
Of zie ik dat alleen zo? Vraagt niemand zich verder af of dat wel in de haak is? Als ik in mijn kennissenkring over dit soort dingen praat, is men het wel met mee eens dat het allemaal wel zielig is, maar schouderophalend legt men zich erbij neer, want vlees is toch wel lekker… en kijk uit hoor, want je bent een beetje obsessief bezig …
Als ik voorbij rijd en de kalfjes hun koppie buiten steken, kijken ze me zo treurig na, ik word er zelf ook verdrietig van en ik weet verder niet wat ik er mee aan moet …
