Half december zijn we voor het laatst een weekendje weg geweest … nu weer een week vrij in twee gedeeltes. Even alle werk, drukte, gedoe loslaten ...
Vanmiddag begon de vakantie al een beetje … samen met een vriendin naar het plaatselijke filmhuis.
La grande bellezza van Paolo Sorrentino, een prachtige film die doet denken aan Fellini's La Dolce Vita.
Uit de recensie van de Filmkrant:
Stralend middelpunt van de film is Jep Gambardella, zelfverklaard koning van de Romeinse high society en socialite extraordinaire, die net na de theatrale openingsscène zijn vijfenzestigste verjaardag viert.
Een Italië dat moreel en economisch aan de grond is gelopen en feestend ten onder dreigt te gaan aan narcisme en onvermogen. En natuurlijk stop je dan die onweerstaanbare metafoor van de Costa Concordia in je film, het cruiseschip dat voor de kust van Toscane symbool ligt te zijn voor de failliete Italiaanse spektakelmaatschappij. Gambardella weet dat hij in de spiegel kijkt wanneer hij het schip ziet liggen.
Zie hier de trailer.
Prachtige muziek ook, van kerkmuziek en opera tot eurotrash-feestmuziek (?), die term vond ik in deze recensie.
Na 144 minuten staan we weer een beetje overrompeld buiten … terwijl het nog licht is, dat vind ik altijd zo'n aparte gewaarwording na een film, maar natuurlijk logisch als je 's middags naar de bioscoop gaat!
