Voorjaar 2010 groeide er in een van de grote potten op m’n dakterras een plantje waarvan ik niet wist wat het was. Nadat ik de workshop ‘Eten uit de Natuur’ gedaan had wist ik het: Veldzuring.
Ik heb de jonge blaadjes geplukt, het was niet erg veel en ik heb er een soepje van gemaakt.
We vonden het goed smaken en apart. In verband met oxaalzuur moet je zuring niet te vaak eten, maar een keertje is wel erg lekker.
Voor een mooie groene kleur had ik misschien net te weinig blaadjes, maar het soepje was wel erg lekker. Mijn recept met deze foto is vorig jaar in het blad Landleven geplaatst, toen nog de versie met crème fraiche.
Hier het recept voor 2 personen:
Veldzuring, zonder steeltjes en gewassen (tja hoeveel, twee flinke handen vol)
1 sjalot, gesnipperd
200 g aardappel, geschild en in blokjes
50 g boter
1 eetlepel bloem
halve liter groentebouillon van blokje
1 eetlepel soyananda
1 theelepel citroensap
peper en zout
Smelt 25 g boter en fruit hierin de sjalot, niet laten kleuren, voeg zuring toe (bewaar twee blaadjes), laat slinken. Voeg bouillon, aardappel, zout en peper toe en laat zachtjes 15 min. koken. Pureer het mengsel met de staafmixer. Maak een roux van de rest van de boter en de bloem. Zuringpuree al roerende toevoegen. Voeg de soyananda en citroensap toe en indien nodig nog wat peper en zout.
Knip de achterhouden blaadjes zuring in reepjes boven de soepkom.
