Kruisbessenijs

Van de kruisbessenstruik, die ik in 2012 redde van de composthoop, heb ik dit jaar bijna een kilo bessen! Die gingen gelijk de vriezer in, in afwachting van wat ik er mee zou doen.

Van de superleuke Twincooks heb ik dit recept voor heerlijk zuivelvrij ijs. Ik gebruikte hiervoor de kruisbessen.

De saus maakte ik van een flesje zwartebessensap van vorig jaar, dat ik inkookte tot een dikke saus. Het is echt een overheerlijk, uniek ijs geworden! Lekker met wat fijngestampte speculoos.

1 pakje Alpro opklopbare sojaroom

170 g gecondenseerde kokosmelk (half blikje)

450 g rode kruisbessen

150 g suiker

1 tl citroensap 

Klop de sojaslagroom stijf.

Verwarm de kruisbessen met de suiker in een pannetje en laat een paar minuutjes sudderen. Voeg citroensap toe en draai het mengsel door een roerzeef. Laat afkoelen en meng met de gecondenseerde kokosmelk.

Roer het mengsel door de slagroom.

Schenk in een bewaardoos en vries minstens zes uur in.

Kruisbessen met een tic

Vorig jaar juli had ik m'n eerste oogst kruisbessen in brandewijn gestopt (zie hier).

Ik had er na een paar maanden al wat likeur van gezeefd om te proeven, maar omdat ik de dronken kruisbessen nog niet kon verwerken, liet ik ze nog maar op alcohol staan. Dat werd bijna een jaar.

Vorig jaar had ik op 24 juli 540 gram bessen geplukt, vandaag 490 gram.

Ik zeef de dronken besjes uit de alcohol en doe ze samen met de schoongemaakte verse besjes in een pan, met een laagje water en twee kleingesneden appels. Wel wat besjes apart gehouden.

Laten koken tot de appel zacht is en dan het geheel door de roerzeef.

Aangevuld tot 1,2 liter en met 300 gram suiker, de achtergehouden hele besjes en 1 zakje Marmello tot jam gekookt en in brandschone potjes gegoten.

Het grootste deel van de alcohol zal wel verdampt zijn. Het is een erg lekkere, aparte jam geworden. Niet té zoet, in de verte proef je de specerijen en de likeur.

De likeur zelf is gevaarlijk lekker, want flink alcoholpercentage, maar een klein glaasje na het eten doet de spijsvertering deugd. Geloof ik.

drie x drie (1)

Kruisbes

Kruisbessenlikeur

voor het eerst kruisbessen van eigen dakterras

Als ik op internet speur naar recepten voor vruchtenlikeurtjes, komt het allemaal een beetje op hetzelfde neer, maar geen eenduidige hoeveelheden van de ingrediënten. Ik doe maar een beetje op gevoel, ongeveer net als de Sleedoornlikeur vorig jaar.

Als de bessen gewassen zijn, verwijder ik de steeltjes en de bloemkroontjes, een rustgevend werkje in het zonnetje onder het genot van een Grieks wijntje. 

De oogst kruisbessen is zo'n 540 gram. Ik heb een liter brandewijn (Mispelblom 35%), ik gebruik 340 gram rietsuiker.

Ondertussen drogen ze in de wind. Dan prik ik ze met een cocktailprikker een paar keer in.

Ik gebruik vier flesjes, in de grote gaan ongeveer 160 g bessen, 100 g suiker en 275 ml brandewijn.

In de kleinere 110 g bessen, 70 g suiker en 125 ml brandewijn.

In alle flesjes stop ik een kaneelstokje, een steranijs en 1 kruidnagel.

Ik zie dat ik nog een biologische citroen heb liggen en verdeel ook nog wat rasp van de schil over de flesjes. In de twee kleinere flesjes stop ik ook nog wat kardamonzaadjes.

Zoals ik al zei … ik doe maar wat in dit experimentje, maar ik ben wel voorzichtig. Het moet ook weer niet té kruidig worden.

Op een donker plekje zetten en de komende twee weken dagelijks schudden.

Over drie maanden (of langer) klaar.

Kruisbes (3)

2 juli 2013

In de vorige blog over mijn kruisbes wist ik nog niet welke kleur de bessen zouden worden, ik dacht nog steeds aan groen. Maar opeens zag ik een zweempje rood verschijnen.

Toch rode!

Ik vind het prima, hij blijft m'n wonderstruikje … van een hoopje schijnbaar dode takken, tot een frisgroene struik vol met bessen.

9 juli 2013

12 juli 2013

17 juli 2013

25 juli 2013

Vandaag besluit ik ze te plukken, ik ben vrij vandaag en ben bang als ik tot het weekend wacht, de merel me misschien voor is. De meeste blauwe bessen mocht hij hebben, maar deze hou ik zelf.

Ik vind dat ik daar iets bijzonders van moet maken. Voor jam is het te weinig, een taart is zo weer opgegeten ... het gaat een likeurtje worden!

Zie hier hoe ik dat doe.

Kruisbes (2)

Ei, Ei,

'k Ben blij,
Mijn kruisbes is een lekkernij.

Ze zijn niet zoet,

Ze zijn niet zuur,
Maar echt zo lekker tussenbei…

Uit het boekje De bessen elfjes van Nellie Donker (1944). Als kind had ik dat boekje … maar waar is het gebleven? Ik heb nog eens geprobeerd het opnieuw aan te schaffen, alleen dat bleek een dure aangelegenheid, dat had ik er nu ook niet voor over.

Vorig jaar heb ik een afgedankte kruisbesplant een nieuwe start gegund, zie hier.

Vol spanning kijk ik dit jaar naar wat hij gaat doen.

Begin april zie ik voorzichtig wat leven verschijnen, knopjes en dan al gauw de eerste groene blaadjes.

Een maandje later ontdek ik plots de subtiele bloempjes in zachte pasteltintjes, hoera … een bloem betekent een bes, nietwaar?

Weer twee weken later zie ik al minuscule besjes verschijnen. 

Zo makkelijk kun je mij blij maken.

Hier het vervolg.

Kruisbes (1)

De eerste vier jaar van mijn leven woonde ik in Cuxhaven, in het noorden van Duitsland. ‘Hinten auf den Hof’ stond een flinke struik met groene kruisbessen. Ik was er gek op. Mijn grootmoeder verbood me om deze te eten, waarschijnlijk was ze bang dat ik buikpijn zou krijgen. Ze waarschuwde me als ik achter op de ommuurde binnentuin speelde, blijf van die bessen af, ik hou je in de gaten. Zo’n braaf meisje was ik dus dat ik geen bessen plukte, maar smachte er wel naar.

Ik keek naar die aantrekkelijke struik, maar durfde niets te plukken omdat ik de ogen van mijn strenge oma in mijn rug voelde. Veel later realiseerde ik me dat zij me nooit had kunnen zien, misschien net als ze helemaal uit het raam zou hangen. Het verlangen naar kruisbessen is altijd gebleven. Nu woon ik in een straat met een Natuurwinkel en zij hebben ze!

Wat ze ook kosten, ik koop ze en als ik het doosje leeg eet ben ik weer even dat kleine meisje op die mooie plek in het verleden.

Ik heb geen tuin, maar nu ik weet dat je ook kruisbessen in een pot op het dakterras kan kweken is dat mijn grootse wens: een kruisbessenplant.

Hier de achterkant van het huis waar ik destijds woonde, op de eerste verdieping. Bij de erker was de keuken.

Ik kreeg een paar weken geleden een afgedankte kruisbessenplant. Hij was al een paar maanden geleden uit de grond gehaald en lag op de composthoop. Toch zagen de blaadjes er nog goed uit.

Ik zette hem eerst een tijdje in een bak met water.

Daarna plantte ik hem in een pot en keek het een paar dagen aan. De blaadjes bleven nog steeds goed. 

Toen snoeide ik een flink stuk van de takken weg, hopende dat er eerst energie in het herstel van de wortels wordt gestoken.

Het eerste groene puntje verschijnt ... hij slaat aan. Wat een sterke plant, wat een doorzetter ... mooie metafoor voor mij, stel je voor dat hij volgend jaar vrucht gaat dragen! 

En wat gaat het dan worden, groen of rood? Hier het vervolg.

Kruisbessen van de Natuurwinkel