Dag 12, woensdag 18 juni
Vandaag een rustdag, langzame start met een een cappuccino en een tosti op een terras in Plataria. Onze aandacht wordt getrokken door een blauwe regen, bijna een boom, zo oud en groot, in een kronkel, ondersteund door stalen palen, waarna deze een volledig terras overwoekerd, een deel van zichzelf verstikt, als een kale oude man, met stukken haar aan de zijkanten.
Geen foto’s vandaag, batterijen niet opgeladen. We huren ligstoelen voor 2,— , niet echt verstandig in deze zon, het lijkt goed te gaan, maar de wind misleid ons. Henny gaat langs het lange strand heen en weer hardlopen en bekoopt dat met een goed verbrande huid.
We drinken wat op het terras, in de schaduw en hoeven niet te betalen voor de ligstoelen. Ik lees verder in ‘De botanica van het verlangen’ van Michael Pollan, erg interessant.
Plataria bevalt ons. Een terras verderop, terug over de brug eten we. We ergeren ons aan een Oostenrijks stel. Zij reageert verontwaardigd dat er uien in haar Greek Salad zitten, ze wil geen uien en wij willen geen Oostenrijkers op het terras.
Siësta ... in de haven nog een korte ontmoeting met Pat en Brian, we nemen vrijdag afscheid. Vanavond speelt Griekenland tegen Spanje. We eten codfish, de eerste keer vis nota bene ... en duiken verbrand onder de lakens.
Dag 13, donderdag 19 juni
Geroplatanos
Half negen opgestaan, ik maak een picknickpakketje klaar om mee te nemen. De weg leidt naar het noorden, Igoumenitsa, door de stad. Doel: een ‘archeological site’ bij Ragio. Vlak voor Mavroudi slaan we af naar Kastri, maar daar lijkt de weg toch een ‘witte weg’ te worden, en af en toe heel erg steil. Kastri en nog een dorp. De mannen in het dorp kijken ons vragend na, als we voor de tweede keer op de weg terug zijn. Dat belooft wat. Terug naar de hoofdweg, richting Parapotames, voorbij Ag. Georgos en afslag Dramasi. Overleg.
‘Ziet dat daar in de verte er niet uit als een vervallen, historische nederzetting?’ We besluiten er naar toe te rijden, afslag Geroplatanos.
Het is niet de site van Ragio, maar deze site gaat volgend jaar pas open, we mogen wel rondkijken. Men is aan het werk, vriendelijk en waarschuwt voor slangen. De opgravingen bestrijken uiteenlopende tijdvakken. Voor zover we hebben begrepen van voor ‘Christmas’ tot zelfs in vele eeuwen daarna. Het is heet, we zijn de enige bezoekers. Als we terugkeren is ook het kantoor open bij de ingang, we gaan naar binnen en krijgen uitleg in gebrekkig Engels en wat materiaal.
We besluiten onze weg te vervolgen in de richting die we gekomen zijn, maar niet voor lang, die hele weg staat niet eens op de kaart.
Ik spot onderweg een ooievaar in het veld die tamelijk lang stoïcijns blijft grazen ondanks een naderede tractor.
Terug naar de hoofdweg en op de weg terug de afslag Filiates. Leuk stadje, tijd voor een versnapering en wat voor een. Gezellig terras. Een oude dame staat langzaam en wankelend op. Ik bied haar snel mijn arm en ze steekt er stevig haar arm in. Samen trapje naar de straat af en ze laat los en loopt weg, zonder blikken of blozen. Na Filiates via Asproklisi naar Sagiada, geweldig, vlak bij de Albanese grens, nog nooit waren we zo dicht in de buurt.
Lunch op het terras bij het water. Even met de blote voeten erin, brengt verkoeling.
Via Asproklisi en nota bene Ragio, waar we besluiten de site niet te bezoeken, eentje op een dag is wel genoeg, passeren we lopend een kudde schapen die vertwijfelt een schaduwplekje zoekt, en aanschouwen we een dam, watercentrale ... komen we uiteindelijk vrij onverwacht in Igoumenitsa uit en rijden zomaar rechtstreeks door naar ons appartement.
We eindigen op het terras bij Violeta en Andreas: ‘Holland, Holland, this is paradise’, waar later Pat en Brian nog aanschuiven.
Dag 14, vrijdag, 20 juni
De laatste dag is begonnen. Henny leest de krant van vorige week zaterdag, kopje koffie. We eten de laatste eieren, brood en boter, restje kaas op als verlaat ontbijt. Ik begin met pakken. We besluiten in Plataria te lunchen op het terras waar we eerder zaten. Aardige gozer, komt nog met voorafje.
Nog even de gigantische Blauwe regen op de foto zetten en dan is het tijd voor de terugkeer naar het regenachtige Nederland.
