zaterdag 16 maart 2013

7e Dag No Impact Week 2013 - NL Doet

Doe iets goeds voor je omgeving is het thema van vandaag. Ik was al begonnen met wollen mutsjes te breien voor baby's in Tajikistan of Kirgizië, van Save the Children, maar ik ben niet zo'n held in breien, het zijn er uiteindelijk maar drie geworden. Nou ja, het was goed bedoeld.

Verder ik heb ik me eindelijk als bloeddonor aangemeld, dat staat al jaren op mijn todo-lijst, maar ik durfde nooit. Het eerste bezoek aan Sanquin is achter de rug, nog geen bloed geven, maar eerst vier buisjes afgenomen voor onderzoek … als ik niet kijk valt het best mee. Dit was maar een kleine aderlating, nog even afwachten hoe ik het bloedgeven ervaar.

Het zal nog tot 30 mei duren, voordat het zover is. Ik lach wel op de foto, maar vind het doodeng ... zo'n dikke naald in mij.



De leukste Doe iets goeds-klus was vandaag, in het kader van NLdoet, de grootste vrijwilligersactie van Nederland.
Als klus had ik gekozen voor een zorgboerderij in Haastrecht waar een betonnen stalmuur wit geverfd moest worden. Mijn Architect gaat ook mee.
We waren met z'n vijven en het verven ging heel vlot. 


‘koealitytime’
Wat zijn ze toch leuk die koeien, zo nieuwsgierig als ze zijn!
Een van de koeien was drachtig en er was een grote kans dat het vandaag zou gebeuren.


We werden ook verwend, 's morgens bij de koffie heerlijke appeltaart, bij de lunch erwtensoep, broodjes, krentenbollen en fruit en natuurlijk melk.
Toen ik na de lunch terugkwam in de stal en langs de drachtige koe liep … zag ik opeens een prachtig kalf, nog wat wankel op z'n pootjes staan. Nou ja zeg, tijdens de lunch geboren, zonder dat er iemand bij was.
Verbaasd en ontroerd kijk ik er naar. 



Alle tante's willen ook even kennismaken
Ik ken alleen beelden van de TV, als zo'n kalf met touwen en gedoe eruit getrokken moet worden, deze koe deed het even terwijl wij aan het lunchen waren.
Wat een cadeautje voor ons vrijwilligers, wat een mooi beestje en ja… hoera het is een meisje!


Klus geklaard!
Wat een heerlijke dag was het, mooi hoe de stal opknapte van een beetje verf.
Mijn Architect had allerlei ideeën voor iets creatiefs op die muren, maar dat was nu niet de bedoeling. Hij kon het niet laten om toch nog een signatuurtje achter te laten: stiekem nog twee vierkanten schilderen. Het leek even alsof het lichtvlekken van de dakramen waren en het is net of deze koe er verbaasd naar kijkt.



Hier nog een filmpje van moeder en dochter koe!