Dwergsering op stam |
Het was de eerste plant die ik voor mijn dakterras kocht, toen we in dit huis kwamen wonen. Hij kostte toendertijd 30 gulden, wat ik veel geld vond, want ik wist niet hoe lang hij het zou overleven in een pot.
Inmiddels dus 22 jaar, het ene jaar staat hij er wat armetieriger bij dan het andere, ook nu ziet hij er nog wat mottig uit, maar hij bloeit altijd, vaak rond mijn verjaardag.
Rhododendron ‘Caroline’ Allbrook |
Van dezelfde kweker komt ook de Amorpha cyanostachya, die heb ik nu 14 jaar.
Regelmatig dacht ik weer: nu is tie dood. Elk jaar is het een verrassing wat hij gaat doen, hij loopt vrij laat uit. Hij zit in de grootste pot die ik heb, groter wil ik niet gaan voor het gewicht.
Er zal niet veel aarde meer in de pot zitten, voornamelijk wortels.
de stam van de Amorpha |
Een paar jaar geleden heb ik voor de zekerheid een stek genomen, want elk jaar denk ik weer dit is vast z’n laatste jaar. Die stek, De Dochter noemen we die, is alweer bijna net zo groot als de ouderplant. Ik ben erg aan deze bijzondere boompjes gehecht. Ze hebben mooie fijne blaadjes, bloeien met grappige kleine paarsgele aren en lokken dan veel bijtjes.
Ook nu staan ze er nog kaal bij, geen enkel teken dat er nog leven in zit.
Ik spreek ze regelmatig toe: hou vol, hou vol, ooit komt de vrijheid, dan ga je de pot uit, zicht op vollegrond, dan krijg je alle ruimte die je verlangt.
Ik realiseer me dat ik dat eigenlijk ook een beetje tegen mezelf zeg.
Amorpha en De Dochter nog met kale takken |