Sivota 2008, Dag 11

Nikopolis, een tussendoel, is, als zo vaak, in feite niet veel meer dan een verzameling puin uit het verleden, een archeological site. Een prachtig, ontoegankelijk, dichtgegroeid, met verder instorten bedreigd theater. Een project dat nog in de kinderschoenen staat. Het monument van Augustus daarentegen, ooit opgericht door Octavianus, naar aanleiding van zijn overwinning bij Actium op Cleopatra en Marcus Antonius (lezen wij op de informatieborden), is al wat meer ingericht op het verwerken van bezoekers.

We blijven er niet te lang hangen, het is warm.

 

En wat dit was? Een vogel .... of een engel?

Na Nikopolis buigt de E-55 om naar het noorden, als ik de kaart mag geloven. Doel van de reis is eigenlijk Koronisia op het uiterste puntje van de Lagarou lagune, maar al eerder valt het besluit de wetlands eerder in te gaan, bij Petra.

Onderweg worden ons drie dingen beloofd, een Roman Villa, een kasteel en het Rodia Wetland Center. De eerste twee zijn onvindbaar, de laatste is open. We gaan het Wetland center in. Alsof, en dat bleek later ook zo te zijn, ze op ons hebben zitten wachten. Dimitris en een stagiaire. Met de neus in de boter. In het Engels wordt in een presentatiezaaltje aan de hand van borden uitgelegd wat er zoal bijzonder is in het gebied, let wel, we zijn de enige twee bezoekers.

Dimitri neemt ons mee op excursie per boot. We zijn sprakeloos. Zo stil hier, zo mooi.

Alleen de vogels hoor je. Er zijn hier heel veel soorten vogels, zoals bijvoorbeeld de bijzondere kroeskoppelikanen, die hier hun broedkolonie hebben.

We varen door de lagunes, krijgen uitgebreid uitleg over vogelsoorten en de palingkwekerij.

Dimitri laat een vangst zien, wiemelende palingen die met een hoop geglibber weer proberen te ontsnappen:

Hier vliegen een paar van die befaamde kroeskop-pelikanen:

Het was een fantastisch tochtje, en dat voor ons alleen!

Een tussenstop op de weg terug in Paramythia, een slaperig stadje, tegen een tamelijk stijle helling opgebouwd. We parkeren de auto en doen een rondje te voet en belanden uiteindelijk op een terras voor een rezzisprite met een verrassingshapje,  

Thuisgekomen naar Andreas, we nestelen ons op het terras voor een hapje en drankje en kijken naar Nederland-Roemenië 2-0.