Wordbites is een poëtische mix van gesproken woord met live muziek, zang, filosofie of moderne dans. Een krokant soort levens-bespiegeling die kraakt, bijt of streelt.
Pakkende woordkunst, subtiel op smaak gebracht met een scheut humor en een mespunt stilte.
De voorstelling is in een kas, een grote, onverwarmde kas waar bevlogen mensen bewustwording over en herkomst van voedsel willen bevorderen. En zoals ze zelf zeggen: Tegelijkertijd willen we een broedplek zijn voor creatief talent en activiteiten die verband houden met ambacht.
Zij organiseren allerlei activiteiten rond de gekweekte producten. Echt een aanrader om eens heen te gaan!
Ongeplukt - Lunchconcert vond ik dus op Facebook, anders had ik het nooit geweten.
De woordkunst van Hugo en de lunch van producten uit de kas is een smakelijke combinatie op een bijzonder leuke plek. En het eten is plantaardig!
We worden hartelijk ontvangen door Meike en Kevin, de gedreven krachten hierachter, en begroeten Hugo, hebben het nog even over Hongerige Wolf, hoe geweldig dat was en dat we volgend jaar weer gaan.
We zijn in totaal met 17 personen en gaan aan een lange tafel zitten, midden in de kas, tussen vele tomaten, pepers, meloenen en aubergines. Boven ons hangen (dreigend) grote pompoenen, maar ons wordt verzekerd dat ze niet zullen vallen.
We starten met een heerlijk soepje van courgette en snijbiet, gegarneerd met amaranth, prachtig die rode kleur.
Daarna gaan we naar het podium voor een eerste ronde met Hugo. We zetten de koptelefoon op en je laat al dat moois gewoon over je heen komen.
Het hoofdgerecht bestaat uit frisse salade met gegrilde witte aubergine en gele courgette. Met verschillende soorten tomaten, als ik het goed onthouden heb ... de Negro Asteca, de Russische Gypsy en de Gelbe Rise. Wat een smaak!
Bovenop lag een rode peper, die wilde ik al opzij leggen, maar hij is niet scherp, hij is heerlijk zoet, meer als een paprika, heel erg lekker. Later vraag ik er naar, de naam is Lombardo. Verder heerlijk brood erbij en kikkererwten geroosterd met ras-el-hanout, wat een goed idee, dat ga ik ook eens doen. Lekker!
Dan is Hugo weer aan de beurt. Je kijkt naar hem en hoort hem door de koptelefoon. Dat geeft een aparte sfeer en zodoende schrik ik als hij je opeens iets vraagt. Alsof ik even van onder de dekens moet terugkomen.
 |
| Foto De Kas eet en kweekplek |
Het nagerecht was een vegan cheesecake en ik heb de bundel van Hugo aangeschaft.
Nog nagepraat met de kokende tuinier of tuinierende kok, Kevin, over het kweken, eten en koken. Anders, puur ... met de groente als uitgangspunt, geen ingewikkelde sauzen, soep niet passeren, want hoe lekker is het als het nog wat beet heeft. Ik hang aan zijn lippen geniet van zijn enthousiasme. Over de soorten pepers die hij kweekt, over de Scoville schaal. Er bestaan pepers die heter zijn dan pepperspray! Een heel klein beetje heet vind ik wel lekker, meer ook niet.
Maar ze zien er allemaal prachtig uit, hij laat me ook verschil in geur ruiken.
Het was een erg fijne middag. Omdat we geen zin hebben om op de bus te wachten èn omdat het prachtig weer is, gaan we lopen naar het centrum van Utrecht, en pakken daar nog een terrasje. Tussen studenten en blije FC Utrecht supporters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten