Flammkuchen is een beetje (niet helemaal) een Duitse versie van de pizza, oorspronkelijk uit de Elzas, met een flinterdunne, krokante bodem. De naam schijnt te komen van het feit dat destijds een restant uitgerold brooddeeg in de houtgestookte oven werd gedaan om de hitte te testen. Ook las ik ergens dat gebruikt spekvet de oven deed ‘opvlammen’.
 |
| Xantener Eck, Berlijn |
Toen we in Berlijn waren hebben we Flammkuchen als borrelhapje in een cafeetje gekregen, gezellig gereserveerd op een grote houten plank met pizzasnijdertjes erbij en een glaasje wijn. Heel gemütlich.
Deze Flammkuchen was weliswaar niet vegan, maar met kaas, crème fraîche en mozzarella, dus zocht ik bij thuiskomst direct naar een vegan versie.
Een simpel basisrecept vond ik in deze video:
Vrij makkelijk om te maken, zonder gist, en echt heel lekker! Je kunt eindeloos variëren met verschillende ingrediënten.
Mijn eerste Flammkuchen maakte ik zo:
Stap 1: Het deeg
200 g volkoren speltmeel
1 tl zout
1 el olijfolie
110 ml water
wat bloem bij het uitrollen
Maak eerst het deeg, meng de ingrediënten en kneed tot een soepel deeg, vorm er en bol van, wikkel in plasticfolie en leg tot gebruik in de koelkast.
Verwarm de oven naar 200°C
Stap 2: De saus
200 g sojajoghurt (ongezoet)
1/2 tl zout
1 mespuntje nootmuskaat
1 el olijfolie
1 tl gedroogde italiaanse kruiden
peper
Meng deze ingrediënten in een schaal.
Stap 3: De topping
2 uien
100 g Rooktofu
1 el olijfolie
1 tomaat
gedroogde oregano
Edelgist
Snij de ui in halve ringen, snij de tofu in plakjes, en dan in kleine blokjes.
Meng alles met de lepel olie in een schaal.
Snij de tomaat in dunne plakjes.
Leg bakpapier op de bakplaat. Strooi wat bloem op het aanrecht en rol het deeg uit tot een dunne lap, zo groot als de bakplaat. Leg de lap deeg voorzichtig op de bakplaat, verdeel de yoghurtsaus over het deeg, laat een rand van ongeveer 1 cm vrij.
Verdeel het ui-tofu mengsel erover en leg de plakjes tomaat erop.
Strooi er nog wat oregano over en zet het ongeveer 20 min de oven.
Strooi er voor het serveren eventueel wat edelgist over voor een kaasachtige smaak.
Ik was aangenaam verrast door de knapperigheid van het deeg, heerlijk!
Ik was aangenaam verrast door de knapperigheid van het deeg, heerlijk!
 |
| Op een bordje van mijn moeder ... |
Wat een duidelijke uitleg heb je hier gegeven, nu kan iedereen deze pizza-variëteiten maken.
BeantwoordenVerwijderenJa, ik heb zelf ook veel zin om er van alles mee uit te proberen ...
Verwijderendit ziet er lekker uit! en speciaal, met die yoghurtsaus!
BeantwoordenVerwijderenhier ga ik mee experimenteren!
Leuk!
Verwijderen'k Heb het net gemaakt!.
BeantwoordenVerwijderenHet recept gevolgd, enkel andere toppings gebruikt.
Wel leek het alsof waar de yoghurt zat, het deeg niet goed doorbakken was maar langer mocht hij er echt niet in.
Dat zal wel met het vocht van de yoghurt te maken hebben, en dat tov de rand die vrij was gebleven.
Wel zou ik volgende keer de edelgist direct door de yoghurt roeren.
Dan komt de kaassmaak nog beter uit volgens mij. Zo doe ik dat toch bij mijn "kaas"saus ;-)
Bedankt voor het recept!
Leuk Marie! Het kan idd aan het vocht van de yoghurt liggen en elke oven is ook weer anders. Ik had hem echt flinterdun uitgerold.
BeantwoordenVerwijderenEdelgist gelijk door de yoghurt roeren lijkt mij ook lekkerder, ik had alleen gehoord dat bij verwarmen van edelgist de voedingswaarde verminderd, zodoende dat ik het er later over heen strooide. Het kan natuurlijk ook beide :)
Misschien de volgende keer dan toch nog dunner uitrollen. Maar ik was nu al bang dat het stuk ging gaan bij het overbrengen naar de bakplaat.
BeantwoordenVerwijderenIvm de edelgist; mja, dat zou best kunnen hoor maar voor de weinige keren dat ik dat op die manier gebruik kan ik daar mee leven ;o)
… en als tie al stuk gaat, plak je het zo weer aan elkaar :D
Verwijderen