Sinds de Op het eerste gezicht van een maand geleden is de Amorpha inmiddels helemaal uitgebloeid. Als ik de bloemaren er uit knip wil hij nog wel een keer bloeien, maar dat is wel even een werkje.
De tomaten krijgen eindelijk een beetje kleur.
Hadden de soldatenboontjes vorige maand een moeizaam begin, nu na wat mest een doorstart en hangen ze vol. Van zes geplante boontjes heb je toch wel een maaltje bij elkaar. Ik laat ze hangen om gedroogde boontjes te krijgen. Ze zijn zo als peultjes niet zo lekker, erg draderig. Maar als proef is het wel erg geslaagd.
De blauwe bessen deel ik met de merel, het is zo’n leuk gezicht hoe hij met een schuin oog naar mij steeds een besje wegpikt.
Het zegekruid bloeit ook, de zwarte stipjes op de bladeren lijken van dichtbij wel baardstoppeltjes. Steeds pluk ik er en paar voor in een vaasje.
Twee jaar geleden stekte ik een bloem van de sedum, inmiddel mooi uitgegroeid:
De kruisbes zit helemaal vol blad, zo’n verschil in een maand, hij ziet er levenslustig uit. Ik reken op kruisbessen volgend jaar.
Omdat er nu wat weinig kleur op m’n dakterras was heb ik wat planten gekocht. Een blauwe hortensia, wat petunia’s en een allium, waar het gelijk een gezellige drukte is van hommeltjes en zweefvliegen.
Twee jaar geleden stekte ik een bloem van de sedum, inmiddel mooi uitgegroeid:
De kruisbes zit helemaal vol blad, zo’n verschil in een maand, hij ziet er levenslustig uit. Ik reken op kruisbessen volgend jaar.
Omdat er nu wat weinig kleur op m’n dakterras was heb ik wat planten gekocht. Een blauwe hortensia, wat petunia’s en een allium, waar het gelijk een gezellige drukte is van hommeltjes en zweefvliegen.
Tot slot mijn kruidenpotjes, ik laat ze nu niet meer verregenen, ik zet ze in de 'serre'. Mijn Architect heeft daar van wat overtollige boekenplanken een vensterbank gemaakt. Ik kan er lekker veel potjes kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten