Budget

Een beetje jaloers kijk ik naar bloggers die hun boodschappen en bedragen netjes op een rij hebben. Ik heb al vaker geprobeerd om voor een week vooruit te denken, maar het is me nog niet gelukt. De basisdingen koop ik wel per week in, maar echt een menu voor de hele week lukte nooit. Als ik bijvoorbeeld bedacht had dat ik dinsdag broccoli ga eten, maar op dat moment daar dan geen trek in had, vergat ik dat hele ding en lag hij in de kelder te bloeien.

We gaan wekelijks met de auto naar AH en soms de Natuurwinkel en komen op de terugweg langs de Coop als daar iets in de aanbieding is. Daarnaast fiets ik 1x per week naar Jumbo en Aldi voor de rest.

De laatste tijd schrik ik met steeds te pletter bij het afrekenen, regelmatig schiet de rekening een end over de honderd euro.

Alles is wel duurder geworden, maar ik ben zelf te makkelijk en soms gehecht aan vaste produkten. Het moet stukken minder kunnen.

Ik lees graag die blogs over deze onderwerpen, zoals bij Zuinigaan en anderen. Met verbazing kijk ik naar weekbedragen van 25 of 40 euro, knap hoe men dat doet. Ook Vegetus.nl heeft mooie blogs over budgetboodschappen. (Maar die kan ik, net als vele andere sites, niet bekijken omdat mijn laptop verouderd is. In het najaar mag ik een nieuwe kopen, dus nog even afzien.)

Ik koop nog steeds te weinig biologisch, ik zou wel meer willen, maar de prijzen houden me vaak tegen. De overstap gaat langzaamaan. 

Biologisch scoort toch op veel punten beter dan gangbaar: er worden geen kunstmest en synthetische bestrijdingsmiddelen gebruikt, door wisselteelt en plant keuze raakt de bodem niet uitgeput, het bodemleven is gezonder en gevarieerder en er is meer biodiversiteit. En je steunt kleine ondernemingen. Ook berichten bijvoorbeeld over de relatie tussen landbouwgif en de ziekte van Parkinson of over hormoonverstorende stoffen in groenten en fruit vind ik zorgelijk.
Dus als ik het goed wil doen bezuinig ik niet, maar ga juist nog meer uitgeven!

Verder roep ik na het zien van bepaalde programma’s: Dat koop ik nooit meer! Zoals de aflevering over olijven van de Keuringsdienst van Waarde. Olijven met gootsteenontstopper bewerkt en zwart geverfd. Getsie!

Ik kocht bij een webshop 6 grote potten bio Kalamata olijven, daar deed ik dus maanden mee, maar nu is de laatste pot alweer op. Even rondvragen of er weer mensen meedoen met een bestelling om verzendkosten te vermijden.

Koffie koop ik ook via internet, ik heb 6 kilo biologische koffie voor een gunstig prijs in huis. Groot inkopen is wel even een uitgave, maar uiteindelijk ben je toch goedkoper uit.

De aflevering van KvW over tomaten in blik, hier en hier, vond ik ook schokkend. Een blik tomaten voor 45 cent, dat kan eigenlijk niet.

Dat mensen zo uitgebuit worden is schande! Het merk Mutti, nu ook bij AH te koop, schijnt een van de weinige slaafvrije soorten te zijn. Wel 3x zo duur. Toch koop ik deze.

Ik heb trouwens dit jaar in mijn kasje alleen tomatenplantjes gezet, dus hoop op een flinke oogst.

Ik ga het doen, ik maak een weekmenu en koop wat minder luxe en niet zo impulsief. En beter opletten, bijvoorbeeld bij ah waren 3 paprika’s 2,49 en bij de Jumbo 1,— (beide helaas niet bio).

Ik ga een week experimenteren om er achter te komen wat we nu echt nodig hebben en dan een weekbedrag bepalen.

De wijntjes gaan op rantsoen, we gaan meer kefir drinken. Minder koek in huis halen. 

Elke dag bak ik een broodje, van biologisch meel en met wat zaden en pitten komt het op 1,00 - 1,10 per stuk.

Onze hen Ruby legt 4 à 5 eitjes per week. Dat zijn de enige eieren die we eten. Op maandag kook ik extra voor de Maandaghap en worden er gemiddeld vier maaltijden voor 5,— per stuk afgehaald.

Dus komt er 20,— terug in de boodschappenpot.

Een aantal boodschappen had ik al in huis gehaald voordat ik dit projectje bedacht en die komen op de weeklijst. De voorraad van koffie, meel, olie, kruiden enz. en wat er in de diepvries zit tel ik even niet mee, dus het beeld klopt niet helemaal, maar anders wordt het te ingewikkeld.