Chios (10)

Na de luie dag gisteren, wordt dit weer een actieve. Vroeg wakker, brood gehaald en geldopname. We rijden in de richting van de brandweerpost. Ik had daar een pad gezien. Maar valt tegen, voornamelijk dennebomen en geitekorrels.

Verder. Eerste stop wordt Agios Isidoros, het ‘wegrestaurant’. Een klein, rustig terras, op kruispunt van wegen. Aan de achterkant een prachtig uitzicht. We vragen om koffie. Zwijgzaam zet hij het neer, met glazen water en een schaaltje Gliko, mierzoet. De vrouw des huizes, de plaatselijke vamp, arriveert en begroet ons. Zij kent een paar worden Engels. Hij niet.  Zij vertelt dat ze in Pitious wonen. Heerlijk plekje met mooi begroeide pergola's en baby-poesjes.

We vervolgen onze weg naar Pitious, een middeleeuws dorpje in de bergen.

Daar maakt Henny een uitgebreide fotoserie van de molen met de vijg, die hij zo'n 20 jaar geleden heeft uitgetekend.

Prachtig slaperig dorpje met als attractie een toren, die nog nooit open was, ondanks een ingrijpende renovatie. We gaan de trappen op, maar de deur is op slot. Altijd zegt de serveerster. Ze heeft er geen vertrouwen meer in. De trap is voor veel geld gebouwd, het dak gerestaureerd en wat men binnen aantrof is mogelijk naar het museum in Chios verplaatst. Ze haalt haar schouders op. We drinken een lemonade met veel wespen.

Een eenzaam ezeltje, kort aangebonden in de brandende zon, moest ik even wat water geven.

Door naar de kust, Kardamyla en Marmaro. In de havenplaats Langada lunchen we met fava (erwtenpuree), patat, greek salad, zuchini balls, kleine broodjes, retzisprite, water, greek coffee.

Vriendelijke bediening, omdat wij ook vriendelijk zijn. Heerlijk windje hier. Ik regel nog drie papieren tafelkleden met de kaart van Chios erop. Leuk voor Eet Lekker Mee. We stappen op, de rekening € 30,—.

Spectaculair berglandschap tussen Marmaro en Pitious, we nemen dezelfde weg terug. 

Contact via sms met Nikos. Morgen rond twaalf uur verhuizen we naar het kleinere appartement. Een uur of vier weer thuis, het is goed warm buiten. Wijntje, why not. We eten wat home-made tosti's. Drie Oostenrijkers wachten op Nikos. Ze boekten een appartement voor één nacht. We spreken af bij Gia Ouzaki voor een kop koffie. Eerst nog met Nikos het huis in om hem de defecte 'keukenmachine' te tonen, hij legt uit hoe de koffiemachine werkt. Lukt deels. We spreken 's avonds af bij Hook, en ontmoeten een vriendin van hem, Kathy, uit Athene. Gezellig tot in de late uurtjes.