Vegan Street Day Dortmund

Vandaag gaan we met een busreis, georganiseerd door de NVV. Erg vroeg opstaan na een kort nachtje, want gisteren had ik een ELM-avondje. De afwas staat er nog voor een groot deel, maar dat komt zondag wel.

We moeten om kwart voor 8 op Rotterdam Centraal zijn. Zo'n busreis is net een schoolreisje. Ik vind het ontzettend leuk,eens allemaal vegan mensen ontmoeten. Hoopgevend ook dat het zoveel jonge mensen zijn. Dat vind ik een geruststellende gedachte voor de toekomst en ik luister graag mee met de bevlogen gesprekken in de bus.

Gelukkig kunnen we voorin zitten, want ik wordt gauw misselijk in een bus, het scheelt enorm als ik op de weg kan kijken.

Er gaan twee bussen, een vanuit Rotterdam, via Tilburg en Eindhoven, en een vanuit Amsterdam, via Utrecht en Arnhem. Onderweg blijkt dat wij ook via Arnhem moeten, omdat er bij ons nog mensen bij kunnen.

Arnhem, wachten tot we verdergaan...

Het lijkt even een beetje rommelig en kost vooral veel tijd, zodat we een stuk later in Dortmund aankomen, maar verder vond ik het geweldig georganiseerd. Erg goede chauffeurs, die zich netjes aan de regels houden wat betreft hun rijtijden. Er is voldoende water aan boord, we worden verwend met snoep, chocoladerijstewafels, popcorn, allemaal vegan natuurlijk en keus uit allerlei smaakjes sojamelk. Allemaal in de (lage) prijs inbegrepen, geweldig hoor!

Toen we vertrokken regende het wat, als we in Dortmund aankomen is het stralend weer.

Deze markt bestaat al sinds 2006, ik kan alleen vergelijken met het Viva las Vegas festival in Amsterdam, waar ik eind juni dit jaar was.

Deze markt is ruimer opgezet en ik verwachte er veel van. Ik vond het een beetje tegenvallen, nu ik beide markten vergelijk was die in Amsterdam eigenlijk helemaal niet verkeerd. Er waren wel veel kramen in Dortmund, en er was meer keus en mogelijkheden om te snacken, maar wel met giga lange rijen. Ik ga niet in een rij staan voor eten, zeker niet voor burgers, döner of falafel, zelfs niet als het vegan is, dat ken ik inmiddels wel. Zoveel trek had ik nou ook weer niet. Trouwens als ik in die rijen ging staan, was dat volgens mij het enige wat ik in de gegeven tijd kon doen. Dus zonde van m'n tijd.
Ik wilde graag kennismaken met nieuwe dingen. Hapjes proeven en geïnspireerd raken.

Ik zocht ook meer naar kraampjes met bijvoorbeeld vegan wijn, uitleg over hoe ze dat maken enzo. Boekenkramen en tijdschriften. Misschien heb ik niet goed genoeg gekeken. Er bestaan minstens 5 verschillende vega-tijdschriften in Duitsland, maar ik zag ze niet. Verder vond ik weinig echt nieuws, maar dat komt misschien ook omdat ik steeds meer thuisraak in vegan-producten. Ik had wel het idee dat hier meer kramen over dierenwelzijn waren, een goede zaak.

Bij een kraampje proefde ik zogenaamde ‘schnitzel’. Zonder te proeven zou ik zoiets nooit gekocht hebben. In de verpakking lijkt het op stukjes purschuim, maar het was onverwacht lekker en erg goedkoop. Het bevat alleen GMO-vrij sojameel. De vriendelijke jongen legde me uitgebreid uit hoe je het moet klaarmaken. Ik ben benieuwd, koop twee pakjes, het resultaat komt hier nog wel op de blog.

Verder ook gekeken naar bekenden van de faceboekgroepen, een paar mensen ontmoet, toch de meesten net gemist. Misschien allemaal een button, een volgende keer?

We genoten erg van zomaar een dagje Duitsland. Nog de stad in, wijntje op een terras, ze schenken hier ook niet zuinig en de serveerster sprak ons in het Nederlands aan, dat was grappig, we spreken allebei prima Duits.

Bij een boekwinkel vond ik wel de tijdschriften, kocht er één (Veggie journal) en ook nog een erg leuk vegan kookboek voor maar een tientje!

En Mijn Architect koopt een boekje van Rainer Maria Rilke, waar hij al een tijdje naar op zoek was. Verder geven we eigenlijk niet zoveel geld uit, omdat we dat niet hebben dus.

souveniertjes

Mahnwache

Op een naastliggend plein is nog een markt gaande, ik dacht eerst dat het nog bij de veganmarkt hoorde, maar ik denk dat het ik twee verschillende dingen zijn. Bij de Reinoldikirche is een manifestatie, Mahnwache, friedlichen Widerstand, een ‘burgerlijk ongehoorzame’ beweging voor vrede en mensenrechten.

Reinoldikirche

Allemaal hoopgevend. Ik kom zulke mensen en ideeën weinig tegen in mijn eigen leefomgeving. Daar is een groot deel van de mensen vooral bezig met consumeren, hersenloos de media volgen en vooral weinig bezig willen zijn met mensen- en dierenrechten. Wat ik daar zag van de jonge generatie Duitsers vond ik wel interessant.

Er was een podium waar mensen hun verhaal konden doen. Eén vrouw viel me in het bijzonder erg op. Als je haar hoorde praten was de eerste gedacht, wat staat dat gekke mens daar te schreeuwen. Maar toen ik beter m'n best deed om haar te volgen, raakte ik toch wel onder indruk over wat ze zei. Gepassioneerd en geëmotioneerd luchtte zij haar hart over de samenleving en de wereld.

Over deze manier van spreken in het openbaar kun je twisten, ik kan me niet voorstellen dat zoiets in Nederland zou gebeuren, maar ik vond het heel bijzonder, verdammt nochmal :). Hier een klein stukje film.

Bovendien proefde ik daar de lekkerste home-made nusskuchen ooit, ik heb m'n emailadres gegeven, hopelijk sturen ze het recept.

Tot slot, na al die zware thema's, nog even wat Free-hugs gehaald, hahaha.

De terugreis ging erg snel, busstoel in de ligstand, kleine dutjes, daarna rennen voor de trein naar Gouda en in het prachtige licht van de supermaan wandelen we weer naar huis. Al met al een heerlijke dag!