De vogeltjes wekken me rond 5 uur. Ik herken mussen, zwaluwen en duiven, maar hoor ook voor mij onbekende vogels. Ik zit op het balkon en geniet van de rust. En denk aan mijn moeder, vandaag zou ze jarig zijn.
Tegen half 9 wandelen we naar de bakker en de supermarkt. Het is al flink warm. We zijn op tijd terug voor het welkomstpraatje van Esther, onze reisleidster. We gaan niet mee met het aanbod van allerlei excursies, maar willen wel een paar dagen een auto huren.
Daarna ga ik naar het strand en lekker lezen in het boekje wat ik op Schiphol kocht: Het pauperparadijs. Er staan veel strandstoelen op dit strand, maar het grootste gedeelte blijft leeg. Het is nog vroeg in het seizoen. En zwemmen in zee, wat een heerlijk water!
Mijn Architect komt later ook. Na een tijdje gaan we op het terras, onder de mimosaboom een Retzina met sprite drinken.
Daarna volgens goed Grieks gebruik een siësta houden. Wat is dat toch heerlijk, wel even de airco aan.
Op ons balkon kijken we tegen de stam van een palm. We zien vogeltjes af en aan vliegen.
Er zit een nestje in. Wie kunnen soms de piepkleine, wijdopen gesperde bekjes van de jongen zien. Bij navraag bij mijn vogelbroer blijkt het de grauwe vliegenvanger te zijn.
Het is hier tegen de 30° graden, wel steeds een lekker windje. Het tempo wordt zeer verlaagd ... net als het internet, slecht bereik, mogelijk omdat we tegen een bergwand zitten.
Dat is allemaal prima ... wel even wennen na alle hectiek van de afgelopen tijd.
We kunnen niet veel meer doen dan lezen, wandelen, zonnen, zwemmen, slapen en eten.
De tweede week hebben we pas een huurauto, dan gaan we terug naar plekken waar we 9, 10 jaar geleden waren.
We eten vanavond weer op hetzelfde terras onder de mimosaboom en kijken hoe snel de zon in zee zakt.
Vandaag zou mijn moeder jarig zijn.
Daarna volgens goed Grieks gebruik een siësta houden. Wat is dat toch heerlijk, wel even de airco aan.
Op ons balkon kijken we tegen de stam van een palm. We zien vogeltjes af en aan vliegen.
Er zit een nestje in. Wie kunnen soms de piepkleine, wijdopen gesperde bekjes van de jongen zien. Bij navraag bij mijn vogelbroer blijkt het de grauwe vliegenvanger te zijn.
Het is hier tegen de 30° graden, wel steeds een lekker windje. Het tempo wordt zeer verlaagd ... net als het internet, slecht bereik, mogelijk omdat we tegen een bergwand zitten.
Dat is allemaal prima ... wel even wennen na alle hectiek van de afgelopen tijd.
We kunnen niet veel meer doen dan lezen, wandelen, zonnen, zwemmen, slapen en eten.
De tweede week hebben we pas een huurauto, dan gaan we terug naar plekken waar we 9, 10 jaar geleden waren.
We eten vanavond weer op hetzelfde terras onder de mimosaboom en kijken hoe snel de zon in zee zakt.
Vandaag zou mijn moeder jarig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten