‘Eet Lekker Mee’ (3)

Gisteravond de laatste ‘Eet Lekker Mee’ avond tijdens de Vegan Challenge in november.

Helaas hadden twee deelnemers afgezegd, zodat er maar 1 gast was. Maar daarom was het niet minder gezellig! Een erg leuke vrouw, die toch een flinke reis ondernomen had om bij mij te komen eten. Bijzonder vind ik dat, bedankt dat je er was J!

De ELMeD gaat deze keer naar de Familie Bofkont! 

Het menu ‘Eet Lekker Mee’ nr. 3 bestond uit:

*Artisjokbodem met Pesto en geroosterde Cashewnoten

*Pompoensoep met homemade Pompoenbrood

*Stamppotje van Pastinaak en Mandarijn met Paddestoelensaus

*Duindoornpannacotta

stamppotje pastinaak

Omdat ik het zo leuk vond om voor onbekenden te koken heb ik besloten om er mee door te gaan, twee keer per maand, in de even weken op donderdag. Vooralsnog blijf ik die dagen zeker plantaardig koken ... om me meer te bekwamen in die kookstijl.

Ook heb ik een nieuwe facebookpagina aangemaakt, bestemd voor mijn huiskamerrestaurantje. 

Ben benieuwd!

Vegan Challenge, week 3

Drie weken Vegan Challenge … als ik even verlang naar dierlijke producten, dan helpt het om een stukje nare film te kijken (Earthlings o.i.d.) … o, ja, dat was de aanleiding dat ik hiermee begon.

Ik denk veel aan hoe het verder moet na deze maand. In de facebookgroep beschreef iemand het zo: ‘Je bent voorgoed je onschuld kwijt.’

Want bij elk dierlijk voedingsmiddel weet je inmiddels welk leed er achter zit … hoe daar mee te dealen?

Als je met een eetwijze doorgaat die een culinaire verrijking is, zonder dierenleed, beter voor aarde en milieu en gezonder … dan zal je jezelf bijna dagelijks moeten ‘verantwoorden’.

Lastig om mee om te gaan … niet het koken en eten van vegan-maaltijden thuis, maar wel buitenshuis.

Morgen wordt wat lastiger … een teamuitje met een etentje … jawel Wokken. Nog nooit gedaan, maar wel veel enthousiaste reacties gehoord en wokken is een gezonde manier van bereiden … toch?

Veel oosterse gerechten, ik dacht nog dat moet toch wel te doen zijn zonder dierlijke ingrediënten? Dat hele concept van dat wokken blijkt me toch niet aan te spreken. Het is nogal massaal.

Op een bordje allerlei dingen verzamelen, die dan of gewokt (de rij links) of op de plaat (de rij rechts) klaargemaakt worden.

Voor op de plaat kies ik vooral groenten, paddestoelen, stukken ui en besluit ook een klein stukje zalm toe te voegen.

Ook wat hapjes met garnalen. Het blijft lastig als er zoveel eten te grijp staat om consequent te blijven. Het lukt me niet helemaal.

Het is druk en je staat in de rij met je bordje … daar ben ik al niet zo weg van.

Dan gaat de inhoud van mijn bord op de plaat en worden er wat speklappen van de volgende gast tegenaan gelegd. 

Bij de volgende gang besluit ik maar naar de wok te gaan. Ik neem alleen maar groenten, maar als ik aan de beurt ben, gaat mijn maaltje eerst in een pan niet kokende bouillon (of was het afwaswater), waar een paar minuten eerder vlees en vis in zat. Had ik het moeten zeggen dat ik vegetarisch wil (vegan bestaat hier niet)? Het gaat supersnel en voor je het weet sta je weer met je bordje in je hand.

Tot slot langs het toetjesbuffet … ik moet toegeven dat het er allemaal fraai uitziet. Maar behalve vers fruit is er niks zonder dierlijke ingrediënten, ik vermoed veel gelatine.

Ik geef me over en neem wat schaaltjes die er lekker uitzien.

Met verbijstering kijk ik wat mensen allemaal op hun bord stapelen, sommige mensen zie ik drie keer voorbij komen … kan een mens dat werkelijk verstouwen?

Na afloop word ik door een collega thuisgebracht … in de auto begon het al … opgeblazen uitpuilende buik.

Thuisgekomen kom ik bijna de trap niet op … ik klap dubbel van de krampen.

De hele nacht slecht geslapen, buikpijn, niet normaal.

Komt dat van dit eten, zoveel was het eigenlijk niet ... kan ik daar niet meer tegen na drie weken puur eten?

Apart hoor, normaal gesproken heb ik een ijzersterke maag, maar nu … algehele malaise …

De volgende dag -gelukkig zondag, dus hoef ik niks- veel muntthee gedronken, en pas tegen de avond is het weer over.

Dat hebben we dan ook weer meegemaakt.

Met het hele team samen was supergezellig … en daar ging het in de eerste plaats om!

Thuis gaat het verder experimenteren gewoon door met allerlei nieuwe ingrediënten en recepten!

‘Eet Lekker Mee’ (2)

Vanavond was er weer een ‘Eet Lekker Mee’ avond in het kader van de Vegan Challenge bij ons thuis

Het menu van ‘Eet Lekker Mee’ 2:

*Humuschips met ‘Tonon’

*Artisjokbodem met Pesto en geroosterde Cashewnoten

*Gele en witte bieten met Balsamicodressing en Granaatappelpitjes

*Oosterse wokgroenten met Quinoakoekjes en Kipstuckjes

*Yoghurttaartje met Vlierbloesemgelei en Mango

Twee amuses om mee te beginnen, de humusschips met ‘tonon’ was een succes. 
(Ook lekker als broodbeleg.)

De tweede amuse was met artisjokbodems uit blik, met de pesto van AH (die is vegan) en wat geroosterde cashewnoten. Simpel te maken, maar erg lekker, en zo hebben de gasten even een hapje terwijl ik het volgende gerecht kan klaarmaken.

De mooie kleurtjes van de gele en witte bieten, met de smaken van balsamicodressing en granaatappelpitjes maken dit tot een bijzonder gerecht. Onderaan deze bladzijde vind je hoe je een granaatappel ‘slacht’.

Hoewel de deelnemers lovend waren, was ik zelf wat kritisch. Altijd heb ik mooie rulle quinoa … maar vanavond was het keer plakkerig uitgevallen, even paniek … oplossing gevonden: ik vormde ik er koekjes van en bakte ze in wat olie. Gelukkig viel dat in de smaak.

Het recept van het nagerecht van de Groene Meisjes was erg lekker, de bodem was prima, alleen de vulling was erg kwetsbaar, het had wat steviger mogen worden … moeilijk om mooi op het bordje te krijgen … de punten vielen al vrij snel om. Ik maakte het ietsje anders, misschien had dat ermee te maken. Maar met Vlierbloesemgelei en wat mango zag het er toch nog aardig uit, en zoals gezegd smaakte heerlijk!

Het was al met al weer een erg geslaagde avond met vier lieve leuke deelnemers. Ik word hier erg blij van!

De opbrengst van vanavond (ELMeD) gaat nogmaals naar Wakibi, naar deze Fillipijnse vrouw met de prachtige naam Flordeliza, voor haar fruithandel, waarmee haar lening nu voor 100% bereikt is!

Humuschips met amandel-pompoenpit-nori-spread

Een lekker smeerseltje, hoe moet ik het noemen? Het heeft iets ‘vissigs’, Mijnarchitect noemde het Tonon!

Ik serveerde het als amuse in hummuschips tijdens een Eet Lekker Mee-diner.

100 g pompoenpitten

50 g witte amandelen

3 eetl. veganaise

1 eetl. kappertjes

1 norivel, tot poeder gemalen

1 knoflookteentje

1 tl. mosterd

1 eetl. citroensap

1 tl. tijm

snufje cayennepeper

peper en zout

Week de pompoenpitten en amandelen een paar uur in water, giet ze af, en pureer samen met alle ingrediënten tot een smeuïge spread. Proef regelmatig of er nog wat kruiden of zout bij moet.

Ook heerlijk als broodbeleg!

Notenstrooisel

Gewend aan geraspte kaas over de pasta bedacht ik als vervanger een sesam-notenmengsel en ik moet zeggen ... het voldoet prima!
(Ook lekker als broodbeleg.)

Sesam-notenstrooisel (als Parmezaan-vervanger)

30 g macadamianoten, tot meel gemalen

10 g amandelen, tot meel gemalen

30 g sesamzaad, even geroosterd in droge koekepan

30 g edelgist
snufje kurkuma voor wat kleur
snufje knoflookpoeder

snufje cayennepeper

snufje zeezout

Het sesamzaad af laten koelen, alles samenmengen in een schaaltje ... klaar!
Ik heb een handig handmolentje om de noten te malen, maar het kan natuurlijk ook in een keukenmachine.
Andere noten kan ook, maar ik vind macadamia's al iets kazigs hebben. Belangrijk is steeds tussendoor proeven, tot je tevreden bent. Voor de kleur deed ik er kurkuma door en ik vind mijn parmezaanvervanger inmiddels perfect!

Taartje van ‘raw’ bodempje met kiwibessenjam

Vorige maand kreeg ik van mijn broer een flinke hoeveelheid kiwibessen uit zijn tuin. Ze zijn heerlijk, frisser dan kiwi's en gewoon met schil te eten. Hij had zo’n gigantische oogst van deze besjes, geweldig!

Het was teveel om allemaal ineens op te eten, dus maakte ik van een gedeelte jam. Kort gekookt met wat water, suiker, citroensap en pectine en in potjes gedaan.

Ik zocht snelle vegan taartbodempjes en vond deze van Kyra's Kitchen, je moet je wel even door het filmpje heen worstelen, maar ze heeft hele leuke recepten.

Ik gebruik hiervan alleen het bodempje.

Raw taartbodempje

15 g pure chocolade

10 g hazelnoten, tot meel gemalen

20 g geraspte kokos

10 g gedroogde cranberries

1 tl vanille-extract

1 tl dadelstroop

snufje zeezout

2 metalen bakvormpjes

Alles goed doorelkaar mixen en stevig in vorm drukken. Uurtje in diepvries plaatsen.

Het taartbodempje uit de vorm drukken (kan even lastig zijn!) en beleggen naar keuze.

Ik had nog crème over van de vegan tiramisu en smeerde een laagje op de bodems, dan een schepje kiwibessenjam. Lekker hoor!

Je kunt hier eindeloos mee variëren, met vers fruit en ook een helemaal raw-taartje is natuurlijk fantastisch!

Vegan Challenge, week 2

De helft van de vegan maand is alweer voorbij (zie hier week 1). Wat is het makkelijk! Sociaal is het wat minder … mensen maken zich zorgen of je wel alle voedingsstoffen binnen krijgt, of vinden het apart, of vinden het juist goed, maar zouden het zelf nooit kunnen. Grappig hoe mensen opeens een mening hebben over mijn gezondheid, maar ondertussen zelf allerlei zooi kritiekloos in hun mond stoppen. Maar daar ga ik niets van vinden, ik kijk wel uit, haha.

Wat eet je dan is vaak de eerste vraag. En dan gaan sommigen ook zoeken naar argumenten om je onderuit te halen. Je draagt toch leren schoenen, heb je ook dingen van wol? Of de grapjurken: eet je wel vleestomaten? En ... planten hebben ook gevoel hoor!
Soms voelt men zich aangevallen, terwijl ik niet ga preken. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor wat hij eet.

Het is fijn om op fb in een groep te zitten waar je over dit soort dingen met gelijkgestemden kunt praten.

sapje in de maak

Verder is het experimenteren met maaltijden erg leuk om te doen. Veel gerechten die ik maak zullen blijvertjes zijn, maar veel ook niet.

Ontbijt zonder yoghurt is inmiddels een gewoonte. Ik zet wat havervlokken, lijnzaad en/of chiazaad met wat water in de week en eet het met fruit, noten en wat diksap. Lekker en snel klaar. Met een flink glas sap uit de sapcentrifuge van fruit en groente en een cappuccino een prima ontbijt. De sojamelk krijg ik goed opgeklopt, de amandelmelk vind ik lekkerder, dus gebruik ik soms een mengsel van beide. Onderweg drink ik nu thee i.p.v. cappuccino.

ontbijt

Als ik thuis lunch maak ik wat lekkers met zadencrackers of avocado, als ik een lunchpakket meeneem zijn het meestal desemboterhammen met amandelpasta en banaan, of met m'n favoriet, de kikkererwten ‘tonijn’ salade. Ik kan me nu echt verheugen op m'n lunch i.p.v. die eeuwige boterham met kaas, wie had dat gedacht!

Avocado-Mango-Granaatappel

Ik heb weer eens een gerecht gemaakt met tempeh. Ik zag een recept van tempeh-rijst saté dat er wel lekker uitzag. Ik ben niet gecharmeerd van tofu, en tempeh zou beter zijn, want gefermenteerd, dus ik deed weer een poging. Het viel weer tegen. Met het recept van de marinade was niks mis mee, lekker ingrediënten als ui, citroengras, verse gember, knoflook, kokosmelk, peper.

niet alles is een succes ...

De in satéblokjes gesneden tempeh was na het roosteren vooral smaakloos, droog en melig.

Met veel pindasaus was het wel te eten … maar we werden er niet blij van.

De laatste keer dat ik tempeh gebruikte was in de veganworstjes, die waren wel aardig. Maar ik stop hier even mee. Ik denk dat ik ‘vleesvervangers’ maken beter aan anderen kan overlaten. De Vegetarische slager bijvoorbeeld, en er zijn in de supermarkt ook steeds weer nieuwe producten te koop die steeds beter worden. 

Zoals deze lupine roerbakstukjes, het ziet er op het eerste gezicht wat raar uit, ik heb de stukken ook wat kleiner gesneden, dan zijn ze bij het bakken eerder knapperig dacht ik en ze zijn absoluut lekker!

Door de rijst was het een prima gerecht geworden.

De zaden van de lupine (lupinebonen) bevatten veel eiwitten en vezels, net als soja, maar worden in Nederland geteeld.

In het begin zei ik nog wel dat ik nooit veganist zal worden, nu begin ik te twijfelen. Ik moet zeggen dat het wel heel goed voelt dat ik nog amper meedoe aan dierenleed en massamoord. Wat ook leuk is aan dit project … dat ik best veel eet, daar hou ik ook wel van, maar dat ik toch niet aankom! Ik ben zelfs een paar kilo afgevallen! Ondanks de grote porties, de toetjes (tiramisu!), nootjes, snoepballetjes en wijntjes.

Vegan Tiramisu

Die wijn koop ik trouwens niet altijd vegan i.v.m. met ons huishoudbudget, dus dan is het wel onzeker of er bij het klaren dierlijke stoffen zijn gebruikt. Het schijnt bij wijn vanaf 2012 niet meer gebruikt te worden, maar het blijft een onduidelijke materie, het hoeft niet op het etiket te staan.

De tweede ‘Eet Lekker Mee’ avond op donderdag had ik jammergenoeg geen gasten, maar heb wel veel geëxperimenteerd in m'n keukentje, zoals de tiramisu. Hij blijft trouwens lang goed ... de komende zondag eten we er nog van! Misschien dat er volgende week weer mee-eters zijn.

Wel had ik nog een borrel met de Red Hat Giebels, notoire vleeseters … maar ze vonden alle vegan hapjes geweldig lekker!

En buiten op het dakterras wordt ook weer mee-gegeten. Zonnebloempitjes, die mezen weten wat lekker is!

Vegan ‘Tiramisu’

Een lekker toetje van de Vegan Challenge site: hier vind je het originele recept.

In plaats van de gebruikelijke lange vingers wordt in dit recept een vegan cake gebruikt … ik was benieuwd of je een cake zonder boter en eieren kon bakken en ik was erg verrast door het smaakvolle resultaat.

de cake:

150 g suiker

250 ml sojamelk

4 eetlepels zonnebloemolie

1 el appelciderazijn

300 g tarwebloem

2 tl bakpoeder

1/2 tl zout

1tl amandelextract 

de koffie:

3 el espressepoeder met 300 ml kokend water

1 tl vanille-extract

de room:

500 g soja yoghurt

150 g cashewnoten (half uurtje laten weken in wat water)

3 eetlepels bloem

125 gram poedersuiker

75 ml geurloze kokosolie

Bereiding

Verwarm de oven voor op 175 °C en vet een rechthoekige ovenschaal (de mijne was 24x18 cm) in met wat olie. Meng suiker met sojamelk, olie en azijn. Voeg bloem, bakpoeder en zout toe en klop met een garde. Doe het beslag in de ovenschaal en bak de cake in 40 minuten gaar (test even met een satéprikker, als die er niet schoon uitkomt moet de cake nog wat langer bakken).

Laat de cake afkoelen en snijd dan horizontaal in 2 lagen. (Als de cake meer gerezen is kun je drie lagen doen). De hard geworden bovenkant er dun afsnijden (mocht Mijn Architect van snoepen).

Maak de koffie en laat afkoelen.

Maak nu de room. De cashewnoten afgieten en pureren met staafmixer, dan de sojayogurt toevoegen. Voeg dan de overige ingrediënten toe en pureer glad.

Leg de onderste cakelaag in de ovenschaal. Hierop giet je de helft van de koffie. Dit bestrijk je met de helft van de room. Leg er de tweede laag cake op, giet rest koffie op en bestrijk weer met room. Met een zeef kun je de tiramisu bestuiven met cacaopoeder. Laat minimaal 4 uur in de koelkast opstijven en snijd dan in stukken.

Mijn Architect vond alleen dat je het beter geen tiramisu moet noemen omdat je dan de verwachting kweekt naar mascarpone en daar lijkt het niet op, maar … we vonden het absoluut een goddelijk lekker toetje! We deden er erg lang mee, maar hij werd alleen maar lekkerder. De derde dag was hij op z'n lekkers!
Nog een voordeel denk ik, dat er niks dierlijks inzit, blijft lang goed!

De cashew-yoghurtroom is trouwens ook goed in andere recepten te gebruiken.

Groene pannekoekjes (2)

De spinaziepannekoekjes van gisteren heb ik vandaag weer gemaakt en ik ben wat meer tevreden. Verder voegt een lepel Edelgist echt iets toe aan de smaak. Ook deed ik er een teentje knoflook door. Mijnarchitect vond deze alweer lekkerder, Zoon vond het niks (maar houdt niet van spinazie) en Zoon's Vriendin vond het ‘wel gaan’. 

Ikzelf vond ze heerlijk smaken. Ik heb ze iets kleiner gemaakt dan gisteren, maar mooi rond krijg ik ze (nog) niet. Ik vind ze er nog steeds niet aantrekkelijk genoeg uit zien om aan gasten te serveren.

Ingrediënten versie twee:

1 pak diepvries bladspinazie

50 g bloem, 50 g boekweit, 10 g havermout 

1 theelepel bakpoeder 

2 eetl. walnotenolie 

1/2 tl zout

1 th. gemalen komijnzaad

200 ml sojamelk

1 teentje knoflook, fijngehakt

1 zeer fijngehakt sjalotje

stukje rode peper, kleingesneden

1 flinke eetl. edelgist

olijfolie om te bakken

Groene pannekoekjes met ‘geveganiseerde’ limoenboter (1)

Vandaag een experimentje. Uit het boek Plenty van Yotam Ottolenghi. Iedereen die ik spreek is altijd lyrisch over die man en dit boek. Ik heb bij veel van zijn recepten steeds vraagtekens … waarom moet hier suiker in, waarom zoveel van dit of dat, waarom zo lang koken? De foto's zijn anders dan wat er in de recepten staat.

Ik heb het er al vaker over gehad.

Ik heb dit boek destijds voor boekenbonnen gekocht, stond toen in dubio met twee boeken in m'n hand … uiteindelijk gaf dit boek de doorslag en dan komt later thuis de spijt … had ik toch maar die andere genomen. Boeken zijn duur, ik mag ze niet meer kopen van mezelf, ik kan het me niet meer veroorloven, alleen dus met cadeaugekregen boekenbonnen, anders tweedehands … sorry schrijvers, ik gun jullie ook een fijn inkomen, maar van mijn inkomen is het onmogelijk om steeds maar weer nieuwe boeken te kopen!

Het boek Plenty, om de een of andere duistere reden irriteert deze meneer en zijn recepten mij mateloos, maar laatst zaten mensen hier weer zo enthousiast te bladeren dus ... kom, ik pak het ook weer eens ...

Voor de Vegan Challenge heb ik het volgende gerecht ‘geveganiseerd’ of - beter gezegd - verbeterd … Mijnarchitectzonderopdrachten noemt het nu Planty, haha.

Groene pannekoekjes

(voor diegenen die het boek hebben, bldz. 150)

Hier mijn ingrediënten (met tussen de haakjes de oorspronkelijke ingrediënten uit het boek)

1 pak diepvries bladspinazie (250 g verse spinazie)

50 g bloem, 50 g boekweit, 10 g havermout (110 g zelfrijzend bakmeel en dan ook nog ...)

1 theelepel bakpoeder (1 eetlepel bakpoeder, veel zeg!)

vervanging niet nodig (1 scharrelei)

1 eetl. walnotenolie  ( 50 g gesmolten boter)

1/2 tl zout

1 th. gemalen komijnzaad

200 ml sojamelk (1,5 dl melk)

2 bosuitjes (6 bosuien, 100 g), in ringetjes

klein stukje rode peper, kleingesneden (2 verse groene chilipepers, in dunne ringetjes)

vervanging niet nodig (1 scharreleiwit)

olijfolie om te bakken

Limoenboter

een paar lepels kokosolie (100 g boter)

geraspte schil van 1/2 citroen (geraspte schil van 1 limoen)

1 eetl. citroensap (1,5 eetl. limoensap)

1/4 tl. zout

1/2 tl. witte peper

1 eetl. fijngesneden peterselie (1 eetl. fijngesneden koriander)

1 kleine teen knoflook, geperst (1/2 teen knoflook, fijngehakt)

een snufje cayennepeper (1/4 tl. chilivlokken)

Het beslag maken, de spinazie goed uit laten lekken en met de bosuitjes mengen door het beslag. Olijfolie verhitten en een lepel beslag in de pan en een beetje platdrukken, nog twee lepels toevoegen, zodat er drie kleine pannekoekjes gebakken worden. Maak zo alle beslag op. Bak ze aan beide zijden ongeveer 2 minuten tot mooi goud-groen.

Het ei was trouwens compleet onnodig in het pannekoekenbeslag.

Ik was aangenaam verrast door de ‘Limoenboter’ die ik van wat kokosolie en citroen maakte, (want ik had geen limoen), heel lekker fris en romig, hoe is het mogelijk!

Hoe noem je het dan? Citroenkokosolie? Het voegt echt iets toe aan de pannekoekjes.

Ik heb dit gerecht geserveerd met zogenoemde Bimi … er zat een kortingssticker op, dan kan ik het moeilijk weerstaan, even snel na het werk naar de appie en thuisgekomen kijk ik beter en zie dat het helemaal uit Kenia komt … shit denk ik dan, ben er weer ingetrapt.

Blijkt het gewoon dure broccoli, maar dan met lange steeltjes.

Zal ik het ooit leren me niet meer i n  d e  l u r e n  l a t e n  l e g g e n?

De pannekoeken waren heel erg lekker …  ik wil ze alleen nog qua presentatie iets perfectioneren om aan gasten te serveren.

Vegan Challenge, Eet Lekker Mee (1)

Kikkererwten ‘tonijn’ salade met Chips uit Zee

Als ik me iets voorneem, dan ga ik er ook voor. Zoals met deze Vegan Challenge. Ik heb besloten om mee te doen en dan ga ik ook enthousiast te werk. Niks lastig of moeilijk, gewoon leuk. Maar dat is een maandje. Dan komt de grote vraag … is dit voor altijd?

Enerzijds wil ik het … niet meer aan dierenmishandeling meewerken. Aan de andere kant … het sociale vind ik ook belangrijk. Je kunt dan nooit meer spontaan naar een restaurant, of even een kroegje pakken met wijn en veel bitterballen. Het gaat me helemaal niet om het vlees, dat kan ik missen als …

Maar de gemiddelde kroeg heeft geen bospaddestoelenbitterballen o.i.d. en als ik consequent zou zijn moet ik daar niet meer komen.

Of iemand heeft gastvrij voor me gekookt … speciaal voor mij zonder vlees, maar wel vis, kaas, room enz. Ik kan dat niet weigeren, vriendschap is me evenveel waard als dierenwelzijn.

Dus ik weet nu al dat ik vooralsnog geen echte veganist zal worden, ik zal voorlopig toch buitenshuis een flexitariër blijven. Maar al dat dierengemartel ... dat wil ik ook niet. Moeilijk moeilijk!

Deze week ging prima. Ik had van te voren al twee dagen veganistisch gegeten omdat het eerste weekend moeilijk zou worden. We waren in Groningen en ik had wel een restaurant uitgezocht waar we challenge-proof konden eten, maar we hadden er geen tijd meer voor omdat onze voorstelling bijna begon. Dus daar kwamen de befaamde bitterballen … maar ik had twee dagen voorsprong haha, dus het mocht, vond ik.

Verder viel het me reuze mee om mijn dagelijkse Griekse yoghurt met lijnzaad te vervangen door een schaaltje havermout, lijnzaad/chiazaad en vers fruit, prima te doen! Daarbij een vers groente-fruit sapje uit de sapcentrifuge en het ontbijt is okee.

Ik heb deze week weer recepten gemaakt van de Fris en Fruitig dagen in januari. En nieuwe recepten van de website Vegan Challenge, dus eigenlijk prima gegeten. Henny is mijn zeer geïnteresseerde proefkonijn. Erg positief waren we allebei over de lunch met Kikkererwten ‘tonijn’ salade.

Eet Lekker Mee!
Omdat alleen maar voor twee koken niet erg uitdagend is bedacht ik ‘Eet Lekker Mee’, mensen kunnen bij mij aanschuiven. Ik reken tijdens de challenge € 10,— voor een compleet menu met drankjes. Het gaat me niet zozeer om het geld, maar de uitdaging om plantaardig en creatief te koken en dat dan voor onbekende mensen, dat is net even een grotere uitdaging.

Verder vind ik het leuk om mensen te ontmoeten die ook bewust met voedsel bezig zijn, ik ken nog niemand in mijn omgeving met dezelfde ideeën als ik.

Het ontvangen geld (ELMeD) gaat naar een goed doel, in dit geval als microkrediet via Wakibi naar Alejandria op de Filipijnen voor haar fruit en groentehandel.

Op mijn eerste oproep kreeg ik drie aanmeldingen, super leuk!

Omdat ik niet weet wat voor mensen er komen, of ze al bekend zijn met vegan-eten, besluit ik voor deze eerste keer een menu te maken dat nog dichtbij de standaardmaaltijd ligt van aardappels, groente en vlees, maar wel helemaal vegan-proof.
Het enige twijfelachtige is de prosecco ...

Het menu van ‘Eet Lekker Mee’ 1:

• Aperitief met Vlierbloesem (prosecco of bruisend bronwater met een scheutje homemade vlierbloesemsiroop (van de in juni geplukte vlierbloesem)

• Kikkererwten ‘tonijn’ salade met Chips uit Zee, van de website van de Vegan Challenge 

• Pompoen-Courgettesoep

• Linzenburgers (uit het boek Puur Plantaardig van Antoinette Hertsenberg) met champignonsaus, knolselderijpuree en broccoli.

• Duindoornpannacotta

Spannend en leuk … m'n huis openstellen om mee te komen eten … drie dames kwamen op mijn oproep af … en dan wordt het zo'n supergezellige, inspirerende avond. Leuke vrouwen, gelijkgestemden … raakvlakken.

Al zeg ik het zelf, wat een goed idee was dit!!

En dan krijg ik ook nog cadeautjes ... 

Hopelijk volgende week weer mee-eters!