IJspegel

Toen ik vanmorgen buiten kwam zag ik dat er een aantal ijspegels aan onze erker hingen, uit het spuwertje en daarnaast een flinke van wel een meter lang.

Een babbeltje met de buurvrouw … dat is wel gevaarlijk bedachten we … maar ja, ik moet nu naar m'n werk, hij zal toch niet opeens naar beneden storten? 

Moet ik een kruis op de stoep krijten? Pas op, ijspegel?

Ik moet voortmaken, naar mijn werk, maar in de loop van de dag schiet dat ding een paar keer in m'n gedachten … stel je voor als er net iemand onderdoor loopt terwijl hij loslaat … dan ben je er wel geweest. 

Ik hoop maar dat hij gewoon langzaam smelt.

Als ik tegen vijven de straat in kom en omhoog kijk zie ik dat hij weg is, de buurvrouw ziet me al kijken … en ik zeg - wie heeft m'n ijspegel gestolen?

Er was weer reuring in de straat … (ik moest even aan mijn Romein terugdenken).

De winkeliers vonden het maar gevaarlijk. Ze hadden er uit voorzorg een fiets onder gezet. Maar mensen wurmden zich daar toch langs om in de etalages te kijken en stonden er dan precies onder. En kinderen liepen er ook gewoon onderdoor. Het winkelend publiek was zich niet bewust van welk een gevaar hen boven het hoofd hing.

Onze ijspegel hing daar als een Zwaard van Damocles.

Eerst heeft men geprobeerd om op het fietsrekje te gaan staan en de ijspegel er met een bezemsteel af te slaan.

Dat ging niet, hij zat te hoog.

Een trapleer erbij gehaald en het met een lang stuk plint uit de leegstaande winkel geprobeerd.

Nou, zei de buuf, hij had maar een klein tikje nodig en daar ging hij.

Er hebben zich geen persoonlijke ongelukken voorgedaan.