De eerste echte mooie dag dit jaar, wat is het toch geweldig als het weer lekker zonnig is! Wij hebben geen tuin, maar wel een flink dakterras en er moet gewerkt worden … het dakterras moet ‘gekärcherd’ worden. Eén keer per jaar moeten de vlonders schoongemaakt worden, ze worden in de loop van het jaar groen en dus glad.
Man trekt de kaplaarzen aan en begint. Je hebt direct eer van je werk … het lijkt wel schilderen, de planken krijgen weer hun voormalige mooie kleur.
Terwijl hij zo bezig is fladdert er steeds een hemelsblauw vlindertje om hem heen, een Icarusblauwtje? Dat kan niet volgens de kenner, waarschijnlijker is een Boomblauwtje ... vind ik ook goed!
Het is wel een flinke klus, we hebben veel potten met planten, die moeten aan de kant en ook schoongemaakt. Wat zit er nog in, is er nog leven na de winter? Aan de zijkant van het huis, tussen ons en de buurman hebben we nog een … ik noem het de serre, Man noemt het de bushalte, buurman noemt het de kas. Het is een van plexiglas gemaakte ruimte, waar ik spullen droog kan opslaan, was kan drogen en omdat het er erg warm wordt heb ik er ook wel paprika’s gekweekt. Het dak daarvan was erg groen geworden, dus ook daar de Kärcher nog even overheen.
 |
serre de bushalte
|
Als het werk is gedaan, lichtelijk spierpijn, maar de temperatuur doet nog Grieks aan, tijd voor een flesje Retsina.
Dat dronken we ook vaak tijdens onze vakanties, gemixed met sprite. We maakten daar voor het eerst kennis mee via A, eerst op Leros waar we haar voor het eerst ontmoetten, later op Korfu, waar ze toen woonde.
In onze vakanties in Griekenland begonnen we na het opstaan gebruikelijk met koffie, nog eentje en dan nog eentje? Later in de morgen nog een koffie, nou okee nog eentje dan … en dan komt de koffie inmiddels je neus uit. Veel water hebben we dan ook al gedronken, in tegenstelling tot in Nederland, krijg je in Griekenland gewoon gratis water bij je koffie, wat eigenlijk ook zo hoort.
Maar wat dan ... we zijn geen limonadedrinkers … dan namen we op een terras meestal een klein flesje Retsina met sprite, of seven-up, Retsisprite noemen wij het. Eerst is de verhouding veel sprite, weinig Retsina, en dat draait na de volgende glazen om, zo heerlijk licht en zomers.
Ik zag dat er in het wijnrek nog een flesje Retsina van vorig jaar lag en er was ook nog lemonprik. Het dakterras was schoon, wij waren vuil, dus tijd voor een drankje met een knabbeltje. Grieks muziekje erbij: een CD van Glykeria, die ik jaren geleden bij het Griekse Eiland in Amsterdam kocht, (Η Γλυκερία Τραγουδάει Αντώνη Βαρδή: Glykeria sings Antonis Vardis). Voor wie het kent of juist niet, luister er even naar, zo mooi:
Pas als het dakterrras weer ‘zomerklaar’ is kan ik plannen maken voor wat ik dit jaar ga zaaien. Man zingt: wastoe ooit zaais, dat oogstoe ook (Harry Niehof 's Schiere dag).
Het is elk voorjaar weer afwachten wat het de afgelopen winter in de potten overleefd heeft. Het valt mee: De rododendron zit vol met knop, de rozemarijn is helaas dood, maar de esdoorn heeft prachtige knoppen, de blauwe bes doet het ook veelbelovend, een aardbeiplantje leeft ook nog. Als er iets dood is, heb ik weer een lege pot voor iets anders.
 |
Esdoorn (Acer davidii 'Rosalie')
|
 |
Blauwe bes (Vaccinium corymbosum)
|
 |
Aardbei Ostara
|
De Amorpha, elk jaar weer spannend ... doet hij het nog, hij is eigenlijk (sinds 1998) uit z’n pot aan het groeien. Ik heb twee jaar geleden voor de zekerheid een stek genomen, de dochter noemen we ’m, maar die groeit inmiddels ook haar pot uit. O, ik verlang naar een echte tuin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten