Vogelexcursie Reeuwijkse plassen

Vandaag met vriendin Y. op vogelexcursie bij de Reeuwijkse plassen, een prachtig gebied, 

ik vergeet nog weleens dat er vlakbij huis zoveel moois te zien is ...

We starten bij het paviljoen aan de surfplas … de groepen van het IVN en Staatsbosbeheer zijn samengevoegd, we zijn met zo'n 35 deelnemers. Terwijl we verzamelen gaan er een paar duikers het water in … brrr.

Sinds twee jaar ligt er een oude lijnbus afgezonken in het onderwaterpark als oefenobject voor de duikvereniging.

Rondom de plassen Broekvelden en Vettenbroek verblijven in de winter duizenden vogels.

We zagen smienten, krakeenden, kuifeenden en bergeenden … grauwe ganzen en brandganzen, zilverreiger en nog veel meer … maar ben de namen even kwijt.

Het was een wat sombere grijze dag, het was koud … toch was het een heerlijke wandeling 

van zeker drie uur.

De vrijwilligers die zo'n wandeling begeleiden waren weer van die enthousiaste mannen, met veel kennis van zaken en prachtige verhalen.

Halverwege de wandeling hadden we een koffiestop, bij mensen die in dit prachtige gebied wonen en ons ontvingen met koffie en koek onder hun kapschuur. Bij een kruiwagen met een flink vuur konden we opwarmen. Ook mochten we van hun wc gebruikmaken. Bijzonder gastvrij!

Woon ik zo dichtbij … zie ik allerlei, voor mij,  ‘nieuwe’ dingen zoals een weggetje genaamd Abessinië (naamsverklaring) en een prachtig cortenstalen vogelkijkscherm, gebouwd op de fundering van het voormalige gemaal aan de Bosmankade.

Na afloop nog een kop soep eten bij het paviljoen … het was een super zaterdagochtend!

‘Eet Lekker Mee’ (5)

Vandaag weer een helemaal plantaardig etentje bij Eet Lekker Mee ...  met aardpeer voor en aardpeer na … best beetje trots op mezelf … dit dinertje had wel een aardig culi-gehalte … al zeg ik het zelf.

Hier het menu met de linkjes naar de recepten:

* Aardpeerchips met homemade veganaise

* Courgette en Aubergine fusion

* Speltpasta met Broccoli-walnoot-pesto en Paddestoelen

een superlekker recept van de blog van Katie uit Alaska

* Aardpeer (d)roomdessert

Aardpeerchips

Courgette en Aubergine fusion

Speltpasta met Broccoli Walnoot Pesto

Aardpeer (d)room dessert

Aardpeer(d)roomdessert

Aardperen zijn mijn nieuwe ontdekking. Er is zoveel mogelijk met dit knolletje! De chips waren hier al een hit.

Ik dacht dat ze alleen te koop waren in natuurwinkels … maar plots zag ik ze ook in een supermarkt - wel een stuk duurder dan in de natuurwinkel - gelijk weer een bewijs dat de stelling ‘natuurwinkels zijn zo duur’ niet altijd opgaat, integendeel.

Ik kocht ze en bedacht wat ik er van zal gaan maken. Zouden ze ook als zoet gerecht kunnen … met hun bijzondere smaak?

Antwoord vond ik op de website van Vrienden van de Aardpeer, een recept van een slagroomtaart met aardpeer.

Maar een taart? Ik wilde opeens een apart, romig toetje in een glas en niet te soft, met een crunchy laagje er tussen.

Dit werd het dessert … 

250 g aardperen

ong. een halve liter troebel appelsap (voeg zo nodig extra toe, als het te droog wordt en de aardpeertjes nog niet gaar zijn)

1 tl vanille-extract

100 g cashewnoten (rauw en ongezouten), een paar uur geweekt in water

1 rijpe banaan, in stukjes

sap van een halve citroen

12 kokosbiscuitjes (Nizza Verkade is vegan)

1 pakje sojaslagroom (Alpro)

1 tl appelciderazijn

2 tl agar agar

scheutje appelsap

hazelnoten en pure chocolade hagelslag voor eventuele garnering

Was de aardperen, snij in stukjes en kook ze in appelsap met het vanille-extract tot ze gaar zijn. Pureer met de staafmixer tot gladde moes en laat afkoelen.

Giet de cashewnoten af en pureer ze met citroensap en banaan tot een glad mengsel.

Verkruimel de biscuit.

Klop de sojaslagroom met de azijn met de mixer stijf.

Schenk een scheutje appelsap in een pannetje en roer er 2 theelepels agaragar door, verwarm en laat zachtjes 2 minuten koken, en meng dit met de koude aardperenpuree door de slagroom.

Schep een laagje cashew-banaanmengsel op de bodem van vier glazen

Doe daar een laagje biscuitkruimels op.

Schep er het aardperenroommengsel op.

Garneer met een hazelnoot en pure chocolade hagelslag

Aards en hemels!

Courgette en Aubergine fusion

Ik ben fan van Angélique Schmeinck, een van de weinige vrouwelijke meesterchefs in Nederland, en vooral van haar vegetarische gerechten. Voor Eet Lekker Mee ga ik de recepten wel ‘veganiseren’.

Dit gerecht vind ik er zo leuk uitzien dat ik het maar eens ga proberen. Het viel me reuze mee.

Een bakje van courgette, gevuld met auberginecompote en rode uienconfituur.

Zij maakt het af met wat feta … daar heb ik geen vegan-oplossing voor, maar ik strooide er wat van m'n sesam-notenmengsel op en dat was ook prima. Honing werd agavesiroop en room ... sojaroom.

Het zijn aardig wat handelingen, maar de auberginecompote en de uienconfituur kun je ruim van te voren maken ('s middags of zelfs de dag ervoor), dat komt de smaak juist ten goede.

Het originele recept met video: Courgette en Aubergine fusion, volgens de site is het een hoofdgerecht, maar bij ons een voorgerecht!

Eerst de Auberginecompote maken (dit lijkt veel op baba ganoush, een auberginedip uit het midden-oosten).

Hier de ingrediënten voor vier personen:

1. Auberginecompote

2  aubergines

4 teentjes knoflook

3 el olijfolie extra vierge

gemalen komijn

2 el tahin (sesampasta)

1  limoen

zo zien de aubergines eruit na een klein uurtje roosteren

Verwarm de oven voor op 200 °C. Prik de aubergines rondom in met een vork of satéprikker en leg ze op een bakplaat of ovenrooster. Rooster de aubergines circa 50 minuten tot het vruchtvlees zacht en de schil donkerbruin geblakerd is. Draai ze halverwege de baktijd een keer om. 

Snijd ze over de lengte open, schep met een lepel het vruchtvlees eruit en hak het grof.
Pel en snijd de knoflook in dunne plakjes.

Verhit olie in een pan en fruit de knoflook glazig. Voeg komijnpoeder naar smaak toe en verwarm enkele seconden mee.
Voeg de aubergines toe en verwarm circa 5 minuten tot het meeste vocht verdampt is.
Breng op smaak met peper en zout en sap van de limoen. (De tahin gaat er op het laatste moment in.)

2. Rode uienconfituur

ong. 1 pond rode uien

3 el olijfolie

4 el agavesiroop

4 el balsamicoazijn

200 ml rode wijn

Pel en halveer de uien. Snijd de uien in halve ringen.

Verwarm de olijfolie in een brede pan en fruit de uien in circa 10 minuten glazig en zacht.

Voeg de agave, balsamicoazijn en rode wijn toe. Laat heel zachtjes koken tot het licht stroperig is, kan een uurtje (of wat) duren.

Dit is zo lekker dat ik er bijna van bleef proeven!

3. Peterseliecoulis

1 bos bladpeterselie

125 ml sojaroom

Pluk de blaadjes van de takjes. Blancheer de blaadjes 10 seconden in ongezouten kokend water. Giet op een zeef en spoel direct af met koud water. Knijp met beide handen al het vocht uit de peterselie. Bewaar de peterselie in de koelkast.

4. Courgette

2 middelgrote courgettes

Snijd de uiteindes van de courgettes en snijd de courgettes in 12 rechte stukken van 4-5 centimeter hoog. Verwijder het zachte zaadgedeelte in het midden met een theelepel tot iets boven de bodem zodat er een bakje ontstaat (ik heb zo'n handige bolletjeslepel, werkt net wat beter vind ik en de restjes courgette bewaar ik voor soep of in een smoothie).

Verder nog nodig voor de garnituur: 10 Cornichons (kleine zure augurkjes) over de lengte gehalveerd. En wat sesam-notenstrooisel.

’s Avonds afmaken:

Peterseliecoulis
Verwarm de sojaroom. Pureer de geblancheerde peterselie samen met de warme room in de blender (of staafmixer) tot een gladde saus. Breng op smaak met een beetje zeezout en versgemalen peper.

Courgette

Verhit enkele druppels olijfolie in een koekenpan en bak de courgettes 1,5-2 minuten per kant op laag vuur. Breng op smaak met een beetje zeezout en versgemalen peper.

Auberginecompote en Uienconfituur

Maakt de auberginecompote warm in een pannetje en roer er op het laatste moment de tahin door. Maak de uienconfituur warm in een pannetje.

Opmaak bord

Verdeel de courgettes over borden en vul de courgettes met de auberginecompote zodat er een klein bergje opzit. Schep daarop een lepel rode uienconfituur. Lepel de peterseliecoulis in twee banen langs de courgettes en leg de cornichons er in.

Aardpeer - een wonderknolletje

Ik had uit nieuwsgierigheid wat aardpeertjes gekocht in de natuurwinkel. Tijdens het googlen las op de leuke site Greendelicious dat je aardperen makkelijk kan poten. 

Aparte knolletjes die geen familie van aardappels zijn. Ze heten aardpeer of topinamboer, in het Engels Jerusalem artichoke … maar er is geen verband met Israel. Oorspronkelijk afkomstig uit de Andes.
Eerst maar eens in mijn boekenkast kijken, ik vond info in deze twee - al oudere - boeken. Volgens het linker boek is de knol ontdekt bij de Topi-indianen en daar zou de naam topinamboer vandaan komen.

Het is een onbekende, vergeten groente en dat is raar omdat er allerlei positiefs over valt te ontdekken. Ze zijn volgens mij alleen maar in natuurwinkels te koop.

De botanische naam is Helianthus tuberosus en ze zijn dus verwant aan de zonnebloem.

Ze zijn zeer voedzaam, licht verteerbaar en bevatten veel vitamines, mineralen, voedingsvezels, en ook inuline, dat niet alleen mensen met diabetes ten goede komt. Daarbij bevatten ze nauwelijks kilocalorieën. De smaak van de knol is lichtelijk zoet, notig en heeft iets van een artisjok

Tevens beschikken ze nog over een hele lijst met indrukwekkende geneeskrachtige eigenschappen, zie meer daarover hier.

Hoe meer ik te weten kom over deze aardpeer, hoe enthousiaster ik word.

Het houdt niet op bij al deze positieve voedingseigenschappen …  ze zijn ook simpel te telen, zelfs op een balkon en zijn zeer resistent tegen ziekten. Als je ze eenmaal in je tuin hebt, raak je ze niet meer kwijt … dus heb je altijd gratis eten. Je kunt er alles mee doen wat je ook met aardappels doet.

Naast een moestuingewas is het ook een prachtige sierplant met gele bloemen, ze worden ook wel als windbrekers ingezet gezien de lengte van hun stengels.

Als je dit allemaal weet zou je denken dat ze beter verdienen dan voornamelijk als veevoer of om alcohol te stoken te worden gebruikt. 

Het is jammer dat de aardappel ooit de aardpeer verdrongen heeft. Ik ga er in ieder geval vaker mee experimenteren in de keuken. Op zoek naar recepten ontdekte ik dat ze wel een eigen website hebben, kijk … dat verdienen ze!

Van die paar kleine knolletjes (10 stuks) die ik kocht heb ik er vier als proef op het dakterras in de zinken teil in de grond gestopt ... we gaan het hier op de blog volgen wat er gebeurt.

De resterende zes knolletjes werden chips. Goed afgeborsteld onder de kraan, lelijke puntjes weggesneden, in dunne plakjes gesneden, kort in kokosolie gefrituurd, wat zeezout erover … superlekker snacken met wat veganaise en een wijntje erbij.

Inmiddels nog een supergerecht gemaakt met aardpeertjes: een hemels dessert!

Dinertje voor vrienden

Vorig jaar in Zuidhorn P & H ontmoet, op het Music=Art festival en vandaag komen ze bij ons op bezoek. Wat een supergezellige avond met leuke mensen!

Voor de puree kookte ik knolselderij en aardappel in groentebouillon, deze lekkere bouillon als amuse vooraf geserveerd.

Dit was het menu:

Groentebouillon en kikkererwthapjes

Gele bietsalade

Vega(n) gehakt in bladerdeeg met Knolselderijpuree en paddestoelsaus

Rijstdessert

Rijstdessert

Een vegan variant op rijstepap, voor vier personen

100 g dessertrijst

halve liter amandel-rijstmelk

1 eetl. rietsuiker

snufje zout

snufje saffraandraadjes

1 theelepel vanille extract

Doe de ingrediënten in een pan. Breng al roerende langzaam aan de kook (pas op voor aanbranden).

Daarna heb ik het op het petroleumstel gezet, een half uur zachtjes laten pruttelen tot alle melk opgenomen is.

Giet het geheel in een siliconenvorm en laat afkoelen.

Stort de afgekoelde rijstpudding op een bord en snij in plakken (het mes steeds even onder de hete kraan houden) en leg op bordjes.
Ik heb het gegarneerd met blauwe bessen, granaatappelpitjes, geroosterde pompoenpitten en amandelschaafsel en rozebottelsiroop.

Tot slot nog wat kaneelpoeder erover stuiven (deed ik nadat de foto's al genomen waren).

‘Eet Lekker Mee’ (4)

Het menu van deze avond was:

Frisse Wortel-Mangosoep

Pollo Tonato

Wintergroenten uit de oven met skordalia

Lime ‘cheese’ cake

‘pollo tonato’

lime-‘cheese’ cake

Gisteren had ik het uitgeprobeerd … groenten roosteren in de oven en dat ging goed … het is ook erg makkelijk, mits je het goed in de gaten houdt … in een onbewaakt ogenblik kunnen je groenten zomaar zwart geblakerd zijn … een horrorscenario, krijg je gasten … is je hoofdgerecht verbrand! M'n hart sloeg even over, ik was gelukkig net op tijd!

Door de consternatie vergeten foto's te maken van het eindresultaat.

Wel van de nog onbewerkte groenten:

Ik had drie soorten aardappels: gewone, zoete en paarse truffelaardappels, drie soorten wortels: paarse, gele en oranje en twee soorten biet, rode en gele.

Daarbij rode ui, takjes tijm en rozemarijn, lekker veel knoflookteentjes, alles met olijfolie op de bakplaat schikken en regelmatig omscheppen. Ik vond het gerecht een echt winterse uitstraling hebben met al die aardse knollen en wortels.

Met drie leuke gasten was het een erg gezellige, boeiende avond, met verrassende conversaties!

De ELMeD-gift van deze avond gaat naar het Koeienrusthuis van de Stichting De Leemweg in Friesland.

Skordalia

Ik maak wekelijks een portie veganaise en iedereen die het proeft vindt het erg lekker.

Ik hield me precies aan het recept, maar terwijl ik de olie druppelsgewijs toevoegde werd het soms zelfs te dik … ik deed dan nog wat meer olie erbij, in de veronderstelling dat het dan wat dunner zou worden. Het werd juist nog dikker … je kon het bijna met een mes snijden!

Nu weet ik als ik iets minder dikke mayonaise wil, ik er juist minder olie bij moet doen.

Ik blijf me verbazen, het is vast iets scheikundigs, maar ik vind het tovenarij!

Een variant op de veganaise is knoflookmayo. Kan op dezelfde wijze, maar dan met wat uitgeperste teentjes knoflook.

In het boek Ecofabulous van Lizette Kreischer, zag ik een aardappelmayo staan.

Dit deed me erg denken aan Skordalia, een Griekse saus of mousse, roept gelijk heimwee op naar Griekenland ... net als Tzatziki (die heb ik nog niet vegan gemaakt, een volgend projectje).

Er bestaan van Skordalia vele verschillende recepten, ik denk dat elke Griekse streek wel z'n eigen versie heeft.

Volgens mijn boek Culinaria Griekenland is Arcadia op de Peloponnese het belangrijkste teeltgebied voor Griekse knoflook, en het in dit boek genoemde recept voor Skordalia bestaat uit geweekt oud witbrood, knoflook, olijfolie en citroen.

In andere boeken vind ik weer andere recepten ... met amandelen, soms met bouillon of met aardappel. De Grieken eten dit vaak bij vlees, maar het kan eigenlijk overal bij.

Ik had nog wat gekookte aardappels liggen en maakte het op deze manier:

twee (koude) gekookte aardappels, in stukjes gesneden

4 teentjes knoflook, geschild

125 ml sojamelk

1 tl mosterd

1 eetl. appelciderazijn

zeezout en zwarte peper

olijfolie

Alles, behalve de olie, in een mengbeker doen en met een staafmixer (je kunt niet zonder zo'n ding!) pureren. Langzaam de olie druppelsgewijs toevoegen tot gewenste dikte.

Schep in een schaaltje, giet er nog wat olijfolie over … klaar.

We aten deze skordalia - met wat melancholische terugblikken en zonnige herinneringen - bij simpele wintergroenten en linzen uit de oven. Dat is een proefje voor morgen ... dan is er weer een ‘Eet Lekker Mee’.

Varken

In 20098 waren wij op vakantie in Griekenland, in de streek Epiros, liggend in het noordwesten van Griekenland en grenzend aan Albanië.

Een prachtig gebied (beschrijving vakantie vind je vanaf hier) en op terugtocht van een bezoek aan het adembenemende mooie natuurgebied de Rodia Wetlands, stak opeens een vrolijk varkentje over ...

Wanneer zien wij vrije varkens? Nooit! 

Dat het zinnetje, ‘maar ik vind het zo lekker’ blijkbaar alle wreedheden rechtvaardigd: dat een varken niet als een levend wezen wordt gezien, maar als vlees of ding, dat er de afgelopen jaren misschien wel een miljoen varkens zijn omgekomen in stalbranden, al die arme zeugen tussen ijzeren rekken geklemd, die meer dan 30 biggen per jaar moeten werpen (5 schijnt normaal te zijn), enz. enz. Ondanks al die verdrietige dingen, kan zo'n oude vakantiefoto me toch vrolijk stemmen … kijk daar gaat tie:

Dit varkentje straalde het gewoon uit … zo, dat was een lekker modderbadje, nu gauw naar huis, tijd voor een hapje en een tukkie.

Deze foto's kwam ik tegen toen ik weer eens nostalgisch door al m'n foto's bladerde … wat zijn ze toch superleuk, die varkens.

Opeen dacht ik aan een boekje van Rudy Kousbroek, dat ik nog heb, De onmogelijke liefde, want daar staat in het verhaal Varkenstrouw zo'n prachtig stukje, dat ik tig keer gelezen heb, omdat ik het zo mooi verwoord vind:

Varkens zijn betoverde prinsen en prinsessen, zij staan ons nader dan de onbetoverde. De oogharen van een varken zijn de liefste oogharen ter wereld. Hun glimlach is onweerstaanbaar (zo goedhartig, zo vrolijk), hun oren zijn begeerlijker dan een zijden beurs en hun geluid is een van de meest ontroerende in de natuur.

Er zouden woorden moeten bestaan als ‘varkenstrouw’ — en ‘een varkensleven’. Ach, een varkensleven: ik zou voor ieder dier wel willen dat het zijn wandeling op aarde kon vervullen zonder ooit te weten wat verdriet is, want alle dieren zijn gelijk, maar de varkens, dat is al meer opgemerkt, het meest. 

Mooi hè … en helemaal waar!

Pollo Tonato (vegan)

Via de site van Flexitariër had ik de kerstbox gewonnen.

De hoeveelheid is voor 6 tot 8 personen

2 bakjes vegetarische kipstuckjes

2 bakjes visvrije tonynsalade

olijfolie

balsamico

pijnboompitjes

rucola

zwarte peper

kerstomaatjes

De kipstuckjes in twee eetlepes olijfolie in ongeveer 4 minuten krokant bakken.

De tonynsalade in het midden van de borden scheppen en met de bolle kant van een lepel uitsmeren.

Pijnboompitten in droge pan roosteren. Rucola aanmaken met olijfolie en peper.

Schik de rucola op de tonynsalade en verdeel de kipstuckjes over de rucola. Gehalveerde tomaatjes rondom leggen

Druppel wat olijfolie langs de rand van het gerecht en in deze olijfdruppels de balsamico druppelen, ziet er mooi uit.

Het miniflesje balsamico dat er bij zat, was van een ongelofelijk lekkere soort.