Bezoek Brabant

Naar Brabant ... wij durven hè? Maar overal netjes anderhalve meter afstand. De showroom van het houtgestookt fornuis dat op mijn verlanglijstje staat zit in Cuijk, een rit van drie uur. Na het bezoek aan de showroom gaan we naar mijn broer die daar vlakbij woont en we gaan met z’n drietjes lekker uiteten. In het restaurant moeten we anderhalve meter van mijn broer afzitten, want ze weten daar dat we niet in hetzelfde huis wonen. Strenge maatregels, maar begrijpelijk. We blijven bij mijn broer overnachten.

De volgende dag zou ik vrienden ontmoeten in Appeltern, dat ook op de route ligt, maar het weerbericht was van dien aard dat het niet erg aantrekkelijk was om daar rond te lopen. Voor zoiets moet het toch wel een zonnige, warme dag zijn, dus we besluiten een andere keer af te spreken.

Op de terugweg brak toch de zon door en we besluiten nog even naar de Levenstuinen van het Groot Hontschoten bij Teuge te gaan, dat ligt op de route.

De tuin is in 1993 ontworpen door Charles van de Nieuwegiessen en Hans IJzerman. Door middel van uiteenlopende beplanting, follies, bouw- en kunstwerken is een bijzondere wereld vol westerse en oosterse symbolen gecreëerd. Deze wereld vertelt op filosofische en symbolische wijze het leven van de mens.
Vijfentwintig verschillende tuinen op zintuigen, op kleur en fraaie gebouwtjes.

‘De Huiskamer in het Groen’, buiten

‘De Huiskamer in het Groen’, binnen

Zo’n twintig jaar geleden was ik daar al eens eerder en ik vond het toen al een prachtige tuin, vooral de kapel vond ik toen zo mooi. Alle religies zijn daar vertegenwoordigd en je zit er heerlijk rustig met mooie muziek op de achtergrond. We kwamen er hier achter dat Hans IJzerman in 2010 is overleden.

Ik herinnerde me dat er destijds een prent met een spreuk van Juliana hing, die me wel aansprak, en die hing er nog steeds:

De rondgang door de Levenstuinen vertelt een verhaal, waarbij je de belangrijkste facetten uit een mensenleven zult tegenkomen en herkennen.

Een levensverhaal dat je meeneemt vanaf de tuin van de bevruchting tot en met de tuin van de dood. Op de website vind je de beschrijving van de Levenspad wandeling. 

Er was een expositie van glasobjecten, van Truus Rothengatter

Deze vond ik erg mooi, circle of live genaamd:

Wensboom

We hebben de hele wandeling zonneschijn gehad. Tot slot nemen we koffie met een taartje en als we daarna naar de auto lopen begint het te regenen.

Het was een inspirerend bezoek aan deze 1,7 ha grote, bijzondere tuin. Ondertussen nadenken over de aanschaf van de houthaard.