Afscheid van de zomer … vandaag nog één keertje - waarschijnlijk voor de laatste keer - bramen plukken, ik zag dat de vlierbessen goed waren en dus ook wat geplukt.
Of het nu door de crisis komt, of dat allerlei land- en buitenleven achtige tijdschriften er aandacht aan besteden, het valt me op dat het wildplukken toeneemt.
Met de schrik nog in het lijf over op internet rondgaande verhalen over -wel of niet waar- fikse bekeuringen aan bramenplukkende oma's met kleinkinders ben ik nog voorzichtiger dan anders en kijk regelmatig steels om me heen.
Ik ben van mening dat als je wildplukt het eigenlijk niet te zien moet zijn dat je daar geweest bent. Natuurlijk ontkom ik er niet aan om soms wat brandnetels en kleefkruid plat te trappen om bij de braamstruiken te komen.
Maar vandaag keek ik verbijsterd naar wat men aangericht heeft op de plek waar ik meestal pluk. Hele takken van de voorste bramen zijn platgetrapt, wat zeg ik: halve struiken liggen plat op de grond, hele inhammen veroorzaakt.
Rücksichtslos een weg banen naar achterin hangende bramen, terwijl er genoeg aan de buitenkant te plukken valt. Jammer hoor.
Zo verziekt men het weer voor de bescheiden plukkers. Misschien ligt hier een nieuwe taak voor de bekeurende koddebeiertjes: voorlichting geven, plukken mag … maar slopen niet. Pluk niet meer dan je nodig hebt voor wat lekkere potjes jam voor eigen gebruik met het uitgangspunt: waar je niet makkelijk bij kan is voor de vogels.
Ik pluk al langswandelend met gemak nog een kleine kilo bramen zonder dat ik er ook maar een tak voor hoef te slopen. Vlierbessen verzamelen kost wat meer tijd, op ooghoogte zijn de meeste trossen al weg, maar ook hier lukt het me toch nog een tasje te vullen, zonder dat ik takken hoef te breken of andere moeilijke fratsen moet uithalen om er bij te komen.
Thuisgekomen maak ik de bramen schoon en ris de vlierbesjes. Dat is altijd een heerlijk rustgevend werkje.
Ik hou een half pond bramen apart voor een plantaardig ontbijtgerecht of zo je wilt een nagerecht (link volgt), de rest gaat samen met de vlierbessen in de jam, ongeveer hetzelfde recept als in 2011 en 2012.
Hier kun je weer heel wat jam van maken,Angelika.
BeantwoordenVerwijderenEn mooi dat je even aandacht schenkt aan de manier van plukken.
Vernielen kan nooit de bedoeling zijn.
Beetje vreemd,dat plukken niet zou mogen.
De natuur geeft en de mens plukt.
Maar dan wel met beleid natuurlijk.
Groetjes Ans
Ik zag de vlierbessen ook al hangen, nu nog tijd vinden om er iets mee te doen ;-)
BeantwoordenVerwijderenJe kunt ze alvast schoonmaken en in de vriezer bewaren ...
VerwijderenJa je tipt hier wel een punt aan waar ik ook al aan
BeantwoordenVerwijderenhebt gedacht. Fijn dat wildplukken aandacht krijgt maar als het een hype wordt zie je dat er ook misbuik en misdraging
op gaat treden, jammer.
Ik kan gelukkig mijn bramen in eigen tuin plukken en het is een overvloedige oogst, heerlijk.
Natuurkieker Coby
Je bent een bevoorrecht mens, Coby! Ooit heb ik ook een tuin met eigen bramen, vlier, sleedoorn en rozebottels ... dat is mijn droom!
VerwijderenZelf heb ik ook vlierbessen en bramen in het wild geplukt. In de bossen bij Zeewolde staan er naast dit fruit nog heel veel andere soorten en noten. Ik kom er graag plukken en doe dat met zorg zodat er geen blijvende schade aangericht wordt.
BeantwoordenVerwijderenGroet Johanna.
Lijkt me heerlijk als je veel plukbaars in je buurt hebt!
Verwijderen